„…i to nie jest nasze ostatnie słowo!” – Manhart M3 V8 RS Biturbo (2010)

Jeśli myślisz, że 420 KM w BMW M3 to dla Ciebie za mało, powinieneś udać się do zakładów Manhart Racing po „witaminki” dla niego. Przy okazji weź swoje X5 M, bo będzie potrzebny dawca silnika. Oto pomysł Manharta na super-M3.

Olgierd Lachowski

12.01.2011 | aktual.: 07.10.2022 17:03

BMW M3 opuszczające bramy fabryki jest wyposażone w widlasty, 8-cylindrowy silnik. W układzie rozrządu zastosowano układ Double VANOS. Z 4 litrów objętości skokowej inżynierowie wycisnęli 420 KM, które są dostępne przy 8300 obr./min. Maksymalny moment obrotowy wynosi 400 Nm przy 3900 obr./min.

Prawidłową pracę motoru w obszarze bliskim spalaniu stukowemu nadzorują czujniki piezoelektryczne[sup]1)[/sup] zintegrowane ze świecami zapłonowymi. S65B40 (kod silnika) włożony pod maskę M3 pozwala ważącemu 1655 kg BMW 100 km/h osiągnąć po 4,80 s.

Czas ten może być zmniejszony o 0,20 s, jeżeli klient zamiast skrzynki manualnej wybierze auto z 6-biegową, dwusprzęgłową zautomatyzowaną skrzynią biegów M-DKG (M-DCT) wyprodukowaną przez firmę Getrag. Napęd przekazywany jest na tylne koła. M3 ma zainstalowany ogranicznik prędkości maksymalnej, który działa przy 250 km/h.

Mechnicy pracujący dla Manhart Racing z BMW M3 robili już wiele – zmieniali w nim silnik na jednostkę z BMW M5, jak również montowali kompresory do silnika seryjnego. W pierwszym przypadku tuner uzyskiwał 549 KM, a w drugim nawet do 655 KM. Są to jednak wyniki blednące przy silniku zastosowanym w najnowszym projekcie. Tym razem zespół wpadł na pomysł, żeby zmienić seryjny 420-konny silnik na S63B44, czyli „serce” montowane w BMW X5 M i X6 M.

To z kolei jest silnik (również V8) o objętości 4,4 l, ale już seryjnie wyposażony w dwie turbosprężarki. Fabryczna jednostka może się pochwalić mocą 555 KM przy 6800 obr./min i maksymalnym momentem obrotowym 680 Nm przy 1500-5650 obr./min. Silnik jest wyposażony w bezpośredni wtrysk paliwa. Czym innym jednak jest napędzanie ważącego 2380 kg SUV-a, a czym innym ważące nieco ponad 1650 kg sportowe coupé.

W tym drugim przypadku mocy pod pedałem gazu jest aż nadto – ale nie dla ludzi Manhart Racing. Tuner nie podaje, jakie osiągi ma M3 z seryjnym motorem z X5 M. Prawdopodobnie taka odmiana samochodu nosi nazwę M3 V8 R Biturbo Variante I. Prawdopodobnie, bo w ofercie Manharta nie ma wpisanej takiej wersji. Za to jako najsłabsze dostępne jest 650-konne BMW M3 o nazwie V8 R Biturbo Variante II, co może sugerować istnienie opcji Variante I w opisanej powyżej postaci.

Kolejnym poziomem zmian jest V8 R Biturbo Variante III z 4,4-litrowym silnikiem X5 M/X6 M o mocy 707 KM i maksymalnym momencie obrotowym 810 Nm. Niestety nie ma bliższych szczegółów na temat tego, jak uzyskano takie parametry jednostki silnikowej. Wiadomo jednak, że przygotowanie wozu do takiej wersji kosztuje ponad 113 tys. euro (z podatkami w Niemczech).

Dziś bliżej przyjrzymy się odmianie V8 RS Biturbo, czyli 734-konnemu potworowi na bazie M3 (widoczny na zdjęciach). W tym bolidzie również znalazł się silnik S63B44. Tuner wykonał szereg działań w celu osiągnięcia jak największej mocy. Ekipa Manharta zainstalowała dodatkowe: chłodnice cieczy chłodzącej, oleju, powietrza doładowującego, skrzyni biegów i mechanizmu różnicowego.

Samą skrzynię biegów wymieniono na 6-biegowy „automat” używany w X5 M/X6 M, natomiast między kołami tylnej osi zawitał mechanizm różnicowy z BMW M5. Wymieniono też układ wydechowy na zestaw z tytanu. Reaktory katalityczne HJS mają po 200 cel. Silnik wytwarza 734 KM mocy i 870 Nm momentu obrotowego.

Tuner dokonał też modyfikacji w innych podzespołach. Na przykład zamontowano gwintowane zawieszenie KW oraz część układu hamulcowego z BMW X6 M. Zatem przednie tarcze hamulcowe mają średnicę 395 mm i są zatrzymywane zaciskami o 6 tłoczkach, natomiast tylne (seryjne) tarcze mają średnicę 345 mm.

Hamulce ukryte są za kołami z 20-calowymi felgami BBS Challenge. Z przodu mają szerokość 9,0”, z tyłu – 10,5”. Na felgi założone są opony 255/30 R 20 (przód) i 305/25 R 20 (tył).

Zmieniło się też nieco nadwozie BMW. Pojawiła się pokrywa silnika z kompozytu węglowego. Z tego samego materiału są też elementy przedniego zderzakospojlera i tylnego dyfuzora. Najciekawiej prezentuje się węglowa pokrywa silnika ze spojlerem wyprofilowanym na kształt klapy instalowanej w legendarnym BMW M3 CSL.

Z kabiny wyrzucono tylne siedzenia, za to wstawiono klatkę bezpieczeństwa. Większą część tapicerki stanowi Alcantara[sup]®[/sup], którą pokryto deskę rozdzielczą, częściowo fotele i boczki drzwi.

Użycie włókna węglowego, „wybebeszenie” wnętrza i inne zmiany sprawiły, że masa własna wozu spadła z 1655 kg do zaledwie 1490 kg. Tuner ocenia, że przyspieszenie od 0 do 100 km/h powinno zajmować 3,30 s. Jak przyznają sami pracownicy, są to wyliczenia teoretyczne, więc M3 może przyspieszać do „setki” równie dobrze w 3,50 s, jak i 3,00 s. Wszystko okaże się po pomiarach. Prędkość maksymalną oceniono na ponad 340 km/h.

Kompletny samochód jest wyceniany na 202 181 euro. Co ciekawe, 734-konne auto nie jest sprzedawane w Niemczech.

Na koniec wypadałoby zacytować fragment z „Misia” Stanisława Barei: „…i to nie jest nasze ostatnie słowo!” I rzeczywiście tak jest w przypadku Manharta, który oferuje też M3 V8 RS Evo Biturbo o mocy 850 KM (905 Nm)!