Tanie, francuskie kompakty do 20 tys. zł [cz.2]

Z tego artykułu dowiesz się:

• Jaki francuski, kompaktowy model warto kupić za kwotę 10-20 tys. zł
• Jaki model wybrać, decydując się na silnik Diesla
• Który model oferuje najlepsze nadwozie typu kombi
• Który francuski kompakt jest najbezpieczniejszy
• Który francuski kompakt jest najbardziej awaryjny
• Który francuski kompakt jest najwygodniejszy
• Który model francuski jest najlepszy

Prezentowaliśmy wam już trzy francuskie auta używane segmentu B, które można kupić w cenie od poniżej 10 do niewiele ponad 15 tys. zł. Trudno było wyłonić zwycięzcę. W segmencie C okazało się to nieco łatwiejsze.

Do dzisiejszego porównania przystąpiły Citroën C4, Peugeot 307 oraz Renault Mégane II. Dlaczego wybraliśmy akurat takie modele? Po pierwsze, chcieliśmy tylko nieznacznie podbić stawkę. Wszystkie prezentowane tu kompakty można kupić w dość szerokim przedziale cenowym, od 10 do około 20 tys. zł. Po drugie, każdy z nich jest już autem nowoczesnym i współczesnym. Każdy model można kupić w wieku nie starszym niż 10 lat. Wszystkie są zwykle przyzwoicie wyposażone, zarówno w elementy z zakresu komfortu jak i bezpieczeństwa. Ten drugi aspekt też był istotny, bo ze względu na stan techniczny - nawet nie konstrukcję - trudno uczciwie polecić Citroëna Xsarę i Peugeota 306 oraz Renault Mégane pierwszej generacji.

Można przyjąć, że trzy prezentowane tu auta to kompakty nowej generacji, które otrzymały nowoczesną gamę silników z wtryskiem Common Rail, a z drugiej strony, jeszcze miały pod maską naprawdę solidne, proste motory benzynowe. Młodsze modele Peugeota i Renault niedawno zostały szerzej opisane, natomiast kompakty nieco droższe, niż ustalony tutaj zakres cenowy, miały na łamach Autokult.pl kompleksowy przegląd w postaci serii „"Używane kompakty za 25 tys. zł"”, więc nie było sensu powtarzać tematu.

Roczniki: 2004 - 2010Ceny: 12 000 - 21 000 zł

Popularne silniki benzynowe:1.4 16V 88-90 KM1.6 16V 110 KM1.6 VTi 122 KM1.6 THP 140-150 KM2.0 16V 136-180 KM

Popularne silniki Diesla:1.6 HDI 90-110 KM2.0 HDI 136-140 KM

Wymiary nadwozia 5d: 4260×1773x1458 mmRozstaw osi: 2608 mmPojemność bagażnika: 320 l

Citroën nie wstrzelił się precyzyjnie w premiery nowych modeli Peugeota i Renault, ale miało to też pewną zaletę. Zaprezentowane 2-3 lata po swoich konkurentach auto, dostało nowocześniejsze rozwiązania techniczne, w tym świeższe jednostki napędowe. Citroën mógł czerpać z wiedzy Peugeota na temat 307 i wyeliminować pewne wady, a także obserwować co wprowadziło Renault w nowym Mégane i zaproponować coś lepszego. Citroën nie zmarnował szansy. Wydaje się jednak, że mógł ją lepiej wykorzystać.

Już w 2004 roku, podczas premiery modelu C4, widać było, w którym kierunku Citroën zmierza. O ile Peugeot 307, techniczny brat tego modelu, był typowym kompaktem, o tyle C4 miał się wyróżniać wyższym standardem wykonania i materiałów, wyższym poziomem wyposażenia i większą dawką nowoczesności, dzięki futurystycznemu kokpitowi i wielu wyświetlaczom elektronicznym. Z założenia nie miał być najprzestronniejszy i taki faktycznie nie jest.

Funkcjonalnie przegrywa z konkurentami, zwłaszcza z Peugeotem. Być może to umyślny zabieg, by nie stanowić dla niego konkurencji. Peugeotowi ustępuje zarówno przestrzenią w kabinie, jak i w bagażniku. Można przyjąć, że o ile 307 to pełnowartościowy, 4-osobowy kompakt, to Citroën C4 jest raczej autem 2+2. Natomiast jeżeli ktoś już się w nim mieści, podróżuje w bardzo komfortowych warunkach, jak przystało na samochody tej marki.

