Leasing finansowy a operacyjny. Zobacz, jakie są podstawowe różnice
Samochód lub inny przedmiot może być sfinansowany leasingiem. Do wyboru przedsiębiorcy mają leasing finansowy, porównywalny w skutkach do kredytu bankowego, i leasing operacyjny, dający wiele korzyści natury podatkowej dla leasingobiorcy.
02.02.2020 | aktual.: 22.03.2023 16:32
Leasing jest formą zewnętrznego finansowania nabycia środków trwałych. Najczęściej klasyfikacja umów leasingowych dzieli je na dwie grupy: leasing operacyjny oraz leasing finansowy. Czym różnią się te dwa rodzaje leasingu i jakie są ich cechy charakterystyczne? Z perspektywy potencjalnego leasingobiorcy – jakim leasingiem warto się zainteresować? Sprawdź też nowe auta dostępne w leasingu na superauto.pl.
Czym jest leasing?
Podstawą dla zawierania umów leasingowych w Polsce są przepisy ustawy Kodeks cywilny z dnia 23 kwietnia 1964 roku. Istotę umowy leasingu ujmuje art. 7091, w którym wskazano, że przez umowę tę finansujący zobowiązuje się, w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej, do nabycia rzeczy od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w zawartej umowie. Następnie powinien oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony. Obowiązkiem korzystającego, wynikającym z umowy leasingu, jest zapłata finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenia pieniężnego, które będzie równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.
Na ogół mówi się o dwóch stronach leasingu wskazanych w definicji umowy leasingowej: finansującym i korzystającym, ale jest też i trzeci podmiot biorący udział w całej transakcji. Jest nim zbywca, od którego finansujący, nazywany również leasingodawcą, kupuje oznaczoną rzecz, a następnie przekazuje ją korzystającemu, nazywanemu również leasingobiorcą. Najczęściej leasingobiorcą jest podmiot posiadający status przedsiębiorcy, choć od 1 lipca 2011 roku stroną umowy leasingu w takim charakterze może być też osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, w ramach podpisanej umowy leasingu konsumenckiego.
Przedmiotem umowy leasingowej niekoniecznie musi być auto, choć leasing często utożsamiany jest stricte z finansowaniem zewnętrznym zakupu pojazdu. W praktyce może to być jednak zarówno samochód, jak i inny przedmiot – nie tylko rzeczy ruchome, ale i nieruchome, w tym nieruchomości. Jeśli umowa leasingu jest umową nienazwaną, wówczas jej przedmiotem mogą być także wartości niematerialne i prawne.
Umowa leasingu zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego powinna być sporządzona na piśmie pod rygorem nieważności. W praktyce oznacza to, że niezachowanie formy pisemnej czyni taką umowę z mocy prawa nieważną. Wyjątkiem od tej reguły jest jej zawarcie poprzez akt notarialny.
Rodzaje leasingu – leasing operacyjny i leasing finansowy
Biorąc pod uwagę charakter umowy leasingowej, w tym jej kształt i skutki, jakie wywołuje, można podzielić leasing na:
- operacyjny, nazywany usługowym;
- finansowy, nazywany kapitałowym.
W obu przypadkach mamy do czynienia z oddaniem rzeczy w użytkowanie w zamian za raty leasingowe. Leasing operacyjny polega na przekazaniu na ustalony czas dobra inwestycyjnego w użytkowanie przez leasingobiorcę. Aby umowa leasingowa została uznana za leasing operacyjny, spełnione muszą być określone warunki:
- przedmiotem umowy są rzeczy ruchome podlegające amortyzacji;
- umowa była zawarta na czas oznaczony, wynoszący co najmniej 40 proc. normatywnego okresu amortyzacji;
- czas trwania umowy wynosił co najmniej 5 lat w przypadku, gdy jej przedmiotem są podlegające
- odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;
- suma ustalonych w umowie leasingowej opłat, pomniejszona o należny podatek VAT, odpowiadała co najmniej wartości początkowej środków trwałych.
W przypadku leasingu finansowego umowa leasingowa jest zawierana także na czas określony, ale bez minimalnego okresu jej trwania. Ponadto auto w leasingu lub inny przedmiot umowy leasingu finansowego muszą być wprowadzone do ewidencji środków trwałych leasingobiorcy. Stwarza to warunki dokonywania odpisów amortyzacyjnych, choć z ograniczeniem do limitu wynoszącego:
- 150 000 zł – w przypadku samochodów spalinowych i hybrydowych,
- 225 000 zł – w przypadku samochodów elektrycznych.
W leasingu operacyjnym leasingobiorca nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych i nie wprowadza przedmiotu leasingu do swojej ewidencji środków trwałych. Robi to obowiązkowo finansujący. Leasing finansowy wykorzystywany jest rzadziej w praktyce gospodarczej niż leasing operacyjny.
Leasing operacyjny a finansowy – podobieństwa i różnice
Istnieje wiele cech, które są tożsame dla leasingu operacyjnego i leasingu finansowego, ale są też i takie, które rozgraniczają obie formy umowy leasingowej względem siebie. Czym różnią się leasing operacyjny i finansowy? Różnice wynikają przede wszystkim z przepisów podatkowych.
W przypadku leasingu operacyjnego leasingobiorca ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów pełną ratę leasingową oraz tzw. czynsz inicjalny, jaki wpłacany jest z początkiem okresu leasingu. Natomiast przy leasingu finansowym przepisy pozwalają na doliczenie do kosztów podatkowych jedynie części odsetkowej raty leasingowej.
Rodzaj leasingu | Leasing operacyjny | Leasing finansowy |
---|---|---|
Czas trwania umowy | Oznaczony, wynoszący minimum 40 proc. czasu trwania amortyzacji przedmiotu leasingu lub w przypadku nieruchomości 5 lat. | Oznaczony, ale bez ograniczeń narzuconych przez przepisy |
Dokonywanie odpisów amortyzacyjnych | Po stronie leasingodawcy | Po stronie leasingobiorcy |
Koszty uzyskania przychodów | Pełna rata leasingowa, opłata wstępna (czynsz inicjalny) oraz wydatki eksploatacyjne (do 75 proc. wartości) | Część odsetkowa raty leasingowej, odpisy amortyzacyjne, wydatki eksploatacyjne (do 75 proc. wartości) |
Obowiązkowe opłaty | Raty leasingowe, opłaty wstępne i wydatki bieżące związane z używaniem przedmiotu leasingu ponosi leasingobiorca | Raty leasingowe, opłaty wstępne i wydatki bieżące związane z używaniem przedmiotu leasingu ponosi leasingobiorca |
Podatek VAT | VAT obliczany jest od raty leasingowej i podlega odliczeniu przez leasingobiorcę | VAT naliczany jest w momencie wydania przedmiotu umowy (VAT płatny z góry) i podlega odliczeniu przez leasingobiorcę |
Wykup przedmiotu leasingu | Opcjonalny dla leasingobiorcy | Przedmiot leasingu przechodzi na własność leasingobiorcy po opłaceniu ostatniej raty leasingowej |
Po zakończeniu okresu trwania umowy leasingu operacyjnego przedsiębiorca może wykupić przedmiot za cenę niższą niż rynkowa. Wykupiony pojazd jest zaś wprowadzany do majątku firmy jako środek trwały. Natomiast w leasingu finansowym własność przedmiotu automatycznie przejdzie na leasingobiorcę po zakończeniu umowy, ponieważ stanowił on środek trwały korzystającego od chwili podpisania umowy leasingowej.
W ramach jakiej umowy warto wziąć auto w leasing?
Szacuje się, że nawet 80 proc. wszystkich umów leasingowych zawieranych w Polsce i dotyczących auta w leasingu to umowy leasingu operacyjnego. Warto rozważyć skorzystanie z takiej formy leasingowania, głównie z uwagi na proporcjonalne naliczanie podatku VAT wraz z kolejnymi ratami leasingowymi, a także możliwość uzyskania większych korzyści podatkowych przez leasingobiorcę, zwłaszcza w przypadku wzięcia w leasing nowego samochodu. Leasing operacyjny pozwala zaliczyć w koszty uzyskania przychodu leasingobiorcy opłatę wstępną – jeśli jest wysoka, z pewnością zwiększa to atrakcyjność umowy leasingu operacyjnego.