Lamborghini jeździł Ferrari, czyli wczesne lata Lambo [geneza motoryzacji]

W 1948 roku Feruccio zakłada firmę Lamborghini Trattori z siedzibą w Ferrarze. Ciągniki, które produkuje i sprzedaje, cieszą się wprost niewiarygodnym powodzeniem, a co za tym idzie - Lamborghini staje się bardzo bogaty. Jak na bogatego Włocha przystało, Lamborghini jeździ Ferrari. Ma z nim jednak ciągle problemy. Na którymś z bankietów poznaje Enzo Ferrariego i bez skrupułów mówi mu, co myśli o jego samochodach. Podsuwa też kilka, jego zdaniem, genialnych pomysłów, z których Ferrari nigdy nie skorzystał. Lamborghini postanawia więc pokazać konstruktorowi supersamochodów, jak naprawdę powinny wyglądać i jeździć sportowe auta.

Feruccio Lamborghini podkupił kilku fachowców Ferrari i postanowił stworzyć infrastrukturę do produkcji własnych samochodów. W 1963 roku powstaje firma Automobili Lamborghini SpA. Logo firmy zostaje byk, znak zodiaku właściciela firmy. Pierwszym autem wyprodukowanym z tym logo był model 350GTV. Auto miało pojemność 3,5 litra i moc 360 KM. No i stało się nieuniknione – tak uparty człowiek jak Feruccio Lamborghini musiał postawić na swoim. 350GTV stał się hitem, a dziennikarze motoryzacyjni ogłosili, że pod każdym względem przewyższa Ferrari.

W marcu 1966 roku w Genewie zadebiutował model Miura. Historia auta, które dostało imię słynnego byka, sięga roku 1964. Wtedy to główni inżynierowie Lamborghini przedstawili swojemu szefowi projekt podwozia z centralnie montowanym silnikiem, ustawionym poprzecznie do kierunku jazdy. Wzór karoserii dla seryjnej produkcji zaprojektowało studio Bertone. Samochód był napędzany dwunastocylindrowym, czterolitrowym silnikiem o mocy 320 KM. To prawdziwa ikona motoryzacji – uznało Miurę nawet nowojorskie Museum of Modern Art.

Po zakończeniu produkcji Miury inżynierowie Lamborghini czuli, że muszą przygotować i wyprodukować samochód na miarę legendy. W 1971 roku zaprezentowano prototyp Countach LP500. Niemal cała konstrukcja zrobiona była z aluminium. Nieco zmodyfikowana wersja o oznaczeniu LP400 stanowiła podstawę dla modelu seryjnego. Był on w stanie rozpędzić się do 100km/h w pięć sekund. Auto miało podobny silnik jak Miura, tyle że mocniejszy – 375-konny.