Opel Mokka 1,4 Turbo 4x4 Cosmo [test autokult.pl]

Mokka powstała na platformie GSV (Global Small Vehicle), dzieli części wspólne z takimi modelami jak Chevrolet Spark czy Aveo. To stosunkowo młoda konstrukcja, która zadebiutowała na polskim rynku pod koniec zeszłego roku i przez ten czas nie trafiła jeszcze do zbyt szerokiego grona odbiorców. W Polsce przez pół roku obecności auta w salonach sprzedano około 500 sztuk. Nazwa modelu przypadkowym osobom nadal niewiele mówi, a sam samochód przykuwa wzrok i prowokuje pytania.

Miejski crossover Opla wygląda interesująco. Mimo niewielkich gabarytów sylwetka sprawia wrażenie muskularnej i jednocześnie nieprzerysowanej. Dopóki nie obejdzie się nadwozia dookoła, napompowany i zadziorny przedni pas z dużymi reflektorami skutecznie udaje auto większe, niż jest w rzeczywistości. Mało kto spodziewa się, że dach zaczyna opadać już za przednimi słupkami, a całość mierzy zaledwie nieco ponad cztery metry i ćwierć, tym bardziej że całość osadzono na 18-calowych obręczach.

Wnętrze o kompozycji typowej dla współczesnych Opli jest bardzo przyjemne w odbiorze, nowoczesne i gdyby nie duża liczba przycisków, można by powiedzieć – minimalistyczne. Szare, ale miękkie i dobrze spasowane plastiki rozweselają eleganckie aluminiowe wstawki i tapicerka z ekologicznej skóry utrzymana w dwóch tonach szarości. Fotele są dość twarde i bardzo wygodne, szeroka w połowie elektryczna regulacja (kąt siedziska i pompowanie odcinka lędźwiowego) z elementem podtrzymującym kolana pozwala na szybkie dopasowanie wygodnej pozycji nawet bardzo wysokim osobom.

W przedniej części kabiny nikt nie powinien narzekać na brak miejsca. Co może wydać się zadziwiające, tylna kanapa bezproblemowo pomieści też dwie osoby o wzroście około 185 cm lub wymiennie 785 l bagażu. Sama przestrzeń bagażowa przy czterech podróżnych to i tak więcej niż przyzwoite i kształtne 356 l na większe pakunki i drobne bibeloty pod podłogą lub na bocznych półeczkach. Niestety, w modelu Mokka można zapomnieć o regulacji tylnej kanapy, a niewielka ładowność i tak skutecznie ograniczy optymalne wykorzystanie przestrzeni.

We wnętrzu Mokki można poczuć się jak w prawdziwym pełnowymiarowym crossoverze. Pozycja za kierownicą jest wysoka, a widoczność dookoła całkiem dobra, z dwoma zastrzeżeniami. Niewielką tylną szybę uzupełnia kamera cofania z ruchomą trajektorią ruchu pojazdu – dla kogoś, kto jest gotowy wydać dodatkowy 1000 zł i wcześniej 2600 zł na radioodtwarzacz z nawigacją (ewentualnie 2950 zł w pakiecie „Parkuj i Jedź”), nie będzie to problem. Większy minus to dość duże martwe pole w lusterkach bocznych, którego nie da się zwalczyć dodatkową elektroniką, bo takiego systemu po prostu zabrakło w ofercie, mimo że są w niej inne, często mniej potrzebne dodatki.

Asystent pasa ruchu ogranicza się do ikony i cichego dźwięku, który w przypadku zmęczenia raczej nie rozbudzi kierowcy. Rozpoznawanie znaków drogowych Opel Eye działa akceptowalnie, ale odczytany znak i tak po kilku sekundach znika z wyświetlacza przy zegarach, a podgrzewana kierownica to dobry dodatek na silne mrozy do wykorzystania kilka razy w roku. Niemniej jednak w tym przypadku zamiast każdego z nich wolałbym monitor martwego pola.

