Samochód dla ludu, czyli historii Volkswagena część 1 [geneza motoryzacji]

Pierwsza firma Porsche nazywała się Dr. Ing. h.c. F. Porsche GmbH, a potem skróciła swoją nazwę na Porsche Buro. Zajmowała się ona tworzeniem różnych konstrukcji na potrzeby ówczesnej motoryzacji. W 1931 roku firma Zundapp zwróciła się do Porsche o przygotowanie projektu taniego samochodu. Ukryto go pod nazwą Type 12. Rozwinięciem tego projektu była współpraca z firmą NSU, która zaowocowała prototypem Type 32.

W 1933 roku Porsche poznał Adolfa Hitlera. Przywódca III Rzeszy zażyczył sobie, aby inżynier stał się nadwornym konstruktorem ówczesnych Niemiec i stworzył prawdziwy samochód dla ludu. Według zaleceń samego Hitlera, auto miało pomieścić w sobie pięciu pasażerów, jego prędkość maksymalna miała mieścić się w granicach 100 km/h, a spalanie nie miało przekraczać 8,5l/100km. Miało kosztować tysiąc marek. Po latach dziedzice Ferdynanda Porsche mieli przekazywać legendę o dużej wiedzy motoryzacyjnej dyktatora.

W 1938 roku ostatecznie zaakceptowano projekt o nazwie Type 60. 26 maja 1938 roku w mieście Fallersleben w Dolnej Saksonii odbyły się uroczystości rozpoczęcia budowy fabryki samochodu, który miał się nazywać KdF Wagen (Kraft durch Freude Wagen). Oficjalna produkcja pierwszego samochodu tej marki rozpoczęła się na początku lipca 1941 roku. Cywilne KdF-wageny z lat 1941-1944 po II wojnie światowej uznano za prototypy, pomimo, że niczym nie różniły się od pierwszych powojennych Volkswagenów Garbusów.

Po wojnie poteżną niemiecką firmą zainteresował się brytyjski rząd, który wykorzystał potencjał fabryki na motoryzacyjne potrzeby własnej armii. Seryjną produkcję modelu VW Kaefer (Garbus) oficjalnie rozpoczęto w grudniu 1945 roku. Po zakończeniu wojny zakłady produkujące KdF-a miały być zlikwidowane, ale rozpoczęto w nich produkcję na potrzeby armii brytyjskiej, a miasto, w którym znajdowała się fabryka przemianowano na Wolfsburg. KdF zmienił nazwę na Volkswagen, a Wolfsburg stał się centrum tego koncernu na lata.

Garbus miał jednostkę czterocylindrową typu bokser umieszczoną z tyłu pojazdu i napęd na tylną oś. Zmieniała się tylko jej pojemność, która w najmocniejszej wersji generowała 50 KM. Na początku stosowano silnik o pojemności 1,2 litra i mocy 30 KM. Fabryka Volkswagena w Wolfsburgu zakończyła produkcję auta w 1974 roku, a do 1978 roku był on produkowany w fabryce w Emden.