Testy MazdaMazda 5 2,0 MZR - nowa wersja Zoom-Zoom [test autokult.pl]

Mazda 5 2,0 MZR - nowa wersja Zoom-Zoom [test autokult.pl]

Ostatnimi czasy dostępne na rynku minivany zaczęły zmieniać się nie do poznania. I nie chodzi wcale o zmianę ich przeznaczenia, mniejszą czy większą praktyczność albo gabaryty. Chodzi o radość z jazdy. Producenci uznali, że minivan wcale nie musi być nudny.

Mazda 5

Piotr Wielgus

13.06.2011 | aktual.: 28.03.2023 16:37

Z tego założenia wyszła Mazda. Nowy model 5, który trafił do nas do testów, nie dość, że wygląda agresywnie, to jeszcze jeździ lepiej niż przyzwoicie. Wszystko dzięki silnikowi benzynowemu R4 2,0 MZR. Jednostka ma 150 KM mocy i sprawia, że minivan Mazdy przyspiesza lepiej niż przyzwoicie, jeździ lepiej niż dobrze i pali mniej, niż można było się spodziewać.

Mazda 5

Maksymalny moment obrotowy jest na poziomie 191 Nm przy 4500 obrotach na minutę. Nie udało się Japończykom rozpędzić Mazdy 5 do 100 km/h w mniej niż 10 sekund, ale rezultat 10,9 sekundy jest naprawdę w porządku, tym bardziej że ten czas podczas wyprzedzania wcale się nie dłuży. Udało się za to zmniejszyć zużycie paliwa. Podczas testu w cyklu mieszanym samochód spalił średnio 8 litrów. Jeśli dodamy do tego spalanie na trasie Warszawa-Wrocław w granicach 6 litrów, to możemy stwierdzić, że jest nieźle.

Z silnikiem znakomicie współpracuje sześciostopniowa, manualna skrzynia biegów. Jest bardzo elastyczna i niezwykle kulturalna. Nie ma mowy o skokach, zgrzytach czy braku wigoru na wyższym biegu. Podróżowanie ułatwia system monitorujący pracę silnika, który podpowiada także wybór optymalnego biegu. Japończycy uporali się z wadami poprzedniego modelu, który niezbyt harmonijnie wybierał nierówności. Samochód nie sili się na sportowe doznania podczas pokonywania zakrętów, ale też ani przez moment nie niepokoi kierowcy zbytnimi przechyłami. Układ hamulcowy też zasługuje na pochwałę. Reaguje szybko i bardzo ładnie zatrzymuje bądź co bądź duże auto.

Oczywiście taki samochód jak Mazda 5 nie ma być wyścigówką. Wielu też powie, że nie silnik jest najważniejszy. Ale przyznacie sami, że lepiej być właścicielem żwawego minivana, którym podróż należy do przyjemności, a wyprzedzanie to nie "Mission Impossible". Dobrze więc, że tutaj Japończycy stanęli na wysokości zadania. Druga istotna rzecz to wygląd. Jak wspominałem, minivany w ostatnim czasie przeszły sporą metamorfozę i stały się ładniejsze. Drogę wytyczył Ford C-Max, a Mazda z niej nie zeszła.

Samochód jest naprawdę ładny, z moją wyraźną uwagą, że na żywo prezentuje się o wiele lepiej niż na zdjęciach. Wita nas uśmiechniętym przodem, podkreślonymi skośnymi lampami i figlarnymi przetłoczeniami na bokach. Zwężająca się ku tyłowi linia okien i przetłoczenia bardzo dobrze maskują proporcje karoserii, co sprawia, że auto wygląda raczej jak kombi niż obszerny minivan. Warto zaznaczyć, że Mazda 5 ma współczynnik oporu powietrza na poziomie 0,3.

Mazdę stworzono na tej samej płycie podłogowej co poprzedniczkę. Ma ona rozstaw 275 cm. Samochód urósł do 428,5 cm i stał się niższy o 5 cm (mierzy 161,5 cm). Mazda nie zrezygnowała też z automatycznie otwieranych, przesuwanych tylnych drzwi, co jest rozwiązaniem niezwykle praktycznym, szczególnie na zatłoczonych parkingach. Zwłaszcza gdy przewozimy małe dzieci, mające tendencję do obijania swojej i cudzej karoserii szeroko otwieranymi drzwiami.