To efekt spowodowany również nowym zawieszeniem tylnym, z którego pozbyto się belki na drążkach skrętnych i zastąpiono ją klasyczną belką skrętną. Po latach okazało się to krokiem wstecz, bo o ile starsza konstrukcja skrzypiała dopiero po wyeksploatowaniu, a wcześniej oferowała znakomite właściwości jezdne, to nowsza stuka prawie zawsze, a właściwości jezdne są najwyżej przeciętne. Przynajmniej komfort resorowania stoi na odpowiednim poziomie.

Co ciekawe, w przeciwieństwie do Peugeota, Citroën nie zdecydował się na wersję kombi, a jedynie na wątpliwej urody sedana (to rzadkość) i dość specyficzną wersję 3-drzwiową, którą niektórzy określają mianem coupé. Warto zaznaczyć, że w przeciwieństwie do tradycyjnych kompaktów uboższych o parę drzwi (np. Peugeot 307), takie C4 jest warte więcej z uwagi na wygląd. Inna sprawa, że takie auto nie jest mniej przestronne od wersji 5-drzwiowej.

Choć technicznie Citroën C4 to brat Peugeota 307, to dostał nowocześniejszą gamę silników. Nie montowano w nim słabych jednostek 1.4 8V i 1.4 HDI, a także podstawowego diesla 2.0 HDI o mocy 90 KM. To silniki o najniższej kulturze pracy, co mogło być jednym z ważniejszych powodów. Oferowano natomiast nowoczesne i dość niedopracowane silniki benzynowe 1.6 VTi oraz 1.6 THP. Stworzone przy współpracy z BMW, zagościły w C4 dopiero po liftingu, w 2008 roku.

Tak naprawdę, koronnymi silnikami francuskiego kompaktu są diesle. Każdy z nich to bardzo dobra konstrukcja. Mniejszy 1.6 HDI wymaga częstszych, ale tańszych napraw i zużywa niewielkie ilości paliwa. Większy 2.0 HDI jest mniej awaryjny i trwalszy, ale naprawy potrafią być drogie, choć i tak do przyjęcia na tle niektórych konkurencyjnych jednostek.

To, co się psuje w Citroënie C4 to przede wszystkim elektronika (m. in. wyświetlacze, wyposażenie i komputer BSI) oraz nowsze silniki benzynowe. Oczywiście wyeksploatowany diesel to zawsze źródło wydatków – tego się nie uniknie. Jednak o ile w mniejszym 1.6 są to zwykle drobne i dość tanie usterki, o tyle w większym 2.0 HDI trudno nawet zgadywać co może się zużyć. Dlaczego? Ponieważ to motor praktycznie pozbawiony wad i wpadek konstrukcyjnych, więc wszystko zależy od sposobu eksploatacji i przebiegu silnika. Niestety, naprawy, jeśli już staną się konieczne, będą drogie.

Zawieszenie to konstrukcja przeciętnie trwała, ale tania w naprawach. Jedynym, poważniejszym wydatkiem może być naprawa elektrohydraulicznej przekładni kierowniczej. Nie należy spodziewać się korozji.

C4 można kupić stosunkowo tanio, szczególnie jak na tak młody rocznik. W porównaniu z autami rynkowych przeciwników, Citroën C4 jest cenowo bezkonkurencyjny. Co więcej, im młodszy samochód tym relatywnie tańszy, bo egzemplarze z końca produkcji, z lat 2009-2010, kosztują maksimum 20 tys. zł. Trudno znaleźć kompakt w podobnej cenie i wieku.

