Škoda Rapid 1,2 TSI & 1,6 TDI - przepychanki w segmentach [pierwsza jazda autokult.pl]

Najnowsza Škoda Rapid plasowana jest na pograniczu klasy samochodów małych, reprezentowanym przez model Fabia i aut kompaktowych, w którym znajduje się Octavia. Pokrewieństwo z segmentem B to jednak przede wszystkim niektóre aspekty techniczne. Model Rapid w swojej konstrukcji wykorzystuje sprawdzone elementy podwoziowe pochodzące m.in. z Fabii i Octavii Tour.

Pod względem gabarytów mógłby to być pełnoprawny członek segmentu C. Jednak to, jak odbiorą go klienci, okaże się dopiero za kilka miesięcy, kiedy po premierze kolejnej generacji modelu Octvia będzie można przeanalizować słupki sprzedaży i porównać, który sąsiad z gamy modelowej Škody stracił najbardziej kosztem wprowadzenia Rapida.

Samochód najczęściej kupuje się oczami i tutaj najmłodsza Škoda gra mocnymi kartami. Jej design jest zachowawczy – tak jak lubią klienci marki Škoda, ale jednocześnie swoimi ostrymi liniami wprowadza do oferty powiew świeżości. Sylwetka Škody Rapid ze względu na zapożyczone zespoły podwozia może sprawiać nieciekawe wrażenie wąskiej i wysokiej. Aby nie rzucało się to w oczy, projektanci zastosowali kilka ciekawych zabiegów.

Optyczne poszerzenie nadwozia to zasługa takich elementów jak listwa z czarnego tworzywa, imitująca dyfuzor pod tylnym zderzakiem czy przedni wlot powietrza przyozdobiony osłoną o fakturze plastra miodu na całej szerokości. Według projektantów odpowiedzialnych za bryłę nie mniej ważna była odpowiednia gra światłem poprzez kilka prostych i ostrych załamań elementów poszycia – dzięki nim jest skromnie, ale nie nudno. Całość inspirowana była pokazanym zeszłej jesieni konceptem MissionL i oprócz rozpoznawalnej nazwy nie ma zbyt wiele wspólnego z modelem z lat 80., chyba że niektóre plastiki wnętrza, które są przerażająco twarde.

To nie wygląd zewnętrzny, ale właśnie wykończenie kabiny i jej ascetyczny wygląd zdradzają budżetowy charakter modelu Rapid. Wszystkie elementy deski rozdzielczej są twarde i sprawiają wrażenie podatnych na zarysowania. Kompozycja kokpitu, choć nakreślona z pewnym pomysłem, mimo zachowania wysokiej ergonomii i przejrzystości wygląda po prostu bardzo skromnie. Nie jest w stanie zamaskować tego nawet najbogatsza wersja wyposażenia Elegance, jednak na tle całości pozytywnie wyróżniają się podzielone na segmenty panele automatycznej klimatyzacji, radia i nawigacji oraz zegary ze srebrnymi obwódkami.

Największa zaletą wnętrza jest jednak jego przestronność. Miejsca nie brakuje nawet dla wysokich osób – ani na twardych przednich fotelach, ani na tylnej kanapie. Piorunująco dobre wrażenie sprawia także przepastny bagażnik o pojemności 550 l. Dostęp do niego ze względu na nadwozie liftback również jest bezproblemowy. Dość mocno pochylona tylna szyba ma jednak też pewien mankament – widoczność przez nią nie należy do najlepszych.

Škodą Rapid można bez problemu podróżować na dłuższych dystansach przy pełnym obłożeniu pasażerów i nikt nie powinien poczuć się zbytnio zmęczony. Po złożeniu tylnych oparć może zmieścić się tam nawet większy sprzęt AGD, co ułatwi stosunkowo niski próg załadunku. Škoda stawia przede wszystkim na funkcjonalność i z tego powodu pomyślano również o ciekawostkach. Pod klapką wlewu paliwa znajduje się skrobaczka do szyb, do samochodu przewidziano też kilka opcjonalnych akcesoriów, takich jak uchwyt na rowery, wieszaki na ubrania czy lodówkę.

Jak wspomniałem na początku, od strony mechanicznej Škoda Rapid to przede wszystkim połączenie elementów konstrukcyjnych podwozia z oferowanych dotychczas modeli, takich jak Fabia czy Octavia Tour. Sztywna belka skrętna, do której trzeba było dobrać odpowiednie nastawy w układzie przedniej osi, i niewielka masa własna sprawiły, że Rapid prowadzi się bardzo dobrze, ale tylko na równych nawierzchniach.

Nierówności sprawiają, że samochód lubi być nieco nerwowy, a dodatkowo twarde zawieszenie przenosi drogę na nadwozie i kierownicę. Sam układ kierowniczy z elektrohydraulicznym układem wspomagania stawia przyjemny opór, który dodatkowo rośnie wraz z prędkością podróżowania. Niewielki opór na lewarku stawiają bardzo rozsądnie zestopniowane na 5 lub 6 przełożeń manualne skrzynie biegów, które współpracowały z jedną z dwóch udostępnionych wersji silnikowych.

Na prezentacji modelu pojawiły się warianty 1,2 TSI o mocy 105 KM i momencie obrotowym 175 Nm oraz 1,6 TDI z taką samą mocą, ale momentem obrotowym wyższym o 75 Nm. Silnik benzynowy TSI wykazywał jakąkolwiek chęć do nabierania prędkości dopiero po przekroczeniu granicy 3500 obr./min i dodatkowo w granicach takich prędkości obrotowych zaczynał być strasznie głośny. Dużo kulturalniejsza okazała się jednostka TDI, która w bezpośrednim starciu dawała również więcej przyjemności z jazdy, ponieważ zaczynała żyć już poniżej 2000 obr./min.

Škoda, wprowadzając model Rapid na polski rynek, podała cenę bazową w wysokości 47 950 zł. 9400 zł mniej kosztuje Fabia, a Octavia 7750 zł więcej. Jak widać, nie tylko gabarytowo, ale również cenowo Rapidowi bliżej do większego sąsiada z oferty. Cena ta została jednak szybko poddana krytyce, co wymusiło na Škodzie upust w wysokości 4090 zł, który ma obowiązywać co najmniej do końca roku. Taka zagrywka według mnie znacząco zwiększa szanse na sukces, a sukcesu można się spodziewać, bo Rapid to samochód niebrzydki i do tego naprawdę funkcjonalny. Po prostu Simply Clever.