Złoty Veyron i 1111 KM! - Mansory Veyron 16.4 Vincerò d'Oro (2010)

Zwykły Veyron jest za mało ekskluzywny? To może Mansory Vincerò? Też nie? Jest na to rozwiązanie… Pytanie czy na pewno gustowne?

O Bugatti Veyronie napisano już wiele. W największym skrócie można napisać, że bolid wywołuje różne uczucia od zachwytu do głosów krytyki. Taki rozrzut opinii dotyczy zwykle wyglądu i charakteru bolidu. Jak większość wie Veyron 16.4 jest (jak na supersportowy samochód) dziecinnie łatwy do opanowania. Niektórzy fani sportowych samochodów są tym zdegustowani, bo uważają, że byle staruszka może go poprowadzić, a to przecież nie ‘przystoi’ autu, które chce nosić miano sportowca.

Niewiele jednak osób zadaje sobie tyle trudu, by dowiedzieć się jak skomplikowaną maszyną jest to auto. Volkswagen stracił wiele czasu na dopracowanie szczegółów technicznych, z których przysłowiową wisienką na torcie jest silnik.

To turbodoładowana jednostka w układzie W, o 16 cylindrach (i ośmiu litrach objętości skokowej), w którym kąt rozchylenia osi rzędów cylindrów wynosi 90[sup]o[/sup], a kąt rozchylenia między poszczególnymi cylindrami wynosi 15[sup]o[/sup]. Dzięki temu rozwiązaniu silnik może być krótszy niż w tradycyjnym układzie V. W układzie rozrządu (DOHC, 4 zaw. na cyl.) zastosowano system zmiennych czasów otwarcia cylindrów VVT. Dzięki doładowaniu czterema turbosprężarkami o małych wymiarach udało się uzyskać małe momenty bezwładności poszczególnych ich elementów, a co za tym idzie małe opóźnienia reakcji na wciśnięcie pedału gazu. Również dzięki turbosprężarkom moc silnika wynosi 1001 KM i jest rozwijana przy 6000 obrotów na minutę. Maksymalny moment obrotowy to 1250 Nm i jest uzyskiwany w zakresie 2200-5500 obr./min. Natomiast już przy 1000 obr./min., a więc nieco powyżej obrotów biegu jałowego dostępne jest 730 Nm momentu obrotowego.

Silnik Bugatti Veyron 16.4 - pokazówka?

Z silnika napęd trafia na 7-biegową, zautomatyzowaną dwusprzęgłową skrzynię biegów, a dalej jest rozdzielany na koła obu osi. Tylny mechanizm różnicowy ma blokadę.

Ważący niespełna 1900 kg Veyron rozpędza się do ‘setki’ w 2.50 s, do 200 km/h w 7.30 s, a do 300 km/h w zaledwie 16.70 s. Rzadko kiedy podawane jest przyspieszenie do ‘trzysetki’ przy okazji opisywania różnych samochodów, a tym razem mogę nawet napisać jak się ma sprawa z przyspieszeniem do 400 km/h. Osiągnięcie tej niecodziennej prędkości wymaga odczekania 55.60 s. To tylko 5 sekund wolniej niż Fiat 126p. Tyle, że on 50 sekund potrzebuje, żeby rozpędzić się do 100 km/h ;)

Prędkość maksymalna wynosi 407 km/h. Ciekawostką jest to, że aby rozpędzić się powyżej 375 km/h trzeba się najpierw zatrzymać i włożyć drugi kluczyk do drugiej stacyjki. Po jego przekręceniu samochód zmienia ustawienia spojlerów i zawieszenia nastawiając się na szybką jazdę. Jest jedno ‘ale’…

Wydając minimum 1.4 mln € można czuć się nieusatysfakcjonowanym, że jeszcze co najmniej 299 innych osób jest posiadaczami takiego samego (lub bardzo podobnego) wozu. W związku z tym klienci indywidualizują w swoich zamówieniach na auto różne detale. Fabryczne bolidy różnią się od siebie akcentami nadwozia, wnętrza i ewentualnie kołami (pomijam Veyrona Super Sport). Jest jednak pewna firma, która robi coś więcej…

Bugatti Veyron 16.4 Super Sport - rekord prędkości

To niemieckie Mansory z miejscowości Brand leżącej gdzieś na uboczu trasy z Norymbergii do Chemnitz. Firma zajmuje się tylko i wyłącznie drogimi samochodami, a tworząc je wzbudza nie mniej kontrowersji niż sam Veyron.