Warto poszukać:

Prostych wersji benzynowych 1.6 16V lub 2.0 16V

Wersji z 90-konnym dieslem 1.6 HDI

Aut w najwyższej specyfikacji wyposażenia

Wersji specjalnych jak VTS i by Loeb z nadwoziem 3-drzwiowym

Lepiej omijać:

Samochody z silnikami 1.6 VTi oraz THP

Egzemplarze ze śladami korozji – to świadczy o powypadkowej przeszłości lub innych, bardzo poważnych problemach

Auta powypadkowe – jak w przypadku każdego modelu, ale w tym przypadku z uwagi na wyposażenie jest to szczególnie ryzykowne

Citroën C4 2.0 16V przed liftingiem za 13-14 tys. zł lub 1.6 HDI po liftingu za 16-19 tys. zł

Roczniki: 2001 - 2007Ceny: 9000 – 20 000 zł

Popularne silniki benzynowe:1.4 8V 75 KM1.4 16V 88-90 KM1.6 16V 110 KM2.0 16V 136-177 KM

Popularne silniki Diesla:1.4 HDI 68 KM1.6 HDI 90-110 KM2.0 HDI 90-136 KM

Wymiary nadwozia 5d: 4210×1730x1510 mmRozstaw osi: 2610 mmPojemność bagażnika: 340 l (kombi: 503 l)

Peugeot 307 był wielkim przełomem w stosunku do 306, tak jak Citroën C4 w stosunku do Xsary. O ile jednak Citroën zupełnie zmienił podejście do swoich kompaktów, to Peugeot zaproponował wszystko to, czego oczekuje europejski klient: pojemne wnętrze, wysoką jakość materiałów w środku, dość prostą konstrukcję, obniżającą koszty serwisu i szeroką gamę jednostek napędowych. Problem w tym, że 307 już na starcie zaliczył solidną wpadkę.

Wpadką tą była jakość elektroniki pojazdu. Można przyjąć, że w pierwszych egzemplarzach psuło się niemal wszystko, co miało kontakt z prądem. Szczególnie problematyczny jest komputer sterujący pracą… całego samochodu. Usterki BSI doprowadzały do szału pierwszych nabywców. Co ciekawe, w nieco młodszym Citroënie C4 nie ma już problemów na tę skalę.

Wróćmy jednak do samego auta. Konstrukcyjnie jest bardzo podobne do Citroëna, ale w jego ofercie znajdziemy wersję kombi, a nawet kabriolet. Odmiana 3-drzwiowa jest mało popularna i w przeciwieństwie do C4, praktycznie bezwartościowa.

Przestrzeń w kabinie zasługuje na uznanie – to ścisła czołówka w segmencie w tym okresie. Bagażnik jest większy niż w C4. Ma pojemność 340 litrów. Więcej, bo 503 litry oferuje kombi, które ma też 10 cm większy rozstaw osi. Jego niezaprzeczalną zaletą jest fantastyczna aranżacja wnętrza, które może być nawet 7-osobowe.

Z jednej strony wydawać by się mogło, że silniki w 307 są te same co w C4. Tak jednak nie jest, jeśli przyjrzymy się całej gamie. Dla przykładu, w Peugeocie oferowano słabsze odmiany benzynowego silnika 1.4 o mocy 75 KM oraz małego, niepolecanego diesla 1.4 HDI, generującego 68 KM. Jedynym logicznym uzasadnieniem istnienia tych silników w gamie 307 jest obniżenie ceny zakupu auta w salonie. Rynek wtórny zweryfikował je negatywnie i dziś są bez większej wartości. Szczególnie diesel, który nie tylko nie daje sobie rady z dużym samochodem, a także jest drogi w eksploatacji.

Pozostałe silniki są niemal identyczne. Kolejną różnicą jest diesel 2.0 HDI w wersji 90-konnej. Pozbawiony koła dwumasowego motor potrafi wytrzymać bardzo dużo, choć w jego przypadku naprawy będą bardziej kosztowne niż w mniejszym 1.6 HDI. Jednak doświadczenia użytkowników i mechaników potwierdzają, że 2.0 HDI 90 KM to typowa jednostka do ciężkiej pracy, która przy pełnej sprawności, przez wiele lat nie wymaga nakładów finansowych. To silnik, który zdecydowanie polecamy, ale niekoniecznie w tym modelu.

Warte uwagi są także trwałe i niezawodne silniki benzynowe – praktycznie wszystkie. Peugeot 307 nie otrzymał kłopotliwych VTi oraz THP. Benzyniaki znoszą eksploatację na gazie, a wersje od 1.6 wzwyż dobrze nadają się do napędzania tego modelu, nawet dużego kombi. Niestety, często za niektóre awarie obwinia się silniki, a tak naprawdę za większość z nich odpowiada usterkowa elektronika. W autach z początku produkcji psuło się wszystko, dochodziło nawet do samozapłonu. Dopiero lifting w 2005 roku wyeliminował większość problemów.

Zawieszenie to prosta konstrukcja, podobna do tej z Citroena C4. Jest tanie w naprawach i wystarczająco trwałe do codziennej, prywatnej eksploatacji. Samochód nie ma problemów z korozją, a jakość wykonania kabiny jest na dobrym poziomie. W bardziej wyeksploatowanych egzemplarzach wychodzi jednak przeciętna trwałość materiałów, ale to samo można powiedzieć o niektórych Audi, tak cenionych w tej kwestii.

Ceny 307 są dość mocno zróżnicowane ze względu na rocznik. Uczciwie trzeba przyznać, że auta z początku produkcji nie są wiele warte i można je kupić za mniej niż 10 tys. zł. Tak naprawdę są na rynku lepsze samochody za podobne pieniądze. Nie ryzykowalibyśmy zakupu takiego wozu. Lepiej zdecydować się na poprawioną wersję poliftową, wyróżniającą się dużym grillem, w stylu modelu 308 (na zdjęciach prezentowana jest tylko wersja poliftowa). Za takie auto trzeba zapłacić minimum 12 tys. zł i jest to uczciwa cena. Egzemplarze z końca produkcji kosztują do 20 tys. zł. Wówczas najlepszym dieslem jest już 1.6 HDI, ponieważ 90-konnej odmiany 2.0 już nie oferowano.

Warto poszukać:

Samochody z końcówki produkcji, a przynajmniej po liftingu

Wersji z mocnym dieslem 2.0 HDI 136 KM lub słabym 1.6 HDI 90 KM

Odmiany SW (kombi) z pojemnym bagażnikiem i funkcjonalnym wnętrzem

Silników benzynowych 2.0 16V

Lepiej omijać:

Samochody przedliftowe, zwłaszcza do rocznika 2003 z dieslami

Wersje z silnikiem 1.4 HDI

Wersje z dieslami 2.0 HDI i bardzo dużym przebiegiem

Egzemplarze z jakimikolwiek problemami z elektroniką i elektryką

Peugeot 307 SW z rocznika 2006-2007 z silnikiem 2.0 HDI 136 KM lub 1.6 HDI 90 KM.

Roczniki: 2002 - 2008Ceny: 8 000 - 18 000 zł

Popularne silniki benzynowe:1.4 16V 82-98 KM1.6 16V 110-113 KM2.0 16V 134 KM

Popularne silniki Diesla:1.5 dCi 82-105 KM1.9 dCi 90-120 KM

Wymiary nadwozia 5d: 4209×1777x1457 mmRozstaw osi: 2625 mmPojemność bagażnika: 330 l (kombi: 520 l)

Bardzo kontrowersyjne nadwozie nie przeszkodziło europejskim klientom w zakupie tego modelu. Co więcej, nawet dziś jest to samochód ceniony i dość popularny. Renault Mégane II to przede wszystkim model nowoczesny, ale w tradycyjny sposób, bez futurystycznych fajerwerków wnętrza w stylu C4. Jednak nie to jest jego największą zaletą, ale poziom bezpieczeństwa jaki oferuje. Minimum 6 poduszek powietrznych i 5 gwiazdek w testach zderzeniowych – takiego standardu nie miał w czasie jego debiutu żaden z konkurentów.

Auto wygląda dziwnie z charakterystyczną, tylną szybą, ale może się podobać. Widać, że to zupełnie inna klasa niż Mégane pierwszej generacji. Inną klasę prezentuje również wnętrze, które zwykle jest dobrze wyposażone. Przestronnością Mégane przewyższa C4 i ustępuje 307. Nawet bagażnik jest pośrodku, bo ma 330 litrów pojemności.

Mégane II był oferowany w wielu wersjach nadwoziowych, takich jak hatchback, sedan, kombi oraz kabriolet. Szczególnie atrakcyjne jest kombi, z ładną linią i przestronną kabiną. Niestety, komfort podróżowania Renault nie jest na takim poziomie jak w Citroënie.

