Używana Kia Cee’d II w pigułce. Tańsza alternatywa nie jest zła

Roczniki: 2012-2018 (lifting 2015 r.)

Ceny rynkowe: od 20 tys. zł

Awaryjność: niska

Koszty eksploatacji: przeciętne

Wersje nadwoziowe: hatchback (3- i 5-drzwiowy) i kombi

Pojemność bagażnika: hatchback - 380 l; kombi – 528 l

• 1.4 CVVT (99 KM)
• 1.0 T-GDI (100 i 120 KM)
• 1.6 GDI (135 KM)
• 1.6 T-GDI GT (204 KM)

• 1.4 CRDi (90 KM)
• 1.6 CRDi (128 i 136 KM)

Druga generacja Kii Cee’d po sukcesie pierwszej została zaprojektowana jeszcze bardziej po europejsku i jeszcze lepiej trafiła w europejskie gusta. Ładna, zadziorna sylwetka tworzy atrakcyjne auto, które wewnątrz nie rozczaruje brakiem przestrzeni, za to niejednego zaskoczy jakością wykończenia.

Przyjemny dla oka kokpit obsługuje się łatwo i pod tym względem Cee’d równa do najlepszych. Bagażnik ma pojemność 380 l, więc całkiem sporo, a w kombi, jeśli pierwszy kupujący zaopatrzył się w dodatkowe akcesoria, przestrzeń bardzo łatwo rozplanować i podzielić.

Samochód prowadzi się stabilnie, jest dość komfortowy, mało sportowy. Kia zaproponowała też odmianę 3-drzwiową o nazwie Pro_cee'd, nawiązującą do aut typu coupé, konkurencyjną np. dla Astry GTC. W wersji GT można liczyć na dobre osiągi, porównywalne ze słabszymi hot hatchami z tego okresu.

Gama silników nie jest szczególnie bogata, ale wystarczająca. Rozczarowaniem mogą być jedynie benzyniaki – tylko jeden prosty, z pośrednim wtryskiem paliwa, dobry pod LPG. 99-konny motor 1.4 jest trochę za słaby do kompaktu, ale jeśli nie zależy wam na osiągach, to będzie najbardziej ekonomiczny silnik, pod warunkiem, że z instalacją autogazu. Warto wybrać wersję po liftingu z 6-biegową skrzynią ręczną.

Oszczędny jest też 1.6 GDI z wtryskiem bezpośrednim. Jego osiągi są satysfakcjonujące, a pomimo wyższej mocy i pojemności, wg czytelników Autocentrum spala dokładnie tyle samo benzyny co 1.4, czyli średnio 7,3 l/100 km. Tylko tu nie ma mowy o LPG. W zaniedbanych serwisowo silnikach dochodzi czasami do nadmiernego zużycia oleju, co może skutkować nawet zatarciem, ale jest to ogólnie bardzo dobry motor.

Nie polecam silnika 1.0 T-GDI z końca produkcji. Jest paliwożerny i za mały, pomimo ciekawie wyglądających parametrów. Po prostu źle się z nim jeździ. Jeśli chcecie jeździć dynamicznie, macie do wyboru wersję 1.6 T-GDI. Warto w nim zmieniać olej stosunkowo często i dbać o turbosprężarkę.

Diesle oceniane są bardzo dobrze. Już podstawowy 1.4 pomimo niskiej mocy ma wystarczające osiągi. Ma więcej momentu obrotowego, a spala 5,5 l/100 km. Jego prosta budowa nie przyniesie finansowej katastrofy przy awarii.

Lepiej do Cee’da pasuje 1.6 CRDi w trzech wariantach mocy. Spala niecałe 6 l/100 km, ma dobre osiągi, ale tylko z manualną skrzynią biegów. Automat zdecydowanie go spowalnia.

Automatyczne skrzynie biegów mają w tym modelu konstrukcję klasyczną z konwerterem (diesel 1.6 CRDi o mocy 128 KM) lub dwusprzęgłową (benzyniak 1.6 GDI oraz diesel 1.6 CRDi o mocy 136 KM). Oczywiście te drugie będą wymagały częstszych napraw, ale ogólnie nie są złe. Nie można natomiast liczyć na poprawę spalania czy dynamiki.

Samochód ma pewne typowe przypadłości, które wymieniam niżej, ale ogólnie jest niezawodny, trwały i tani w utrzymaniu. Niestety części nie zawsze występują w zamienniku, a te z ASO są stosunkowo drogie. Plus za lepszą jakość wykonania nadwozia niż w poprzedniku – mniejsza podatność na korozję i wady lakieru.

Dużą zaletą samochodu jest realnie niższa średnia cena niż w przypadku popularnego VW Golfa, Opla Astry czy Forda Focusa z tych samych roczników.

• Awarie oświetlenia, szczególnie diodowego
• Zapchany filtr wstępny w zbiorniku paliwa
• Wycieki w manualnych skrzyniach biegów
• Przedwczesne zużycie przekładni kierowniczej
• Przedwczesne zatarcie lub przytarcie silnika 1.6 GDI – tylko przy zaniedbaniach w serwisie

Czego szukać: wersji 1.4 MPI pod gaz lub 1.6 CRDI

Czego unikać: wersji 1.0 T-GDI, aut flotowych z 1.6 GDI

Optymalna kwota na zakup dobrego egzemplarza: ok. 30–35 tys. zł