Lepiej, szybciej, pewniej - sportowe kierownice

Miłośnicy "tuningu" zakładają mniejsze kierownice w swoich samochodach, bo prezentują się bardziej wyścigowo od seryjnych. Jeśli samochód ma się tylko dobrze prezentować, to nie zwracają oni uwagi na walory praktyczne.

Pamiętajmy jednak, że tuning to także profesjonalne modyfikacje samochodu i jeśli przygotowywany jest on do wyścigów czy też rajdów, taka kierownica będzie jak najbardziej spełniać swoje zadanie. Można wyróżnić cztery podstawowe parametry jakie charakteryzują kierownicę: materiał, którym są obszyte, zewnętrzna średnica, ilość ramion oraz odsadzenie zwane też głębokością.

Pewny kontakt dłoni z powierzchnią kierownicy jest niezwykle ważny. W cywilnym samochodzie zazwyczaj nie używamy rękawiczek. Gołe dłonie nawet przy dynamicznych manewrach np. w ciasnym parkingu podziemnym potrafią się ześlizgnąć z kierownicy. W takich sytuacjach nic groźnego poza obtartym samochodem raczej się nie może wydarzyć. Na odcinku specjalnym lub na torze, utrata kontroli może prowadzić do wypadku.

Sportowe kierownice obszywane są więc skórą lub zamszem, które mają wystarczającą chropowatość, a tym samym zapewniają wystarczające tarcie pomiędzy dłońmi, a obręczą. Wśród kierowców wyczynowych zdecydowanie króluje zamsz, który w połączeniu ze specjalnymi rękawiczkami używanymi w sportach motorowych, zapobiega wyślizgnięciu się kierownicy z rąk i gwarantuje pewny chwyt. Wadą zamszu jest jego niska trwałość.

Dość szybko się wyciera i taka kierownica ma krótką żywotność. Przy ograniczonym budżecie, wiedząc, że będziemy dużo trenować i często użytkować nasz samochód warto zdecydować się na kierownicę skórzaną, która wytrzyma znacznie większe przebiegi.

Wśród kierownic sportowych możemy wyróżnić trzy główne rozmiary: 300, 330, 350 mm. Oczywiście są również inne, nawet 280 mm, ale rzadziej spotykane. Wbrew pozorom, to nie te najmniejsze należą do najczęściej stosowanych. Kierowcy sportowi wybierają zwykle te o średnicy 350 mm. Kierownice o mniejszej średnicy są raczej nieporęczne i niewygodne w świecie rajdów.

W wyścigach na torze, gdzie zakres ruchów jest zazwyczaj mniejszy, można spotkać się z takimi rozmiarami. W jednomiejscowych "wyścigówkach" popularne są nawet kierownice spłaszczone u góry i u dołu. Tam zakres ruchu jest jeszcze mniejszy, a dzięki takiemu zabiegowi zyskujemy trochę miejsca nad nogami i nad kierownicą.

Następnym bardzo istotnym parametrem jest odległość kierownicy od fotela kierowcy. W samochodach wyczynowych siedzi się bliżej kierownicy niż ma to miejsce podczas użytkowania auta na co dzień. Taka pozycja zapewnia lepsze czucie pojazdu i odpowiednie reagowanie. Oczywiście nie możemy "leżeć" na kierownicy, bo pozbawimy się jakiejkolwiek możliwości operowania nią. Sytuacja jest idealna, jeśli siedzimy w fotelu kubełkowym zapięci w pasy szelkowe.

Ograniczają one ruch naszego ciała nawet w ekstremalnych sytuacjach, dzięki czemu mamy pewność, że zawsze będziemy w odpowiedniej odległości od kierownicy i ją dosięgniemy. Nie będziemy musieli jednocześnie się jej trzymać i starać się opanować samochód. Dlatego w innych konfiguracjach warto być bliżej kierownicy, aby w razie mocnego poślizgu zawsze mieć możliwość dosięgnięcia kierownicy.

Odległość sportowej kierownicy od fotela możemy dobrać na dwa sposoby. Pierwszy z nich to dobór odpowiedniego modelu już przy zakupie. Kierownice sportowe charakteryzują się zwykle głębokością od 3 do 9 cm. Głębokość to odległość płaszczyzny w jakiej znajduje się obręcz kierownicy od płaszczyzny jej mocowania. Kierownice mające odsadzenie równe zero nazywane są płaskimi.

Drugim sposobem regulacji odległości jest montaż kierownicy za pośrednictwem dystansu (tzw. naby). Jest on przedłużeniem kolumny kierowniczej. Możemy więc dobrać kierownicę o dużym odsadzeniu i dodatkowo przybliżyć ją do fotela jeszcze za pomocą naby o odpowiedniej długości.

Obręcze sportowych kierownic oparte są zazwyczaj na dwóch lub trzech ramionach. W praktyce tak naprawdę nie ma to większego znaczenia jaką kierownicę wybierzemy, i wszystko zależy od naszych osobistych preferencji. Wśród kierowców rajdowych spotyka się jednak często trójramienne kierownice. Posiadają one dodatkowo niewielki pasek (żółty, czerwony) u szczytu.

Trzecie ramię oraz wspomniany pasek pomaga w orientacji w jakiej pozycji aktualnie znajduje się kierownica. Podczas krętych odcinków z ciasnymi zakrętami, dużą liczbą nawrotów, gdzie kierowca musi wykonywać "głębokie" manewry lub "głębokie" kontry, takie elementy się przydają.

Montaż kierownicy sportowej nie jest niczym skomplikowanym. Najpierw powinniśmy ustawić ją dokładnie na wprost, przejeżdżając np. kilkanaście metrów aby upewnić się, że znajduje się idealnie w takiej pozycji. Więcej natrudzimy się raczej z odkręceniem seryjnej kierownicy, gdzie nie rzadko będziemy musieli przebrnąć przez różnego rodzaju zaślepki czy nawet poduszki powietrzne.

Po udanym pozbyciu się seryjnej kierownicy, sportowy odpowiednik przykręcamy taką samą ilością śrub – najczęściej jest to sześć śrub imbusowych. Śruby te należy zabezpieczyć specjalnym klejem i dopiero przykręcać za ich pomocą kierownicę. Na końcu przejedźmy spokojnie kilkanaście metrów, aby sprawdzić czy kierownica znajduje się w odpowiedniej pozycji. Pamiętajmy również o podłączeniu klaksonu.