Używane Renault Megane I - typowe awarie i problemy

Pod koniec lat 90. na ulicach polskich miast królowały nie tylko Daewoo Lanos, Polonez Caro i Ford Escort, ale równie dużą popularnością cieszyło się Renault Megane. Ten francuski kompakt, dzięki bogatemu wyposażeniu, atrakcyjnemu wyglądowi, dobrej cenie i kilku wersji nadwozia zyskał sobie wielu klientów nie tylko u nas w kraju, ale także w całej Europie.

Kompaktowe Renault Megane zostało zaprezentowane w 1995 roku na targach motoryzacyjnych we Frankfurcie jako następca przestarzałego już stylistycznie kanciastego modelu 19. Sprzedaż nowej francuskiej konstrukcji rozpoczęła się już w 1996 roku, a rok później na rynku zadebiutowała odmiana sedan i  coupe. W 1999 roku auto przeszło drobną modernizację, a do oferty dołączyła wersja kombi sprzedawana jako Grandtour.

Zmieniono wtedy między innymi: przedni grill, przednie reflektory oraz tylne lampy, poprawiono też zabezpieczenie antykorozyjne. W 2003 roku Renault rozpoczęło wytwarzanie Megane II generacji, a z fabryk znajdujących się we Francji, Hiszpanii, Turcji, Argentynie i Kolumbii wyjechały ostatnie egzemplarze Megane I.

• R4 1,4 (70, 75- 90 KM)
• R4 1,6 (75, 90- 107 KM)
• R4 1,8 (116 KM)
• R4 2,0 (114- 139 KM)
• R4 2,0 IDE (140 KM)

Diesle:

• R4 1,9 D (64 KM)
• R4 1,9 TD (95 KM)
• R4 1,9 dTi (75- 98 KM)
• R4 1,9 dCi (102 KM)

Jedną z najmocniejszych stron Megane I są stosunkowo trwałe silniki benzynowe, które sporadycznie miewają problemy z elementami osprzętu takimi jak: alternator, rozrusznik czy cewki zapłonowe. Odradzamy jednak wybór jednostki z rodziny IDE, bo choć jest najbardziej dynamiczna to często boryka się z usterkami bezpośredniego wtrysku paliwa.

Wszystkie odmiany Renault Megane I dysponują napędem na przednią oś, który może być przekazywany za pośrednictwem 5-biegowej przekładni manualnej lub automatu o takiej samej liczbie przełożeń. Przednie zawieszenie oparto na kolumnach resorujących, a z tyłu zastosowano belkę i drążki skrętne. Samochód był sprawdzany przez Euro NCAP i w testach zderzeniowych otrzymał 4 gwiazdki.

Niska jakość polskich dróg negatywnie wpływa na zawieszenie Megane I, z przodu najszybciej poddają się: gumy stabilizatorów, sworznie wahaczy, a także ich tuleje. Z tyłu podatne na uszkodzenia są przede wszystkim poduszki belki skrętnej. Nietrwałe są również amortyzatory. Użytkownicy narzekają z kolei na awarie sondy lambda.

Renault Megane I to ciekawy stylistycznie i bardzo praktyczny kompakt, który po mimo dużego natężenia różnych usterek i awarii ze względu na nieskomplikowaną konstrukcję daje się bardzo łatwo i tanio naprawiać. Może być ciekawą propozycją dla osób szukających niedrogiego w utrzymaniu auta. Jego najtańsze egzemplarze można znaleźć już za około 4000 zł, za te najdroższe zapłacimy 11 000 zł. Trzeba jednak pamiętać, że Megane I generacji ze względu na swoją rosnącą w czasie awaryjność bardzo szybko traci na wartości i niestety trudno będzie później odsprzedać zakupiony samochód za rozsądne pieniądze.