Legendarne tory wyścigowe Formuły 1

Tor ulokowany w Monte Carlo, stolicy Księstwa Monako, jest bez wątpienia najsłynniejszym ulicznym obiektem w kalendarzu Formuły 1. Tak naprawdę to jedyny obiekt, na którym bolidy dosłownie pędzą ulicami miasta.

Grand Prix Monako to nie tylko wyścig, to ogromne wydarzenie, któremu towarzyszą koncerty, pokazy mody i inne atrakcje, które przyciągają do padoku gwiazdy muzyki, kina czy właścicieli największych koncernów na świecie.

3,340 km trudu dla kierowców, emocji dla kibiców i niezwykłego widowiska dla każdego.

Oddany do użytku 3 września 1922 roku tor Autodromo Nazionale di Monza położony jest niedaleko włoskiej miejscowości Monza, na północ od Mediolanu. Od czasu istnienia Formuły 1, tylko raz najszybsza seria wyścigowa nie gościła na tym obiekcie, miało to miejsce w 1980 roku.

Tor charakteryzuje się długimi prostymi oraz szykanami, przed którymi starsze bolidy Formuły 1 rozpędzały się do prędkości blisko 350 km/h. Kolejnym znakiem charakterystycznym Monzy jest zakręt Parabolica. Bardzo trudno jest pokonać go optymalną linią, a kończy się on na prostej startowej, przez co wyjście jest bardzo ważne.

Rekordzistą mierzącej 5,793 km Monzy jest Juan Pablo Montoya. W 2004 roku za kierownicą bolidu Williamsa, Kolumbijczyk pokonał okrążenie toru w czasie 1;19,525.

Tor Autodromo Jose Carlos Pace, znany jako Interlagos, powstał w latach trzydziestych XX wieku. Ulokowany w Sao Paulo obiekt, jest jednym z nielicznych torów w kalendarzu Formuły 1, gdzie kierowcy podróżują przeciwnie do ruchu wskazówek zegara.

Pierwszy wyścig o Grand Prix Brazylii został rozegrany w 1973 roku. Przy modyfikacji obiektu udział brał sam Ayrton Senna. Rekordzistą jest tu Rubens Barrichello, który w 2004 roku pokonał tę pętlę w czasie 1;09,822.

Wyścig na torze Interlagos jest ekscytujący, ponieważ to właśnie tutaj ważyły się losy wielu tytułów mistrzowskich, a długa prosta startowa zakończona wolnym lewym zakrętem jest wspaniałym miejscem do wyprzedzania.

Mimo tego iż obecne wyścigi o Grand Prix Niemiec, już od 1985 roku odbywają się na skróconej wersji toru Nurburging, do legendy przeszła pełna pętla północna nazwana Nordschleife.

To właśnie na mierzącym 22,835 km torze Niki Lauda uległ strasznemu wypadkowi. Co ciekawe, Austriak ustanowił tam wówczas absolutnie rekordowy wynik jednego okrążenia. Lauda pokonał prawie 23 km w czasie 6;58,6.

Nurburgring jest mieszanką absolutnie wszystkiego. Nic więc dziwnego, że to tutaj często widuje się muły testowe nowych modeli. Ciasne, szerokie, szybkie i wolne zakręty, przyciągają turystów. Na liczącej 20,8 km pętli Nordschleife może się przejechać każdy kto posiada prawo jazdy i sprawny samochód.

Legendarny tor wyścigowy Silverstone to nie tylko miejsce, w którym odbywają się wyścigi Formuły 1. Goszczą tutaj jeszcze serie GP2, GP3, Formuła BMW czy MotoGP. Obiekt skonstruowany został tak, by była możliwość modyfikacji jego długości.

Rekordzistą okrążenia w bolidzie Formuły 1 toru mierzącego 5,891 km jest Sebastian Vettel. Obecnie urzędujący mistrz świata ustanowił swój rekord w 2010 roku, kiedy to pokonał okrążenie w czasie 1;29,615. Obiekt ulokowany na granicy brytyjskich hrabstw Northamptonshire oraz Buckinghamshire używany jest nieprzerwanie aż od 1948 roku.

Po 10 miesiącach budowy, dokładnie 19 kwietnia 1970 roku nastąpiła inauguracja toru Paul Ricard. Obiekt ulokowano w Le Castellet, miejscowości leżącej w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże.

W zależności od konfiguracji, długość toru wynosi od 826 metrów, aż do 6,105 km. 15 zakrętów w prawo i 10 w lewo, które w 1990 roku Nigel Mansell okrążył bolidem Ferrari w czasie 1;08,012.

Obecnie tor służy jako ośrodek testowy. Szerokie pobocza czynią z niego świetne miejsce do nabierania doświadczenia dla wszystkich młodych kierowców. Od 2001 roku obiekt funkcjonuje pod nazwą Paul Ricard High Tech Test Track.

Pierwsze Grand Prix Formuły 1 na zmodernizowanym torze ulicznym Albert Park odbyło się w 1996 roku. Obiekt o długości 5,303 km jest jednym z najpiękniejszych torów w całym kalendarzu F1. Piękne widoki na centrum Melbourne, zielona trawa oraz jezioro, to tworzy niesamowity klimat.