Podwozie to, jak u konkurentów, klasyka, składająca się z kolumn MacPhersona i belki skrętnej. Ten drugi element jest cichszy i rzadziej wymaga obsługi, jednak w niektórych egzemplarzach ma wadliwą konstrukcję. Można wymienić ją w serwisie, ale nie w każdym bezpłatnie.

Czego należy spodziewać się po elektryce? Jak to we francuzach bywa - drobnych usterek. Na szczęście niewielkich i nie wpływających na mobilność samochodu. Bywa, że psuje się osprzęt silnika czy elementy wyposażenia wnętrza, ale w tym aspekcie Renault jest samochodem najmniej awaryjnym. Prędzej na lawecie wyląduje Peugeot niż Renault.

Bardzo udane są silniki benzynowe. Poza usterkami stosunkowo niedrogich cewek zapłonowych, nie mają żadnych, typowych przypadłości. Co ważne, nawet jednostki 1,4 litra nadają się do napędzania Mégane, czego nie można powiedzieć o autach PSA. Kolejna ważna rzecz to dobra współpraca z instalacjami gazowymi. Najbardziej polecamy sprawdzone i tanie w eksploatacji silniki 1.6.

Nie polecamy natomiast diesli. To nieudane konstrukcje 1.5 dCi oraz 1.9 dCi, które są źródłem złej opinii o samochodach marki Renault z tego okresu. Niektóre egzemplarze okazują się dość trwałe, a dużo zależy od regularnej zmiany oleju. Dziś zakup tych wersji to wysokie ryzyko. W późniejszym okresie wprowadzono motor 2.0 dCi, bardzo udany, ale to prawdziwy biały kruk. Warto się na niego skusić, choć trudno go znaleźć.

Problemów z częściami zamiennymi nie ma, ale nie wszystko można dostać od ręki, a mnogość wersji, szczególnie sprowadzonych z zachodu aut, wymaga dokładnego określenia modelu by dostać odpowiedni element. Niektórzy użytkownicy miewają problemy z korozją, ale dotyczy to raczej aut po naprawach. Dość szybko koroduje układ wydechowy i niektóre elementy zawieszenia.

Patrząc na ceny rynkowe, Mégane II wydaje się być najtańszym kompaktem w zestawieniu. Najdroższe egzemplarze kosztują około 18 tys. zł, ale trzeba pamiętać, że mówimy tu o rocznikach 2008. Tymczasem nietrudno kupić dwa lata młodszego Citroëna C4 za podobne pieniądze. Mimo wszystko, ceny są niskie. Szczególnie aut najdroższych, bo wyżej ceni się nieco starsze Peugeoty 307. Bolesna prawda o tym samochodzie jest taka, że nie ma dobrych diesli i nie oferuje niczego szczególnego poza wysokim poziomem bezpieczeństwa i dość dobrą, ogólną niezawodnością.

Warto poszukać:

Nadwozia kombi

Silnika benzynowego 1.6 16V

Diesla 2.0 dCi, ale tylko w najmłodszych egzemplarzach

Lepiej omijać:

Wersje 1.5 dCi oraz 1.9 dCi

Samochody z awariami elektroniki

Samochody zaniedbane, które może być trudno doprowadzić do ładu

Renault Mégane II Grandtour z silnikiem 1.6 16V z rocznika 2006-2007, czyli po liftingu za około 13-14 tys. zł.

Tak jak w przypadku opisywanych wcześniej samochodów segmentu B, można by stwierdzić, że i tu znajdzie się dla każdego coś dobrego. Teoretycznie każdy z tych modeli ma jakąś zaletę, której nie ma konkurent. Najmniej jest po stronie Renault.

