Test: Mitsubishi Space Star po (kolejnym) liftingu - ma sens tylko w najtańszych wersjach

Mitsubishi nie będzie prezentowało już nowych modeli dla Europy. Normy spalin, koszty systemów bezpieczeństwa, a także pozycja marki w koncernie zawiązanym z Nissanem i Renault sprawiły, że na rynku pozostają znane, w większości lubiane, ale i nadgryzione zębem czasu modele pokroju ASX-a i właśnie Space Stara.

Space Star nie zdobywa uznania w bezpośrednim zestawieniu z konkurencją. Z jednej strony jest to kwestia jego masowej sprzedaży na całym świecie. Jest znany w Ameryce Północnej czy Azji, więc musi spełniać masę specyficznych wymogów, wpisywać się w upodobania klientów - i w Indiach, i w Niemczech. Nie on pierwszy poległ na tym polu. Porażkę sprzedażową zaliczył Ford z Ka+ (które wg. mnie było bardzo fajnym autem). Z drugiej strony Space Star jest już samochodem po prostu starym. Zaprezentowano go w 2012 roku, przeszedł lifting w 2016 roku. Oczywiście, niektórzy wskażą na Fiata 500 sprzedającego się doskonale od 2007 roku, lecz Space Star nie ma takiej prezencji. Nawet po ostatnim liftingu dzieło Japończyków nie zapada w pamięć.

Warto jednak w tym momencie zwrócić uwag na jego zalety (tak, są!). To auto niebywale proste. Pod maską pracuje 3-cylindrowy, wolnossący silnik, którego chyba najbardziej zaawansowaną funkcją są zmienne fazy rozrządu. Dzięki temu, że Mitsubishi było homologowane stosunkowo dawno, nie ma tutaj najnowszych wymysłów Unii Europejskiej (system start/stop tylko z manualną skrzynią), masy czujników, miękkich hybryd czy systemów informujących służby o stłuczce. To najprostsze wydanie motoryzacji, jakie możecie dostać dziś w salonie. Dla wielu to plus.

Space Star jest niebywale zwrotny i manewruje się nim wygodnie, a co mniej utalentowani w parkowaniu mogą dokupić kamerę cofania. Tak, multimedia też się znajdą, można je połączyć w ramach Android Auto/Apple Car Play, co rozwiązuje ok. 95 proc. zapotrzebowania na "rozrywkę" w samochodach. W mojej wersji – z małym paseczkiem wyświetlacza radia – połączenie telefonu przez bluetooth wywołało furię, gdyż wymaga… wypowiadania odpowiednich komend niczym w nowych mercedesach. Niestety, nie jest to tak zaawansowany system jak w niemieckich autach, delikatnie mówiąc.

Space Star sprawdzi się na krótkich dystansach. Choć fotele są wygodne (a i cała kabina przestronna), tak regulacja kolumny kierownicy (tylko góra/dół) wymusza nie za wygodną pozycję z wyprostowanymi rękoma. Brakuje podłokietnika (w katalogu oczywiście jest, lecz od… strony drzwi), a i samo wyciszenie pozostawia wiele do życzenia. Trudno się jednak temu dziwić, skoro Space Star waży mniej niż tonę.

3-cylindrowy silnik o mocy 80 KM radośnie warczy i w miarę sensownie (13,5 s do setki) rozpędza Mitsubishi. Automatyczna przekładnia jest bezstopniowa, więc choć nie da specjalnej radości za kółkiem (działa jak np. w skuterze), jest prosta, wydajna i nie grozi wysokimi kosztami naprawy (ponownie, to plus). Jednostka napędowa w mieście zużywa ok. 6 l, ale jest bardzo podatna na styl jazdy – przyspieszanie z gazem w podłodze sprawia, że "wciągnie" nawet 11 (!) l benzyny. Podobne (a nawet niższe) wartości odnotowali użytkownicy w swoich raportach spalania na AutoCentrum.pl. Szukacie oszczędnego auta, wybierzcie wersję z manualną skrzynią biegów.

Czas na kubeł zimnej wody – prezentowany na zdjęciach Space Star to koszt ok. 60 tys. zł, przez co zakup takiego pojazdu w obliczu obecnej konkurencji pozbawiony jest sensu. Do podobnych wniosków doszedł też Michał Zieliński podczas testu wersji przedliftowej. Wystarczy jednak przeklikać się przez oferty dealerów, by okazało się, że można kupić poliftowego Space Stara za ok. 45 tys. zł. Dostępne są nawet starsze egzemplarze! Jeden z dilerów wprost mówi o najtańszej wersji, gdzie nie trzeba nawet dopłacać za lakier. Więc jeśli szukacie naprawdę taniego auta, które musi być z salonu, właśnie je znaleźliście.

Sprawdź dane techniczne Mitsubishi Space Stara 1.2 na AutoCentrum.pl