Testowana przez nas wersja była odmianą siedmioosobową, jednak układ nie jest klasycznym 2+3+2, a raczej 2+2+1+2 z dodatkowym siedziskiem w środku drugiego rzędu. W codziennym użytku lepiej je złożyć i uzyskać łatwy dostęp do trzeciego rzędu, chowa się je w siedzisko bocznego fotela, uzyskując dodatkowy schowek. Siódme miejsce ma wymiar raczej symboliczny i trudno uznać je za pełnoprawne siedzisko. Dobrze nadaje się jednak do przewozu dziecka, także w foteliku. Trzeba za ta przyznać, że pasażerowie środkowego rzędu mają do dyspozycji dużą ilość przestrzeni na nogi i nad głowami. Plusem są także dodatkowe podłokietniki i szeroki zakres regulacji. Od innych modeli Mazdy 5 przejęła Karakuri, czyli uproszczony system składania foteli.

Po ich złożeniu powstaje zupełnie płaska podłoga. Standardowo, a więc przy używanych wszystkich rzędach siedzeń minivan ma tylko symboliczne 112 litrów pojemności bagażowej. Złożenie dwóch ostatnich foteli zwiększa ją do 426 litrów. Gdy zdecydujemy się położyć oba tylne rzędy, to uzyskujemy małą bagażówkę, bo przestrzeń zwiększa się do 1485 litrów.

Warto jeszcze wspomnieć o pozycji za kierownicą. Kierowca siedzi na wygodnym fotelu, który moja żona nazwała kanapą. Łatwo znaleźć sobie miejsce za sterem tego auta dzięki szerokiemu wachlarzowi regulacji fotela. Sprytnie także umieszczono dźwignię zmiany biegów poniżej kokpitu, a nie w podłodze. Uzyskano dzięki temu dodatkowe miejsce, a kierowcy wygodniej manewruje się drążkiem - ergonomia tego samochodu jest bez zarzutu. Dotyczy to zarówno przejrzystości, jak i umieszczenia wszystkich przycisków i przełączników.

Czy ten samochód ma jakieś wady? Mało, ale tak. Przede wszystkim brakuje strefowej klimatyzacji, w minivanie warto byłoby o tym pomyśleć. Jest też strasznie prosto. Dla jednych może być to zaleta, szczególnie że japońskie auta nigdy nie były przesadnie wymyślne, ale wydaje się, że skoro Mazda zdecydowała się na odważny design nadwozia i dodała niezły silnik, to powinna też pomyśleć o wnętrzu. De facto w porównaniu z poprzednim modelem jest tutaj prawie identycznie. Niestety – identycznie znaczy smutno, szaro (a właściwie czarno) i plastikowo. Jest praktycznie, całość została świetnie spasowana, ale niestety - nudno.

W standardzie Mazda ma 6 poduszek powietrznych, ABS, system kontroli trakcji TCS oraz dynamiczną kontrolę stabilności DSC, elektrycznie regulowane wszystkie szyby i lusterka, centralny zamek z pilotem, radio CD z MP3 i 6 głośnikami, automatyczną klimatyzację, komputer pokładowy, tempomat, podgrzewane przednie fotele, skórzaną, wielofunkcyjną kierownicę i gałkę dźwigni zmiany biegów oraz reflektory przeciwmgielne.

Testowany egzemplarz w topowej wersji Sport miał jeszcze reflektory ksenonowe, przyciemniane szyby, czujniki deszczu i zmierzchu, a także czujniki parkowania z tyłu. Do tego ładne siedemnastocalowe aluminiowe felgi. Prezentowany egzemplarz w salonie kosztuje ponad 100 tysięcy złotych. Najtańsza wersja, 1,6 Comfort to wydatek 80 tysięcy, najdroższy w gamie Diesel Exclusive Plus to kwestia 104 tysięcy.

Trzeba przyznać, że Mazda się ceni, ale nigdy nie należała do najtańszych. Z drugiej strony za 100 tysięcy dostajemy świetne rodzinne auto z bardzo bogatym wyposażeniem. Auto, które w najbliższych latach wraz z Fordem C-Maxem może zdominować segment. Dla Mazdy mamy też małą podpowiedź – jeśli chcecie mieć samochód ocierający się o perfekcję, to prosimy – zróbcie coś z deską rozdzielczą i wszechogarniającym wnętrze smutkiem. Wtedy Zoom-Zoom zyska nowy wymiar.

Testowany egzemplarz: Mazda 5 2,0 MZR Sport

Silnik i napęd: