Isuzu D-Max© fot. Marcin Łobodziński

Test: Isuzu D‑Max 1.9 LSE (2020) - szokująco dobrze zaprojektowany wóz

Marcin Łobodziński
26 listopada 2020

Zalogowani mogą więcej

Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika

Tak się składa, że miałem przyjemność testować niemal wszystkie jednotonowe pick-upy oferowane na polskim rynku. Ostatnio listę zamknęło Isuzu D-Max najnowszej generacji. Nie spodziewałem się po nim wiele, zwłaszcza z tym, co ma pod maską. Tymczasem tajlandzkie auto japońskiej marki mnie zachwyciło. Jest bardzo dobrze zaprojektowane, ale ma jeden brak.

Isuzu D-Max 1.9 LSE (2020) - test, opinia

Od razu przejdźmy do konkretów - chodzi o silnik. Najmniejszy w klasie diesel 1.9 jest w porządku, ale życzyłbym sobie nie tyle zmiany tej jednostki, co wzbogacenia gamy silników o większy i mocniejszy wariant. Toyota długo kazała sobie na to czekać, aż w końcu się w przyszłym roku pojawi się 204-konna odmiana. Gdyby coś podobnego zaproponowało Isuzu, byłby to strzał w 10.

163 KM to nie mało, ale…

Silnik 1.9 nie jest najsłabszym na rynku, jeśli spojrzymy na moc maksymalną. 163 KM to więcej niż oferuje Mitsubishi czy do niedawna oferowała Toyota, ale konkurenci dają więcej momentu obrotowego. 400 Nm to minimum, a tymczasem jednostka Isuzu generuje skromne 360 Nm. To zdecydowanie mniej od większości konkurentów, wpisując tu nawet najsłabsze, bazowe odmiany. I ma to odzwierciedlenie w praktyce.

D-Max ma trochę za słaby silnik na drodze, ale w terenie radzi sobie wyśmienicie.
D-Max ma trochę za słaby silnik na drodze, ale w terenie radzi sobie wyśmienicie.© fot. Marcin Łobodziński

Silnik Isuzu D-Maxa w połączeniu z automatem zachowuje się tak, jakby połączyć jednostkę z traktora z automatem CVT. Wciskasz gaz i dzieje się wszystko – hałas, wzrost obrotów – ale nie przyspieszenie. Dopiero wciśnięcie pedału w podłogę przynosi dobry efekt, choć i tak trochę poniżej oczekiwań. Cóż, pojemność robi swoje, a właściwie - nie robi.

Trochę gubi się przez to skrzynia biegów. Zdarza się jej niezdecydowanie podczas przyspieszenia powyżej prędkości 100 km/h, kiedy redukuje bieg, za chwilę włącza wyższy, by po chwili znów zredukować, bo silnik nie ma siły. Tak może wyglądać próba płynnego przyspieszenia, choć dzieje się to głównie na drogach szybkiego ruchu.

Automatyczna skrzynia biegów potrafi się pogubić podczas jazdy z dużą prędkością. Nie może liczyć na dużą dawkę momentu.
Automatyczna skrzynia biegów potrafi się pogubić podczas jazdy z dużą prędkością. Nie może liczyć na dużą dawkę momentu.© fot. Marcin Łobodziński

Na obronę tego silnika można wyciągnąć dwa argumenty eksploatacyjne. Do normalnej, codziennej jazdy jest wystarczający, a zużycie paliwa uważam za jego zaletę. Na drodze krajowej potrafi zmieścić się w 6 l/100 km, a dynamiczna podróż podniesie spalanie do 9,5 l/100 km. Jedynie na autostradzie wyraźnie wzrasta – do 11,7 l/100 km. Podczas całego testu na dystansie blisko 2000 km auto zużyło 9,4 l/100 km, a dane z komputera pokładowego pokrywają się ze wskazaniami dystrybutora.

Ofrroad to inna bajka

Tak się składa, że siły w terenie silnikowi 1.9 zupełnie nie brakuje. Wręcz przeciwnie – idzie jak czołg. Do niskich parametrów dobrze dobrano przełożenie reduktora (2,48) oraz przekładni głównych (4,30). Auto się nie męczy na podjazdach, nie brakuje mu mocy w grząskim piachu i dobrze hamuje na zjazdach. Kierowca może skorzystać z systemów wspomagających, ale nie musi. Do dyspozycji jest seryjna tylna blokada i bardzo dobre w lekkim terenie zimowe opony Nokiana.

Obraz
Obraz;

Pochwalę D-Maxa za to, co ma pod spodem. Zderzak przedni jest dobrze ukształtowany i nie tak łatwo go urwać, a cały układ napędowy zabezpieczono przed wystającymi z podłoża elementami czy w razie zawiśnięcia na wzniesieniu. Uwagę zwraca gruby, aluminiowy wał napędowy i wykonana z cienkiej stali osłona pod silnikiem. Łyżką dziegciu w beczce miodu jest jednak brak ucha holowniczego z tyłu.

Jedno, co warto byłoby zmienić, to felgi, jeśli zamierzasz jeździć po błocie. Bardzo trudno je umyć od wewnątrz, za to łatwo porysować od zewnątrz ich polakierowaną na czarno powierzchnię.

Reduktor obsługuje się tradycyjnie - pokrętłem.
Reduktor obsługuje się tradycyjnie - pokrętłem.© fot. Marcin Łobodziński

Dobrą wiadomością dla osób, które wybiorą wersję z manualną skrzynią biegów, jest brak dwumasowego koła zamachowego (taką informację uzyskałem od importera). W automacie też go nie ma i ten pracuje na bezdrożach bezbłędnie.

Zaskakująco wygodnie

To, co najbardziej zaskoczyło mnie w nowym D-Maxie, to komfort, jaki oferuje. Już pierwszy kontakt wystarczy, by się zauroczyć. Kierownicę obszyto mięciutką, przyjemną skórą, a kolumnę da się regulować w dwóch płaszczyznach. Fotele są obszerne i wygodne, pozycja za kierownicą bardzo dobra. Co w pick-upach jednotonowych się nie zdarza. Do tego mnóstwo schowków i bardzo dobra widoczność.

W najbogatszej wersji LSE wykonanie jest na wysokim poziomie, a na środku kokpitu mamy 9-calowy ekran, w którym jest wszystko, czego oczekujemy od nowoczesnego auta. Nagłośnienie jest dobre, niespotykanie w tej klasie, a 2 z 8 głośników zamontowano w podsufitce. Dopóki nie słuchasz muzyki bardzo głośno, nie czuć, że mimo wszystko masz do czynienia z autem użytkowym. Przy pewnym poziomie natężenia dźwięku zaczynają pracować elementy tapicerki.

Świetnie wykonany i ergonomiczny kokpit oraz bardzo wygodna pozycja za kierownicą - nieocenione zalety D-Maxa.
Świetnie wykonany i ergonomiczny kokpit oraz bardzo wygodna pozycja za kierownicą - nieocenione zalety D-Maxa.© fot. Marcin Łobodziński

W schowku przed pasażerem jest nawet odtwarzacz DVD, ale filmów i tak nie da się oglądać. Można je najwyżej posłuchać - również na postoju. Multimedia bezbłędnie łączą się z telefonem, a widok uruchomionej aplikacji można nie tylko rozjaśnić czy ściemnić, ale nawet zmienić kolory.

Z tyłu Isuzu D-Max zaskakuje po raz kolejny. Jak w mało którym pick-upie oparcia kanapy są dość wyraźnie pochylone, co poprawia komfort jazdy. Z tyłu pasażerowie mają do dyspozycji nawiew, gniazdo USB i kieszeń na smartfona, a także podłokietnik z uchwytami na kubki. Auto jest tak przemyślane, że z tyłu oparcia fotela kierowcy pojawił się składany haczyk na zakupy – jedyny sensowny sposób na umieszczenie siatki z zakupami w pick-upie. Znamy to z Hiluxa, ale dobrze, że w D-Maxie też jest. Siedzisko można unieść, tworząc coś na kształt bagażnika (jak w hondzie), a oparcie położyć i schować kilka drobiazgów pomiędzy kanapą a ścianą tylną kabiny.

