Fiat 500 (od 2007) – opinie i typowe usterki

Nawet współczesne auto może być tak dobrze zaprojektowane, że utrzyma się w produkcji dłużej niż dekadę. Fiat 500 należy do nietuzinkowych modeli, które w niezmiennej formie przebiły już granicę 15 lat produkcji i nie ma na razie mowy o jej wstrzymaniu. Czy jest tak dobry, czy cały sukces tkwi wyłącznie w wyglądzie? Sprawdźmy.

• Roczniki: 2007-2022 (lifting 2015 r.)
• Ceny rynkowe: od 15 tys. zł
• Awaryjność: niska
• Koszty utrzymania: niskie
• Wersje nadwoziowe: 3-drzwiowy hatchback i cabrio

W Fiacie 500 stosowano następujące silniki:

• benzynowy 1.2 8V (69 KM),
• benzynowy 1.4 16V (101 KM),
• benzynowy 0.9 TwinAir Turbo (85 i 105 KM),
• benzynowy 1.0 6V Mild-Hybrid (70 KM),
• diesel 1.3 JTD (75 KM),
• diesel 1.3 MultiJet (95 KM),
• elektryczny 500e (113 KM)

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Na powyższej liście wersji silnikowych nie ma wymienionych dziesięciu odmian Fiata 500 sportowej marki Abarth, ponieważ pomimo tej samej konstrukcji jest on klasyfikowany jako oddzielny model.

Fiat 500 jest ponadczasowo wyglądającym maluchem i to wystarcza wielu klientom. Z technicznego punktu widzenia to samochód zaprojektowany niezbyt dobrze. Ma właściwie niemal same wady, np. mało miejsca z tyłu nie dlatego, że mierzy 3,5 metra długości, ale dlatego, że projektował go Fiat. Większą wartością był wygląd. Świadczy o tym ilość miejsca z tyłu bliźniaczego technicznie Forda Ka, która jest więcej niż wystarczająca.

Siedzenie kierowcy jest umieszczone za wysoko, więc wiele osób nie odnajdzie pozycji za kierownicą. Drzwi są tak długie, że pomimo miejskiego charakteru z trudem korzysta się z autka na ciasnych parkingach. Ponadto pomysł umieszczenia dźwigni zmiany biegów przy prawej ręce byłby doskonały, gdyby nie konsola zabierająca miejsce na prawe kolano. Takich niedociągnięć czy raczej złych rozwiązań w mniejszej formie znajdziecie jeszcze więcej. Pomimo tych niedoskonałości, użytkownicy kochają Fiata 500 i trudno im się dziwić. A jeszcze lepiej prezentuje się po liftignu w 2015 r., po którym zyskał nowe lampy czy wskaźniki.

Fiat 500 to typowe auto miejskie przeznaczone dla dwóch osób z bagażnikiem o pojemności 185 litrów. Ma się nim jeździć lekko i tanio. Niczego więcej nie należy oczekiwać.

Prostota konstrukcji przekuta została w niską awaryjność, choć trwałość np. zawieszenia, pozostawia wiele do życzenia. Części są jednak tanie, a często wymieniane dają się łatwo odkręcać, więc wystarczy podstawowy zestaw narzędzi i minimum smykałki do mechaniki, by układ jezdny serwisować samodzielnie.

Właściwie wszystkie poważniejsze bolączki Fiata 500 sprowadzają się do silników i układu napędowego, choć na dobrą sprawę głównie dotyczą diesla 1.3 oraz małego benzyniaka TwinAir Turbo. Pierwszy to udana i trwała konstrukcja, ale często cierpi na drobne przypadłości. Głównie związane z układem wylotowym (DPF lub EGR), rzadziej z wtryskowym. Zdarzają się też awarie napędu rozrządu (łańcuch), a także przedwczesne zużycie sprzęgła, bo nie ma w nim koła dwumasowego.

Drugi wymieniony motor - TwinAir Turbo - cierpi na nadmierne wibracje, ale nie jest to usterka lecz cecha dwucylindrowej konstrukcji. Ponadto zdarzają się usterki układu zaworów z systemem Multiair. Zwykle wynikają one z zaniedbań serwisu olejowego.

Kompletnie bezobsługowym (poza olejem i wymianą paska rozrządu) źródłem napędu jest benzyniak 1.2. To jeden z najmniej awaryjnych i najtrwalszych małych silników na świecie, choć zdarza się nadmierne spalanie oleju. Nieco więcej problemów, ale tylko nieco, może sprawiać jednostka 1.4 16V.

Główną jej bolączką jest nadmierna konsumpcja oleju oraz usterki cewek zapłonowych. W obu jednostkach użyto wariatora zmiennych faz rozrządu, który sprawia problemy tylko wtedy, kiedy nie jest wymieniony wraz z napędem rozrządu. O silniku 1.0 nie można się na razie wypowiadać, bo został wprowadzony do sprzedaży dopiero w 2020 r.

Problemy sprawią przekładnie zautomatyzowane. Nawet jeśli są sprawne, to pracują fatalnie. Należy je traktować jak skrzynie manualne bez sprzęgła, najlepiej samodzielnie zmieniając biegi. Najgorsze jest to, że trudno znaleźć mechanika, który w razie czego pomoże naprawić mechatronikę sterującą.

• przedwczesne zużycie sprzęgła w wersji wysokoprężnej
• w dieslach usterki układu DPF i EGR
• nadmierna konsumpcja oleju w silnikach
• szybko zażywające się przednie zawieszenie

Czego szukać: wersji benzynowych 1.2 i 1.4

Czego unikać: diesli z dużymi przebiegami oraz wariantów 0.9 TwinAir

Optymalna kwota na zakup: ok. 15 tys. zł