W zeszłym roku tuner zaprezentował Veyrona 16.4 Vincerò, który nie dość, że wyglądał nieco inaczej, to jeszcze dysponował większą mocą niż wóz prosto z fabryki. Właściciel firmy Kourosh Mansory twierdził, że Vincerò powstał dlatego, że jednemu z klientów Bugatti spodobał się specjalny 'pięcioegzemplarzowy’ Pur Sang i zapragnął czegoś podobnego, ale lepszego. Mansory podjęło się zlecenia i zmieniło bolid w dość dużym stopniu. M. in. zainstalowano wiele elementów nadwozia z włókna węglowego w miejsce aluminium, co sprawiło, że auto stało się o 60 kg lżejsze. Z ciekawszych modyfikacji należy wymienić inną pokrywę bagażnika oraz dodanie diod LED działających jako światła do jazdy dziennej. Poza tym pojawił się w przedniej atrapie znaczek ‘V’ jako przedłużenie listew ze wspomnianymi diodami.

Wnętrze oświetlił dyskretnym światłem wąż diod elektroluminescencyjnych. Do tego kabinę przyozdobiły elementy z włókna węglowego, a także drobiazgi pokryte skórą lub lakierem fortepianowym.

Lepsze parametry silnika zapewniły zmiany w oprogramowaniu centralnego komputera oraz poprawki w układzie wylotowym. Dało to dodatkowe 110 KM mocy, a moment obrotowy podniósł się do 1310 Nm. Wartości szczytowe obu tych parametrów były dostępne przy tych samych obrotach, co w seryjnym Bugatti.

Takich aut zbudowano około dziesięć. Ten widoczny na zdjęciach będzie tylko jeden (i dzięki Bogu).

Już na pierwszy rzut oka widać co się zmieniło. Przede wszystkim drobne elementy nadwozia i koła są pokryte złotem (lub przynajmniej mają złoty kolor), co zupełnie nie pasuje do kompletnie niemalowanego nadwozia z kompozytu węglowego.

Jeżeli zajrzymy do kabiny doznamy wręcz szoku! W środku ujrzymy niezgrabne połączenie czarnej skóry, złotych perforowanych skór, wstawek z nielakierowanego, a także barwionego na złoty kolor włókna węglowego. Najgorsze jest jednak to, że pracownicy Mansory ‘zapomnieli’ pomalować niektóre chromowane elementy. Połączenie chromu i złota wygląda, delikatnie rzecz ujmując, mało stylowo. Taki niesmaczny pomysł mógł mieć tylko jakiś bogaty klient z Bliskiego Wschodu.

Jeżeli chodzi o tuning mechaniczny to wszystko jest tak jak w ‘normalnym’ Vincerò.

Jak w przypadku pozostałych Veyronów od Mansory, tak i ten prędkość maksymalną ma nieznaną, ale przekraczającą 407 km/h. Jak mówi jednak Kourosh Mansory: – ‘Każdy kilometr więcej jest jak taniec na linie’ – lepiej, więc nie próbować. Warto za to odnotować, że ‘sprint’ do 100 km/h trwa teraz 2.40 s.

Specjalny egzemplarz złotego Vincerò dostał dodatkową nazwę d’Oro, co po włosku znaczy złoto. Cena nie jest oczywiście znana, ale na pewno niemała skoro zwykłe Vincerò jest warte prawie 2.2 mln euro.

Dane techniczne

Silnik i napęd:

• Typ: W16, 90supo/sup, 15supo/sup
• Ustawienie: Centralnie, wzdłużnie
• Rozrząd: DOHC, 4 zawory na cylinder
• Objętość skokowa: 7993 cmsup3/sup
• Doładowanie: Cztery turbosprężarki
• Moc maksymalna: 1111 KM przy 6000 obr./min.
• Objętościowy wskaźnik mocy: 139.00 KM/l (seryjny - 125.24 KM/l)
• Skrzynia biegów: 7-biegowa, zautomatyzowana, dwusprzęgłowa DSG
• Typ napędu: Na wszystkie koła

Hamulce i koła:

• Hamulce przednie: Tarczowe, wentylowane, ceramiczne, średnica 400 mm, 8-tłoczkowe zaciski
• Hamulce tylne: Tarczowe, wentylowane, ceramiczne, średnica 380 mm, 6-tłoczkowe zaciski
• Koła przednie: 20\
• Koła tylne: 21\
• Opony przednie: 265/680 R 20
• Opony tylne: 365/710 R 21

Masy i wymiary:

• Masa własna: 1838 kg
• Stosunek masy do mocy: 1.65 kg/KM (seryjny - 1.89 kg/KM)
• Długość: 4462 mm
• Szerokość: 1998 mm
• Wysokość: 1159 mm
• Rozstaw osi: 2710 mm

Osiągi:

• Przyspieszenie 0-100 km/h: 2.40 s
• Przyspieszenie 0-200 km/h: 7.30 s
• Przyspieszenie 0-300 km/h: 16.70 s
• Przyspieszenie 0-400 km/h: 55.60 s
• Prędkość maksymalna: Powyżej 407 km/h
• Droga hamowania ze 100 km/h: 31.4  m
• Droga hamowania z 200 km/h: 126 m
• Droga hamowania z 300 km/h: 283 m
• Droga hamowania z 400 km/h: 540 m

Źródło: carsession