Wiele schowków i funkcjonalnych rozwiązań - jakby auto projektowali Amerykanie.
Wiele schowków i funkcjonalnych rozwiązań - jakby auto projektowali Amerykanie.© fot. Marcin Łobodziński

Ogólne wrażenie wnętrze robi bardzo, bardzo dobre. Tylko w tej kategorii to - w mojej opinii - najlepszy pick-up w klasie jednotonowych. Nic dziwnego, że na tej konstrukcji przygotowano także niedostępną u nas Mazdę BT, a GM prawdopodobnie zrobi nową generację Colorado.

Komfort również w czasie jazdy

Kropką nad "i" byłby mocniejszy silnik, ale temat jest już zamknięty. W D-Maxie jest cicho i bardzo wygodnie jak na pick-upa. Podkreślam wielokrotnie – jak na pick-upa - bo nie jest i nigdy nie będzie takie auto SUV-em. Natomiast poziom wyciszenia zarówno od podłogi, silnika, jak i samego zawieszenia jest znakomity. Znajdziecie bez problemu dużą liczbę mat tłumiących. Brawo!

Fotele są wygodne i zapewniają dobre podparcie boczne.
Fotele są wygodne i zapewniają dobre podparcie boczne.© fot. Marcin Łobodziński

Warto podkreślić, że rzadko w pick-upach zawieszenie pracuje naprawdę sprężyście, cicho i nie daje w kość na dużych nierównościach. W sposób godny najwyższego uznania zachowują się tylko 3 modele na rynku - Ford Ranger, Toyota Hilux i teraz Isuzu D-Max. Gdy koło wpadnie w dziurę, spokojnie zamyka amortyzator i to bez uderzenia w odbój, a podczas otwarcia nic nie dudni. Trzeba naprawdę dużego wyboju, by wyprowadzić z równowagi to auto. To pierwsza klasa w tej kategorii. Oczywiście, pamiętając o tym, że Ranger Raptor to inna liga.

Kanapę można składać na dwa sposoby
Kanapę można składać na dwa sposoby© fot. Marcin Łobodziński

D-Max bardzo dobrze się prowadzi. Nawet w sytuacji, kiedy mógłby wpaść w poślizg, jest stabilny. Przód może wyjechać szerzej, ale elektronika nad wszystkim czuwa. Dobre jest to, że poprzeczne wyboje w zakręcie nie wyprowadzają go z równowagi, co w tej klasie też nie jest normą.

Dużą pomocą w czasie jazdy służą systemy bezpieczeństwa, których D-Max ma aż w nadmiarze. Jest aktywny tempomat, choć działa tylko do 130 km/h, jest aktywny asystent pasa ruchu, jest też dobrze wyważony system antykolizyjny. W razie wypadku pasażerów z przodu rozdziela centralna poduszka powietrzna. Nocą docenisz reflektory bi-ksenonowe, które oświetlają drogę wyjątkowo dobrze.

Zabudowa warta grzechu

Choć osobiście nie przepadam za zabudowami w pick-upach, to produkt marki Road Ranger, który miałem okazję tu sprawdzić, jest kolejnym elementem zasługującym na najwyższą ocenę. Wart każdej złotówki z ceny 11 950 zł netto.

Świetnie wykonana zabudowa Road Ranger
Świetnie wykonana zabudowa Road Ranger© fot. Marcin Łobodziński

Wykonany rewelacyjnie, nie lata na wybojach, nie ociera się o karoserię. Ma od wewnątrz eleganckie wyściełanie czymś, co przypomina filc, a jakość spasowania poszczególnych elementów zdumiewa. W cenie jest amortyzator klapy, a także przyciemnione, elektrycznie blokowane szyby boczne i tylna. Można przez nie włożyć lub wyciągać przedmioty, ewentualnie zmieścić w pace coś długiego, np. drzwi, drabinę, deski, rury.

