A jak Adler [geneza motoryzacji]
Na początku XX wieku ta marka była wymieniana w Niemczech jednym tchem obok Mercedesa i Opla. Dziś pamiętają o niej tylko fani starych samochodów.
14.02.2011 | aktual.: 07.10.2022 17:17
Heinrich Kleyer, który w 1886 roku we Frankfurcie rozpoczął swoją karierę projektanta i fabrykanta, początkowo wytwarzał rowery, które nazwał Adler, a więc Orzeł. Jego zakład utworzony został już sześć lat wcześniej, ale wtedy zajmował się głownie produkcją maszyn do pisania. Do wytwarzania samochodów zainspirowała go współpraca z Karlem Benzem, dla którego wytwarzał koła szprychowe. W 1899 roku, wzorując się na francuskich pojazdach zwanych "Voiturette", skonstruował swój pierwszy pojazd spalinowy.
W 1906 r. wytwórnia zmieniła nazwę i rozpoczęła budowę pierwszych, popularnych, małych samochodów Adler Kleinwagen 4/8 PS, napędzanych widlastymi, dwucylindrowymi silnikami o mocy 8 KM. Rok później także budowano samochody osobowe z silnikiem 50 KM, wśród nich samochód specjalny dla cesarza Wilhelma II. W 1908 r. rozpoczęto produkcję Adlerów dostawczych, wykorzystując do tego celu podwozia samochodów osobowych. Niemieckie samochody szybko zyskiwały popularność niemal w całej Europie. Od 1912 r. Adlery produkowano w Austrii, a na ich upowszechnienie zdecydowali się także Anglicy. W latach 20. Adlery były wyposażane w silniki cztero- i sześciocylindrowe, a w 1928 r. pojawił się model Adler 15/80 Standard 8 wyposażony w silnik ośmiocylindrowy.
Kolejną innowacją było wprowadzenie przedniego napędu. Przełom nastąpił w 1934 roku, kiedy powstał Adler Triumpf Junior. Był to automobil o lekkiej konstrukcji, z dachem pokrytym sztuczną skórą. Z czasem zaniechano skórzanego dachu i zaczęto produkować Adlery wyłącznie o stalowej konstrukcji. Triumpf Junior był flagowym autem Adlera wyposażonym w przedni napęd.
Prawdziwy sukces samochody spod znaku Adlera osiągnęły jednak trzy lata później. Podczas wystawy berlińskiej w 1937 roku prawdziwym hitem okazał się Adler 2.5 litra typ 10. Ta niezbyt nośna nazwa nie przeszkodziła w tym, aby samochód rozkochał w sobie zwiedzających wystawę, a potem stał się jednym z przebojów raczkującego rynku motoryzacyjnego w Niemczech.
Auto miało opływowy kształt, a wyszło spod ręki znanego inżyniera Karla Jenschke, niegdyś pracującego dla austriackiej marki Steyr. Samochód zresztą nieco przypominał model Steyr 50. Ten model Adlera, wyprodukowany w liczbie 5295 egzemplarzy, zyskał miano Autobahn Adler, czyli autostradowy orzeł.
W 1941 r. zakłady Adlera zaprzestały produkcji samochodów, skupiając się na wytwarzaniu rowerów, skuterów i motocykli. Do tego momentu z taśm montażowych niemieckiej fabryki zjechały 212 624 samochody marki Adler.
