Porsche 934 (1976) [historia motorsportu]

Mało kto wie, że wyścigowy odpowiednik Porsche 911 Turbo (930) ścigał się aż 23 lata i przez większość tego czasu był samochodem nie do pokonania. Oto jego krótka historia.

Olgierd Lachowski

04.09.2011 | aktual.: 07.10.2022 18:15

W 1976 FIA dokonała podziału na sześć klas wśród samochodów sportowych. W pierwszej ścigały się samochody prawie seryjne i dość wolne, natomiast w szóstej firmy mogły wystawiać różnego rodzaju prototypy.

W owym czasie pod względem technicznym grupie 4. odpowiadały Porsche 911 RS i RSR, ale nie mogły się w niej ścigać, bo nie spełniały jednego bardzo ważnego punktu regulaminu. Otóż warunkiem dopuszczenia do startu było wyprodukowanie co najmniej 400 egzemplarzy danego samochodu w ciągu dwóch lat. Niestety 911 RS i RSR nie spełniały tego wymogu i niemiecka firma musiała szukać innego rozwiązania.

Sięgnięto zatem po dopiero co wprowadzone do produkcji Porsche 911 Turbo (930), które było wyposażone w 3-litrowy turbodoładowany silnik generujący moc 260 KM.

Regulamin grupy 4. dopuszczał do startu bolidy z silnikami wolnossącymi i doładowanymi. W ogóle zakres dopuszczanych do startu aut był bardzo szeroki. Na jednym końcu listy znajdowały się wozy z (uwaga) 0,5-litrowymi silnikami o masie nie mniejszej iż 495 kg, a na drugim - bolidy z motorami 6-litrowymi o minimalnej wadze 1270 kg.

Aby wyrównać szanse wozów z jednostkami turbo i atmosferycznymi, objętość doładowanych silników mnożono przez 1,4 i w ten sposób uzyskiwano wolnossący odpowiednik. 3-litrowe Porsche mieściło się w podgrupie wozów z motorami od 4000 cm[sup]3[/sup] do 4500 cm[sup]3[/sup].

”Wybebeszone” ze wszystkiego Porsche 911 Turbo ważyło tylko 1090 kg, a to o 30 kg mniej niż wymagał regulamin, więc oczywiście odpowiednio samochód dociążono. Oprócz zmniejszenia wagi zakres zmian bolidów grupy 4. nie był aż tak wielki. Można było dowolnie zwiększać zakres bezpieczeństwa zawodników montując w autach klatki bezpieczeństwa, systemy gaśnicze itd., ale nie wolno było na przykład zmieniać elementów silnika.

Dozwolone za to było zwiększanie ciśnienia doładowania. Właśnie tak postąpiło Porsche i w swoim wozie uzyskało 485 KM przy 7000 obr./min. Maksymalny moment obrotowy wynosił 588 Nm przy 5400 obr./min. Tak było w roku 1976. Rok później dzięki nowym, większym zaworom (takiej zmiany dokonano też oczywiście w wozie seryjnym) moc wzrosła do aż 550 KM.

Tak przygotowany wóz nazwano 934, co oznaczało rzecz jasna generację modelu oraz klasę, do której przynależał.

Porsche 934 przejęły pałeczkę po 911 RSR i wygrały zarówno europejskie mistrzostwa GT, jak i amerykańskie TransAm. Z kolei w latach 1977-1979 trzykrotnie bolid ten zwyciężył w swojej klasie w 24-godzinnym wyścigu w Le Mans.

Cała kariera Porsche 934 trwała bardzo długo, bo 23 lata. W tym czasie zostało ono zgłoszone do 353 wyścigów, z czego wzięło udział w 342 zawodach. Auto odniosło 72 zwycięstwa, 58 razy zajmowało drugie, a 49 razy trzecie miejsce. Były też 23 takie wyścigi, w których Porsche 934 zajęło całe podium.

Ostatni oficjalny wyścig, w jakim wzięło to auto udział, miał miejsce w 1999 roku na torze Brands Hatch w ramach serii British GT.