Citroën C3 II (2009-2017) - opinie i typowe usterki

Tańszy od niemieckich konkurentów, przestronny i wygodny samochód segmentu B, którym bez problemu można zabrać rodzinę na wyjazd. Brzmi jak ideał, ale tak zbudowano Citroëna C3 drugiej generacji. Jedyne co się nie udało, to silniki.

• Roczniki: 2009-2017 (lifting 2013 r.)
• Ceny rynkowe: 15-35 tys. zł
• Awaryjność: wysoka
• Koszty utrzymania: niskie
• Wersje nadwoziowe: 5-drzwiowy hatchback

Citroën C3 był wyposażony w następujące silniki:

• benzynowy 1.0 VTi (68 KM),
• benzynowy 1.1 8V (60 KM),
• benzynowy 1.2 VTi (82 KM),
• benzynowy 1.2 PureTech (110 KM),
• benzynowy 1.4 8V (73 KM),
• benzynowy 1.4 VTi (95 KM),
• benzynowy 1.6 VTi (120 KM),
• diesel 1.4 HDI (68 KM),
• diesel 1.6 HDI (92, 99, 112 KM),
• diesel 1.6 e-HDI (114 KM).

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Jest krótszy od zaprezentowanego chwilę później technicznie bliźniaczego modelu DS3, a jednak odpowiedni projekt nadwozia wystarczył nie tylko na pięcioro drzwi, ale i miejsca dla pięciorga pasażerów. Wygodnie pojedziecie nim też w czwórkę. Poczucie przestrzeni zwiększa obła linia dachu, dość wysoka pozycja siedząca oraz zachodząca mocno na dach przednia szyba, a w bogatych odmianach również szklany dach. Jedynie bagażnik nie imponuje pojemnością – ma 305 litrów. Inna sprawa, że jego rzeczywista wielkość wystarcza dla większości małych rodzin.

Za to dobre wrażenie robią materiały, szczególnie w bogatszych wersjach, a także wyposażenie. Przyjemnie jest w czasie jazdy. Auto jest francusko miękkie, komfortowe, nieźle jak na segment B wyciszone. Nie służy do szaleństw, ale do spokojnego i wygodnego podróżowania. W tej roli C3 sprawdza się wyśmienicie. Zarówno w mieście, jak i poza nim, zwłaszcza kiedy pod maską pracuje właściwy silnik.

Jak napisałem we wstępie, gama silników nie jest do końca udana, choć dużo zależy od preferencji. Zadowoleni nie będą ci, którzy celują w benzyniaki. Starsze jednostki 8-zaworowe to proste, sprawdzone francuskie konstrukcje pamiętające jeszcze poprzednika. Bez problemu pracują na LPG, ale osiągi są mizerne. Wraz z liftingiem wycofano je i zastąpiono konstrukcjami o nazwie VTi.

Niestety tu już jest gorzej. Jedyną naprawdę godną polecenia jednostką VTi jest 1.0. To konstrukcja Toyoty, znana m.in. z Aygo czy Yarisa, ale też Citroëna C1. Niestety 68 KM to moc wystarczająca głównie w ruchu miejskim, a po załadowaniu kompletem pasażerów nawet w mieście rozczarowuje. Mocno obciążona szybciej tracji werwę niż w małym C1.

Motory 1.4 i 1.6 VTi to dzieło nowoczesne i wadliwe. Mają zmienne fazy rozrządu i łańcuch rozrządu – to najbardziej usterkowe obszary. Inną bolączką jest spalanie oleju w nadmiernych ilościach, gromadzenie się nagaru oraz problemy z równą pracą. Jednym słowem – w tak tanim aucie po prostu nie warto. Niewiele lepszy jest motor 1.2 VTi o mizernych osiągach, dodatkowo mało trwały.

Inną opcją jest mocny 1.2 PureTech, czyli doładowany VTi. Ten mały silnik nie tylko jest usterkowy, ale - podobnie jak wolnossący krewny - mało trwały. Ponadto wadliwa konstrukcja napędu rozrządu (pasek w kąpieli olejowej) niesie za sobą ryzyko zerwania i zniszczenia jednostki. Jeśli to się nie stanie, tworzący się w układzie olejowym szlam z paska zapycha kanały i doprowadza do zatarcia.

Dobrym wyborem do tego samochodu są diesle. Niekoniecznie najsłabszy 1.4 HDi, ale każda odmiana 1.6 HDI jest udaną konstrukcją. Wszystkie 8-zaworowe, cenione przez użytkowników i chwalone przez mechaników. Odmiany powyżej 100 KM dają porównywalne osiągi z najmocniejszymi benzyniakami, a potrafią palić 1/3 mniej. Ponadto są wyposażone w skrzynie 6-biegowe, więc jak wspomniałem wcześniej – sprawdzą się w trasie.

Citroën C3 jest autem stosunkowo awaryjnym, bo na ogólną usterkowość duży wpływ mają silniki. Odpowiedni dobór jednostki to połowa sukcesu. Niestety trwałość mechanizmów też nie jest mocną stroną francuza, więc kolejnym krokiem w dobrym kierunku jest wybór egzemplarza z niewielkim przebiegiem. Po ok. 200-250 tys. km auta zwykle wykazują już zmęczenie. Plusem jest niemal całkowita odporność na korozję i niskie ceny części zamiennych.

• poważne awarie silników z rodziny VTi oraz PureTech,
• zużycie mechanizmu zmiany biegów,
• zużycie elementów sterujących skrzyniami zautomatyzowanymi,
• usterki elektryki i wyposażenia,
• usterki sterowników silnika (konieczna aktualizacja),
• przyspieszone zużycie zawieszenia,

Czego szukać: auta z bogatym wyposażeniem i silnikiem Diesla 1.6

Czego unikać: wersji benzynowych VTi oraz PureTech, a także odmian z automatyczną skrzynią biegów. Również aut z przebiegiem powyżej 200 tys. km.

Optymalna kwota na zakup: ok. 25 tys. zł