Właściwie jedyną, naprawdę dużą zaletą Mégane II jest poziom bezpieczeństwa, szczególnie biernego. Pozostaje tylko pytanie, czy jest to wystarczający atut by kupić Mégane? Nie do końca. Jednak Renault ma inną przewagę nad Citroënem i Peugeotem – tanie egzemplarze i dość wysoki na ich tle poziom ogólnej niezawodności. Szukając auta z takiego przedziału rocznikowego, najtaniej kupimy właśnie Mégane II i co więcej, jest to jedyny z tych trzech modeli, który można polecić za mniej niż 10 tys. zł. Citroëny raczej będą w gorszym stanie, a w przypadku Peugeotów to najbardziej wadliwe i niedopracowane roczniki. I to jest coś, co może przekonać do zakupu Mégane – niskie ceny najstarszych roczników. Oczywiście, koniecznie trzeba wybrać wersję benzynową, najlepiej 1.6.

Citroën C4 to auto dla indywidualisty, ceniącego sobie oryginalność. Auto może zaimponować poziomem wyposażenia i nowoczesnymi rozwiązaniami, a jeżeli ktoś to lubi, powinien wybrać tylko ten model. To również auto dla kogoś, kto chce przeznaczyć niewielką kwotę pieniędzy na młody rocznik. Szczególnie polecamy wersje przedliftowe z silnikiem benzynowym lub poliftowe diesle. Profil eksploatacyjnego ideału i naprawdę łakomego kąska na rynku wtórnym to samochód z końcówki produkcji z jednostką 1.6 HDI. Diesle z tej rodziny to oczywiście ogromna zaleta aut Grupy PSA, ale silniki benzynowe (przedliftowe) nie są gorsze od konstrukcji Renault.

Wybierając C4, trzeba się nieco wyrzec przestrzeni na tylnej kanapie i wybić sobie z głowy kombi, ale auto jest przyjemniejsze w odbiorze od Mégane II i lepiej się nim jeździ. Może nie oferuje takiego poziomu bezpieczeństwa jak Renault, ale też otrzymało pięć gwiazdek w testach zderzeniowych, tylko później. Samochód dla dwójki dorosłych osób i ewentualnie dwójki dzieci, niewymagających wielkiej przestrzeni bagażowej jest lepszy od Renault. Ponadto, wóz ten jest najbardziej dopracowany technicznie, choć dużo zależy od egzemplarza i jego historii. To nasz faworyt w tym porównaniu.

Skoro już wiecie, które auto jest naszym zdaniem najlepszą propozycją, to teraz trzeba wyjaśnić, dlaczego nie jest nim najlepszy funkcjonalnie Peugeot. Problemem tego auta jest przede wszystkim awaryjność tego modelu do czasu liftingu. Niestety, diesel 2.0 HDI dostępny w tym wozie to jedyna rzecz, która naprawdę zasługuje na uznanie pod względem eksploatacyjnym. Po liftingu samochody poprawiono, ale są one wyraźnie droższe. Niby różnica rzędu 2-3 tys. zł to niedużo, a jednak wystarczy na jakiś pakiet startowy, a przy kwocie 20 tys. zł to jednak 10 proc. wartości. Tymczasem, poza większą przestronnością, Peugeot 307 nie oferuje niczego ekstra w stosunku do Citroëna. Nieco inaczej wygląda sprawa z wersją kombi, której Citroën nie ma i jeżeli zależy wam na takim rodzaju nadwozia za około 16-20 tys. zł, to Peugeot 307 po liftingu jest tu bezwzględnym zwycięzcą. Zwłaszcza, gdy dochodzi do tego temat silnika diesla. Wówczas zdecydowanie wygrywa.

• Dla osoby szukającej najbardziej nowoczesnego auta

• Dla kogoś, kto chce kupić za niewielkie pieniądze możliwie najmłodszy samochód

• Dla ceniących sobie indywidualizm i wyposażenie

• Dla ceniących komfort jazdy

• Dla szukających dobrego diesla

• Dla poszukujących atrakcyjnej, usportowionej wersji 3-drzwiowej

• Dla szukających przestronnego i funkcjonalnego kombi za niewielkie pieniądze

• Dla szukających dobrego sinika diesla

• Dla osób ceniących sobie przestronność

• Dla osób z najniższym budżetem

• Dla osób szukających w miarę nowoczesnego, bezpiecznego kompaktu za 10-12 tys. zł

• Dla osób szukających dobrego kombi z silnikiem benzynowym

• Dla ceniących sobie wysoki poziom wyposażenia, szczególnie z zakresu bezpieczeństwa