Pod względem prowadzenia Opel Mokka zachowuje się jak podniesiony i usztywniony kompakt na dużych kołach. Dzięki takim nastawom podwozia niewielki crossover z dość krótkim rozstawem osi na równej drodze zachowuje się bardzo stabilnie, a do tego dysponuje jeszcze możliwością dołączenia napędu tylnej osi i przekazania na nią do 50% momentu obrotowego. Jeśli chodzi o pewność pokonywania kolejnych kilometrów, Oplowi nie można wiele zarzucić, jednak dość twardo zestrojone zawieszenie i duże obręcze kół przypominają o sobie na większych nierównościach. Wyciszenie Mokki pozostawia jednak nieco do życzenia, przy mniej równej drodze do wnętrza dobiegają też dźwięki pracującego zawieszenia.

Oparty na sterowanym elektromagnetycznie sprzęgle wielopłytkowym układ napędowy 4x4 dobrze radzi sobie też na nieutwardzonym gruncie, grząskim błocie, głębszych leśnych kałużach oraz zmarzniętych i zlodowaciałych wzniesieniach. Jeśli chodzi o trudniejsze warunki, Opel sam się przed nimi broni, montując pod przednim zderzakiem kawał łatwego do urwania plastiku, który skutecznie zgarnia wszystko, co normalnie jeszcze weszłoby pod koła.

Oprócz symbolu 4x4 na tylnej klapie umieszczony został też napis Turbo. Mimo 140 KM mocy wyciśniętej z turbodoładowanego silnika EcoTec o pojemności 1,4 litra i niewielkich gabarytów dynamika auta nie powala. Ten motor lubi wyższe obroty i czuje się dobrze powyżej 3500 obr./min, jednak chwilę później ucho zmusza rękę do zmiany biegu, ponieważ od 4000 obr./min w kabinie robi się nieprzyjemnie głośno, a do osiągnięcia maksymalnej mocy i tak jeszcze brakuje.

Korzystanie z pełni możliwości, jakie oferuje ta jednostka, wymaga niemal uszczerbku na słuchu i liczenia się z niezbyt atrakcyjnym jak na dzisiejsze czasy zużyciem paliwa, którego zbytnio nie ogranicza nawet udostępniony przez Opla tryb ECO z wielkim przyciskiem nieopodal długiego lewarka. Patrząc na kokpit, można zauważyć, że sam mechanizm doboru biegu można było podnieść trochę wyżej i skrócić. Tak samo jak długie przełożenia, które nie pomagają przy wysokoobrotowym silniku.

Po kilkudniowej jeździe i krótkich przeliczeniach z cennikiem w ręku mogę stwierdzić, że napęd AWD wydaje się wart dopłaty 6700 zł, ale turbodoładowana jednostka EcoTec kolejnych 6850 zł względem bazowej wersji silnikowej już nie. Niestety, to tylko teoretyczne oszczędności, ponieważ wystarczy zerknąć w katalog, żeby dowiedzieć się, że i tak nie wszystko można ze sobą połączyć, a cena jak na tak niewielkie auto idzie w górę bardzo szybko.

Opel Mokka to ciekawy i modny miejski crossover, który od niedawna uzupełnia ofertę Opla na polskim rynku. Patrząc jednak rozsądnie na pułap cenowy, można dojść do wniosku, że Mokka z całym swoim zapleczem wad i zalet wcale tania nie jest. Wybierając nieco lepiej wyposażone wersje, potencjalny klient niespodziewanie szybko zapuszcza się w zakresy cenowe, w których może znaleźć może nie tak modne, ale bardziej funkcjonalne auta – również z gamy Opla.

• Ciekawy i modny wygląd

• Przestronność kabiny

• Bogate wyposażenie

• Pewne prowadzenie i napęd AWD

• Głośna jednostka napędowa

• Niska ładowność

• Duże martwe pole i brak systemu wsparcia kierowcy

• Dość wysoka cena

*Sam kierowca, bez bagażu, temp. powietrza 13° C