Kia Rio II to auto kompaktowe produkowane od 2005 roku. Miało stanowić konkurencję dla takich modeli, jak: Ford Fusion, Seat Cordoba, Dacia Logan, Tata Indigo. Rio oferowano w dwóch wersjach nadwozia (5-drzwiowy hatchback i 4-drzwiowy sedan).

Sylwetka, zarówno sedana, jak i hatchbacka, jest ładna i zgrabna. Projektanci Kii włożyli sporo pracy, aby dopasować auto do europejskich gustów. Przód nie zaskakuje. Jest stonowany i spokojny, ale może się podobać. Wyróżniają go duże, zgrabne reflektory oraz delikatne przetłoczenia na masce. Patrząc na auto z boku, nie sposób nie zauważyć szerokich nadkoli nadających sylwetce masywny wygląd. Charakterystyczna jest również wysoko poprowadzona linia dachu, która gwałtownie opada ku tyłowi. W tej części nadwozia wyróżniają się ciekawie zaprojektowane lampy. W 2010 roku Rio przeszło facelifting. Zmieniono przód i tył. Model po modernizacji poznamy po nowych reflektorach, chromowanym grillu oraz nowym przednim zderzaku. Zmiany z tyłu to nowy zderzak i lampy.

Wnętrze jest przestronne, z przodu nikt nie powinien narzekać na brak miejsca. Nieco gorzej jest z tyłu, choć powody do narzekania mogą mieć dopiero wysokie osoby. Jest tam zbyt mało miejsca na głowy. A wszystko przez opadającą linię dachu. Regulowana kolumna kierownicy, regulowany fotel aż w czterech płaszczyznach, podłokietnik to główne zalety Rio. Poprawne wrażenie robi również prosta, ale przejrzysta i czytelna tablica przyrządów. Same fotele są dosyć twarde, co przy dłuższych trasach może być nieco męczące. Są dosyć słabo wyprofilowane, przez co nie zapewniają dobrego trzymania bocznego. Nie ma się jednak co oszukiwać, to auto służy raczej do spokojnej jazdy niż ulicznych wyścigów.

Również wyposażeniem Kia Rio nie ustępowała europejskiej konkurencji. Wyposażenie obejmowało m.in. automatyczną klimatyzację, elektryczne szyby, elektrycznie sterowane i podgrzewane lusterka, jasną tapicerkę, cztery poduszki powietrzne, ABS, podłokietniki, regulowaną kolumnę kierownicy, trzecie światło stopu oraz skórzaną kierownicę. Model Rio II poddano testom zderzeniowym Euro NCAP, w których otrzymał cztery gwiazdki na pięć możliwych.

Gama silników obejmowała jednostki wysokoprężne i benzynowe. Słabsza jednostka o zapłonie iskrowym to rzędowy, 4-cylindrowy motor o pojemności 1,4 l rozwijający moc 97 KM. Maksymalny moment obrotowy 125 Nm dostępny jest przy 4 700 obr./min. Zużycie paliwa na poziomie 5,2 l w trasie i 7,9 l w cyku miejskim jest zadowalające. Mocniejszy motor to 1,6 CVVT rozwijające moc 112 KM. Zapewnia on już dużo sprawniejsze poruszanie się przy niewielkim wzroście spalania. Dla oszczędnych przewidziano jednostkę wysokoprężną 1,5 CRDi o mocy 110 KM. Według opinii użytkowników motor ten zadowala się średnio 4,5 l paliwa na każde 100 km.

W sprzedaży Kię Opirus oferowano z dwiema przekładniami: manualną o 5 przełożeniach oraz 4-biegowym automatem. Przekładnia automatyczna jest raczej rzadko spotykana. Nie dość, że pogarszała osiągi już przeciętnie przyspieszającego auta, to jeszcze zwiększała jego spalanie.

W porównaniu z poprzednim modelem widać postęp. Mimo niskiej ceny i przyzwoitej jakości model Rio II nie odniósł większego sukcesu rynkowego. Jego właściciele często skarżą się na hałasy pochodzące z deski rozdzielczej, mało precyzyjną skrzynię biegów i nietrwałą przekładnię kierowniczą. Produkcję auta zakończono w 2011 roku. Na rynek weszła kolejna generacja o oznaczeniu Rio III.

4.26

Ocena na postawie 13 opinii Zobacz opinie

Oceń produkt Dodałeś już ocenę