Test: Dacia Duster za więcej niż 100 tys. zł. Bądźcie ostrożni

Szczerze mówiąc lifting to trochę za dużo powiedziane, gdyż mówimy o nowym logo, napisie na tylnej klapie, zmianie kształtu nawiewów czy odświeżonej palecie kolorów. Raczej nie jest to coś, nad czym warto się rozwodzić, ale kierowcy innych dusterów obserwowali egzemplarz ze zdjęć z wyraźnym zainteresowaniem.

Ten duster jest napędzany przez benzynową jednostkę 1.3 l (jest też montowana w nissanach czy mercedesach) i ma dwusprzęgłową przekładnię automatyczną. W połączeniu z niezłym wyposażeniem dochodzimy do kwoty 108 tys. zł. Szczerze mówiąc: zrezygnowałbym z "automatu", zszedł do słabszego, 130-konnego silnika, dzięki czemu zmieściłbym się poniżej psychologicznej wartości 100 tys. zł za nowe auto prosto z linii montażowej.

Co ważne, można też wydać więcej – w ofercie pojawiła się topowa wersja Extreme, ale szczerze mówiąc nie widzi mi się w tej klasie dopłacać do innej tapicerki czy anteny w stylu płetwy rekina. Przecież niżej pozycjonowana odmiana "Journey" też ma się czym pochwalić. Na pokładzie są już: 8-calowy ekran multimediów, 17-calowe felgi, kamera cofania, klimatyzacja automatyczna. System bezkluczykowy jest warty 1000 zł, podgrzewane fotele 900 zł. Trudno o lepsze stawki. Sama wersja Extereme to raczej testowanie klientów – skoro "brali" oni topowe egzemplarze, Dacia sprawdza, jak bardzo może przeciągać strunę.

Nie będę ukrywał: Duster nie jest samochodem, który ma podnosić poprzeczkę w segmencie. To prosty wóz, wykorzystujący sprawdzoną (złośliwi powiedzą: starą) technologię, mający przewieźć nas z punktu A do B i tyle. Taki powiew świeżości, gdzie producent nie stara się na siłę mówić o najlepszych/największych/najnowszych w segmencie, jest bardzo mile widziany.

Powiedzmy więc wprost: dostajecie samochód z akceptowalną dynamiką, solidnym wykonaniem (same materiały to już inna para kaloszy), sporym bagażnikiem, niezłym prześwitem. Jeśli nie masz wygórowanych wymagań, to są cztery kółka dla ciebie.

Na pewno wstrzymałbym się z zakupem dustera, jeśli zamierzasz robić nim długie trasy. Nie dlatego, że jego wyciszenie jest co najmniej średnie (co słychać, ale i widać po podniesieniu podłogi bagażnika), lecz sama pozycja za kierownicą jest dyskusyjna. Każda spalinowa dacia wymaga posiadania albo krótkich nóg, albo bardzo długich rąk. Na krótkich i średnich dystansach daje sobie radę. Na dłuższych jest mi po prostu niewygodnie.

Tak więc Duster ma sens do ok. 100 tys. zł. To dużo, ale można wydać jeszcze więcej – nawet 114 tys. zł za wersję ze 150-konnym silnikiem benzynowym oraz napędem 4x4. W takim scenariuszu sytuacja robi się mniej ciekawa. Oczywiście, Duster poradzi sobie w błocie, ale do zwykłych przejażdżek można już kupić Renault Captura z silnikiem o mocy 140 KM, a i jeszcze 10 tys. zł zostaje w kieszeni. To już terytoria, gdzie Duster nie ma szans, a wybranie go w tak drogiej specyfikacji przeczy całej "przystępności" i "fajności" Dacii. To zawsze będzie tylko budżetowe auto, nawet "doposażone na maksa".