Kwestia ceny

Za tak bogato wyposażoną wersję LSE - bez dodatków, ale z automatem - trzeba zapłacić 144 950 zł netto. Co na to konkurencja? Za 160-konnego Nissana Navarę zapłacisz wyraźnie mniej, ale to dlatego, że Nissan oferuje słabszy silnik tylko do bazowych wariantów. Automat i jednostka 190-konna w podobnej specyfikacji co testowany D-Max to wydatek 146 tys. zł. Auto jest zdecydowanie dynamiczniejsze i... na tym kończy się przewaga Navary nad modelem Isuzu.

Auto wygląda zadziornie i bardzo nowocześnie. Samo to może przyciągnąć klientów, którzy wybiorą D-Maxa do jazdy na co dzień.
Auto wygląda zadziornie i bardzo nowocześnie. Samo to może przyciągnąć klientów, którzy wybiorą D-Maxa do jazdy na co dzień.© fot. Marcin Łobodziński

Ford Ranger z automatem w wersji Limited kosztuje 144 tys. zł, a pod maską ma niewiele większy motor 2.0, lecz generujący 420 Nm. Auto bardzo bliskie D-Maxowi pod wieloma względami. No i zostaje Toyota Hilux, która po liftingu w specyfikacji SR5 z automatem i 150-konnym, też niezbyt dynamicznym silnikiem, kosztuje 146 tys. zł.

Myślę, że Isuzu dobrze wpisuje się z ceną pomiędzy konkurentów i jednym z tych modeli, którym można zaufać przy zakupie na długie lata. Gdybym miał wybrać jednego - normalnego - pick-upa tej klasy, to D-Max byłby na liście ostatecznej. Wraz z Hiluxem.

Moja opinia o Isuzu D-Max: Samo auto zasłużyło sobie na ocenę maksymalną, ale jako model oferowany w Polsce, traci ten jeden punkt, bo brakuje mocniejszego silnika i to jest jego jedyna słabość. Inne drobnostki się nie liczą, kiedy mamy do czynienia z autem tak wygodnym, świetnie jeżdżącym i bezpiecznym. Przyznaję, że katalog nowego D-Maxa trochę mnie rozśmieszył, bo wygląda, jakby reklamowano SUV-a. Ale teraz już rozumiem. Pick-up Isuzu właśnie przestał być czysto użytkowym pojazdem. Mógłbym nim jeździć na co dzień.

Marcin ŁobodzińskiMarcin Łobodziński
Nasza ocena Isuzu D-Max (2020):
9/ 10
Plusy
  • Świetna jakość wykonania całego samochodu
  • Praca układu jezdnego
  • Zdolności terenowe
  • Oświetlenie
  • Wyposażenie z zakresu bezpieczeństwa i rozwiązań funkcjonalnych
  • Wygodne wnętrze
Minusy
  • Brak w ofercie mocniejszego silnika
  • Brak ucha holowniczego z tyłu
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
  • Slider item
[1/41]

Isuzu D-Max 1.9 LSE (2020) - dane techniczne, zużycie paliwa

Isuzu D-Max

Silnik i napęd:

Objętość skokowa:1,9 l
Moc maksymalna:163 KM
Moment maksymalny:360 Nm
Skrzynia biegów:6-biegowa, automatyczna
Osiągi/masy:
Masa własna:2030 kg
DMC:3100 kg
Ładowność:1070 kg
DMC przyczepy hamowanej:3500 kg
Zużycie paliwa (miasto):9,5 l/100 km
Zużycie paliwa (trasa):6,0 l/100 km
Zużycie paliwa (autostrada):11,7 l/100 km
Zużycie paliwa (mieszane):9,2 l/100 km
Ceny netto:
Model od:105 950 zł
Podwójna kabina od:116 950 zł
Wersja testowa od:144 950 zł

Pełne dane techniczne znajdziesz na AutoCentrum.pl

Źródło artykułu:WP Autokult
auta terenoweIsuzutesty samochodów
Komentarze (4)