Audi RS5: perfekcyjna maszyna, której nie pokochałem

Czerwień na nadwoziu sportowego coupé z Niemiec jest tak soczysta, że aż ścieka na asfalt. Wielkie felgi toczą się w RS5 jak w zwolnionym tempie - kolejne ramiona spotykają się z linią asfaltu, niemal ją muskając przez oponę tak cienką, jakby ktoś ją tylko narysował flamastrem na brzegu lekkiej obręczy. Muskularna sylwetka podkreślona przez grubo wciętą krawędź biegnącą nad nadkolami jest jak nastroszona, gotowa do skoku naprzód. Finał - dziko patrzące światła dopełniają piorunującego wrażenia, jakie robi RS5.

Tym wozem nie trzeba pędzić, żeby zwrócił na siebie uwagę. Ludzie go uwielbiają. Dzieciaki pokazują go palcem. Starsi robią sobie z nim selfie, gdy nie patrzysz. To pożądanie na czterech kołach. Czysty seks, którego magnetyzm wynika też trochę z marki. Napiszcie w komentarzach, co chcecie - ja wiem jak dużo czytelników zawsze przyciągają teksty o Audi. Polacy uwielbiają tę markę. Kropka.

Czy jednak sam magnetyzm tego Audi-seks-na-kołach-RS5 wystarczy by przywiązać się do tego samochodu na dłużej?

Konstrukcja niemieckiego coupé jest bardzo sztywna bez konsekwencji dla masy, dzięki zastosowaniu wysokowytrzymałościowej stali w węzłach konstrukcyjnych i lekkich stopów wszędzie indziej, gdzie tylko się dało. Dzięki temu RS5 waży 1655 kg.

Niską masę i lepsze wyważenie całości zapewnia wymiana względem poprzedniej generacji widlastej ósemki na widlastą szóstkę o pojemności 2,9 l. Dzięki zastosowaniu doładowania rozwija ona 450 KM i 600 Nm momentu obrotowego. To oznacza niepohamowany ciąg, uderzający w asfalt przez szybką skrzynię i napęd na cztery koła. Audi RS5 rozpędza się do 100 km/h w zaledwie 3,9 s. Prędkość maksymalną ograniczono elektronicznie do 250 km/h.

To wszystko nie jest tylko pozerstwem kończącym się po opuszczeniu prostego odcinka drogi. RS5 prowadzi się perfekcyjnie. Aktywne zawieszenie w ułamku sekundy reaguje na każdą zmianę rozkładu sił na nadwoziu. Napęd quattro żongluje rozdziałem momentu obrotowego. Wszystko dzieje się z komputerową szybkością.

W praktyce oznacza to, że gdy wprowadzasz RS5 w szybki łuk, szybko orientujesz się, że dałoby się pojechać to szybciej. Na kolejnym popychasz krwiście czerwone audi jeszcze dalej. Ciągniesz je za swoim wzrokiem w zakręt szybciej niż poprzednio. Znów napęd i zawieszenie dają znać, że mogą więcej. Pogoń zdaje się nie mieć końca. Możliwości trakcyjne tego sportowca przesuwają granicę poza zdrowy rozsądek kierowcy.

Na każdym wyjściu z zakrętu V6 dociśnięte do maksimum oddaje moc z perfekcyjną płynnością. RS5 jest niewyobrażalnie szybkie, ale nie uderza dziko, tylko z maksymalną wydajnością wbija w fotel i bez chwili zmarnowanej na uślizg kół prze naprzód.

Do tego Audi stawia kropkę nad i w perfekcji RS5 dopieszczając kierowcę nowoczesną techniką i detalami wewnątrz. Elektryczny podajnik pasów zapewnia komfort - nie musisz się wyginać, by sięgnąć do słupka B swojego coupé. Fotel doskonale opina ciało kierowcy, a pozycja za kierownicą nie pozostawia złudzeń, że ergonomii Audi, jak zwykle, poświęciło pewnie setki godzin pracy, jeśli nie więcej.

Trudno tu wyróżnić jedną dopracowaną rzecz. Wszystko w RS5 gra - wirtualne wskaźniki, łatwe do dostosowania, w zależności od potrzeb i bieżącego stylu jazdy. Konsola środkowa - superczytelna, łatwa w obsłudze. Jakość wykonania? Bez zarzutów.

Wszystko byłoby doskonale, gdyby nie, paradoksalnie, pogoń za doskonałością. Audi stworzyło samochód sportowy wręcz wzorcowy, ale z nieco zatraconym charakterem. Poprzednie RS5 było, szczególnie w wersji kabriolet, nieco za mało sztywne, sprawiało momentami wrażenia ciężkiego, ale w tym wszystkim wolnossąca widlasta ósemka po prostu grała. Rozdzierała maskę na wysokich obrotach, a na niskich straszyła psa sąsiada. Jednak gdzieś w tym wszystkim był charakter, który mimo wielu niedoskonałości budował emocjonalne przywiązanie.

Chcecie bardziej radykalnego przykładu? Spójrzcie na Forda Mustanga. Hiperbolizując - ma okropne plastiki, nie brakuje w nim byle jakich dodatków, ale wersja GT z 5-litrowym V8 ma w sobie tyle emocji, naturalnej dzikości, że nie da się być obojętnym po jeździe tym samochodem. Dostarcza nieopisywalne, bardzo subiektywnie postrzegane wrażenia pierwszego sortu.

Czy się czepiam? Tak, czepiam się, bo RS5 to naprawdę fenomenalny wóz, który został dopracowany do perfekcji. Spełnia 99 proc. zadań stawianych przed sportowym samochodem. Dla mnie ten 1 procent, którego brakuje, jest tym, który sprawia, że przy ogromnym uznaniu dla maszyny i fantastycznej techniki, nie pokochałem RS5.