Jednak Albert Park jest również obiektem, na którym co roku (z wyjątkiem sezonu 2006) ma miejsce inauguracja sezonu. To właśnie tutaj debiutanci chcą pokazać się z jak najlepszej strony, a stajnie wyścigowe prezentują opracowane podczas zimowej przerwy nowinki techniczne.

Rekordzistą toru jest Sebastian Vettel, którym w tym sezonie pokonał okrążenie w czasie 1;23,529. Najwięcej zwycięstw w Australii, bo aż cztery, odniósł Michael Schumacher.

W Oyama-cho w Prefekturze Shizuoka, 65 km na zachód od Jokohamy zlokalizowany jest jeden z najsłynniejszych torów wyścigowych na świecie. Nazwa obiektu wzięła się od jego położenia, bowiem znajduje się on w pobliżu góry Fudżi.

Okrążenie toru o długości 4,563 km, po powrocie F1 na ten obiekt, najszybciej pokonał Lewis Hamilton. Podczas kwalifikacji do wyścigu o GP Japonii w 2008 roku udało mu się to w czasie 1;18,404.

Tor przeszedł do legendy z powodu wypadku, podczas którego śmierć poniosło dwoje kibiców. Miało to miejsce w 1977 roku, w incydencie uczestniczył Jilles Villeneuve oraz Ronnie Peterson.

Znajdujący się niedaleko miejscowości Spa w Belgii, tor Spa-Francorchamps jest jednym z najsłynniejszych i najbardziej charakterystycznych obiektów, na których odbywają się wyścigi Formuły 1.

Początkowo obiekt mierzył aż 15 kilometrów, jednak w obecnej formie ma długość 7,004 km. To i tak dużo, pokonanie jednego okrążenia zajmuje tutaj prawie 2 minuty, a rekordzistą jest Jarno Trulli z czasem 1;44,503 ustanowionym w bolidzie Toyoty w 2009 roku.

To właśnie na tym obiekcie znajduje się słynny zakręt Eau Rouge, za którym jest bardzo długa prosta, gdzie często dochodzi do manewrów wyprzedzania. Najsłynniejszym pojedynkiem na Spa jest walka pomiędzy Michaelem Schumacherem i Miką Hakkinenem z 2000 roku.

Tor wyścigowy w Montrealu powstał w 1978 roku, a przy jego tworzeniu zaadoptowano parkingi oraz drogi zbudowane na targi EXPO '67. W 1982 roku, uliczny obiekt nazwano imieniem tragicznie zmarłego Gillesa Villeneuve, który wygrał tutaj pierwszy wyścig o Grand Prix Kanady.

Obiekt ten znany jest również z tzw. ściany mistrzów. To określenie przylgnęło do bandy na prostej startowej. Podczas GP Kanady w 1999 roku w trzech różnych zdarzeniach rozbiło się to trzech mistrzów: Michael Schumacher, Damon Hill oraz Jacques Villeneuve.

Polakom tor w Kanadzie kojarzy się zapewne z wypadkiem Roberta Kubicy z 2007 roku. Rok później Kubica powrócił do Kanady i odniósł tam swoje pierwsze i jedyne do tej pory zwycięstwo w Formule 1.

Budowę toru ukończono w 1985 roku i wtedy też nastąpiło jego otwarcie. Położony w miejscowości Jerez de la Frondera w Hiszpanii, tor liczy 4,428 km długości. Oficjalnym rekordzistą obiektu jest Heinz-Harald Frentzen. W 1997 roku kierowca pokonał okrążenie toru Jerez w czasie 1;23,135.

Na szczycie tabeli z największą ilością zwycięstw na Jerez jest dwoje kierowców: Alain Prost oraz Ayrton Senna. Obecnie, Jerez służy jako obiekt, na którym testowane są bolidy przed rozpoczęciem sezonu. Poza Formułą 1, hiszpański tor odwiedzają także motocykle serii MotoGP.

Oficjalnie tor został nazwany na cześć jego fundatora, Enzo Ferrariego oraz jego syna, Dino Ferrariego. Obiekt mieści się w pobliżu włoskiego miasta Imola, ulokowanego 80 km na wschód od słynnego Maranello. Stąd jego potoczna nazwa, Imola.

Tor liczy 4,933 km długości, a jego rekordzistą jest Jenson Button, który pokonał okrążenie w czasie 1;19,753. Miało to miejsce w 2004 roku, a Button jeździł wtedy dla zespołu B.A.R.

Obiekt przeszedł do historii głównie za sprawą tragicznych wydarzeń, które miały miejsce podczas Grand Prix San Marino w 1994 roku. Najpierw, podczas treningów poważnemu wypadkowi uległ Rubens Barrichello. Następnego dnia, podczas sobotniej sesji kwalifikacyjnej w tragicznym wypadku zginął Roland Ratzenberger, by później podczas niedzielnego wyścigu doszło do równie groźnego zdarzenia, po którym życie stracił Ayrton Senna, przez wielu uważany za najlepszego kierowcę wszech czasów.

Więcej informacji o wypadku Senny: