Rodzinne coupe, czyli historii Opla część 5 [geneza motoryzacji]
W historii Opla było kilka wydarzeń, które zdeterminowały historię marki. Bez wątpienia kultowym samochodem był Kadett. On dał też geny dla innych modeli Opla.
25.04.2011 | aktual.: 07.10.2022 17:40
W 1963 roku Opel podczas targów we Frankfurcie zaskoczył wszystkich wyjątkowym samochodem studyjnym. Zaprezentowano coupe z czterocylindrowym silnikiem o pojemności 1,9 litra, które powstało w oparciu, a jakże, o Kadetta. Auto nazwano GT. Początkowo zaprzeczano wszelkim doniesieniom o planowanym rozpoczęciu seryjnej produkcji. Ale auto mimo to cały czas rozwijano, co oczywiście miało prowadzić w końcu do jej rozpoczęcia. I tak, w 1968 roku dopieszczona i dopracowana wersja Opla GT trafiła na rynek.
Budowę nadwozia tego samochodu Opel zlecił francuskiej firmie Brisoneaux & Lotz, ale montaż oczywiście odbywał się w fabryce w Bochum. Mimo, że sylwetka auta obiecywała spore osiągi i wyglądała bardzo agresywnie, to GT miał moc jedynie 90 KM. Nie przeszkodziło mu to jednak w podboju rynku.
W 1970 roku Opel zaprezentował Mantę. Było to pierwsze auto z całej rodziny samochodów coupe, które Opel miał zamiar wprowadzić w kolejnych latach. Pierwsza Manta A miała moc 60 KM, którą osiągała z bardzo ekonomicznego silnika 1,2. Do 1975 roku nabywców znalazło ponad pół miliona egzemplarzy Manty A, a kolejna wersja, B, to już sprzedaż miliona egzemplarzy. Trudno się dziwić takiemu sukcesowi – auto po prostu wyglądało rasowo, było świetnie wykonane i wygodne. Można zaryzykować stwierdzenie, że Opel stał się pionierem rodzinnego coupe.
Siostrą Manty była Ascona. Zaprojektowano ją jako sedana w dwóch wersjach: cztero- i dwudrzwiowej, oraz jako kombi - Caravan lub Voyage. W USA ten model był sprzedawany pod nazwą "Opel 1900". Od roku 1976 do 1979, wszystkie Ople w salonach amerykańskich były sprzedawane pod marką Isuzu.
Pierwsza generacja Ascony dzieliła napęd z Mantą i była produkowana do 1975 roku. W tym czasie na rynek wypuszczono ponad 690 tysięcy tych samochodów. Później wprowadzono do niej silniki 1,6 i 1,9. Wersja 1,9 SR brała udział w sportach motorowych. Walter Röhrl za kierownicą Ascony w 1974 r. zdobył tytuł rajdowego mistrza Europy.
Druga generacja Opla Ascony ujrzała światło dzienne w 1975 na Frankfurt Motor Show. Auto oferowano wyłącznie jako 2- lub 4-drzwiowego sedana. W Wielkiej Brytanii Vauxhall rozpoczął sprzedaż Opla Ascony pod nazwą Vauxhall Cavalier - Mark I. 1 października 1979 roku została homologowana Ascona 400 wyposażona w 2.4 litrowy silnik dostarczający mocy ponad 200 KM. Tę wersję zaprojektowano przy udziale firm Irmscher i Cosworth. Wyprodukowano tylko 400 sztuk tego modelu. W 1988 roku Asconę zastąpiła Vectra.