Audi S7 Sportback TDI to jest dokładnie to, czego oczekiwałem. Tylko ten tylny zderzak...

Pamiętam, jak kilka lat temu wsiadłem za kierownicę Audi A6 3.0 TDI Competition. 326-konny turbodiesel zrobił na mnie ogromne wrażenie. 650 Nm momentu obrotowego przelewało się przez świetnie pracujący automat, a napęd quattro nie pozwolił zmarnować ani grama tej potężnej siły. Wtedy przyszła mi na myśl: "szkoda, że nie robią S6 z takim dieslem, ale jeszcze mocniejszym”.

Już robią. Muszę tylko się wytłumaczyć, skąd takie "brudne" myśli. Otóż faktem jest, że modele z linii S to nie jest szczyt. Nie dla typowych klientów. Umówmy się, że to linia tak samo sportowa jak M w BMW, ale postawione przed liczbą określającą model i silnik, ale nie przed liczbą określającą wyłącznie model. Dlatego to BMW M550, a nie M5 jest konkurentem S6/S7. I jeśli to zrozumiecie, to wszystko się już zgadza i składa w logiczną całość. Dla tych, którzy szukają szczytu w tym modelu, przygotowano RS7 Sportback.

Bo S7 nie musi i nawet nie ma być samochodem sportowym. To limuzyna o wysokich osiągach, ale bez wyrzeczeń w postaci wizyty na stacji benzynowej co 300 km. Zbiornik paliwa o pojemności 63 l wystarczy na pokonanie dwu- czy trzykrotnie większego dystansu, a jeśli kierowca się delikatnie pohamuje, nawet 1000 km nie jest żadnym problemem.

Wbrew pozorom użytkownicy naprawdę szybkich aut, ale nie tych sportowych, dość często narzekają na zużycie paliwa. Jednak nie dlatego, że ich nie stać, ale dlatego, że muszą ciągle tankować. Ile razy o tym słyszałem, to nawet nie zliczę. Nowa linia S Audi rozwiązuje ten problem, montując mocne diesle, a osiągi wciąż są bardzo dobre.

Jednostka 3.0 TDI V6 to wysoko rozwinięty diesel o mocy maksymalnej 350 KM i momencie obrotowym 700 Nm. Ta druga wartość jest dostępna w zakresie od 2500 do 3100 obr./min.

Motor połączono z układem mikrohybrydowym, pracującym w systemie 48-woltowym. Pozwoliło to na wykorzystanie elektrycznej sprężarki EAV, która wspomaga tradycyjne turbo do 1650 obr./min, praktycznie całkowicie eliminując turbodziurę. Mam wrażenie, że reakcja silnika na wciśnięcie gazu jest lepsza niż sportowego RS4.

Niestety już podczas ruszania można się rozczarować. Jak w każdym innym modelu grupy VW wyposażonym w przekładnię tiptronic, czasami trzeba czekać na start irytująco długo. Najgorzej, gdy chce się błyskawicznie wystartować na skrzyżowaniu. Najlepiej w takiej sytuacji włączyć tryb sportowy.

Jednak ogólnie osiągi są świetne. 5,1 s wystarczy, by rozpędzić auto do 100 km/h. Bardzo dobre przyspieszenie jest dostępne w każdym zakresie prędkości, nawet powyżej 200 km/h. Siła z jaką diesel napędza S7 z niskich czy średnich obrotów, kojarzy się bardziej z benzynowym V8. To też w dużej mierze zasługa 8-stopniowego automatu, który sprawnie przekłada biegi tak, jakby był bezstopniowy. Nie jest to to samo, co jazda RS6, ale przynajmniej okupione trzykrotnie niższym spalaniem. A na zwykłej drodze i tak różnica w osiągach jest bez znaczenia.

Na autostradzie przy prędkości 140 km/h samochód potrzebuje 7,9 l/100 km. Aby dać wam punkt odniesienia — testowane przeze mnie A6 3.0 TDI o mocy 272 KM zużyło w takim teście 7,5 l/100 km. Co ciekawe, przy prędkościach zmiennych 160-180 km/h spalanie wyniosło 8,1 l/100 km. Jednak ta próba nie jest do końca miarodajna, ponieważ była przeprowadzona przeze mnie tylko w jednym kierunku na niemieckiej autostradzie.

Nawet przy prędkości autostradowej silnik może się wyłączyć, a samochód będzie "żeglował" do 40 sekund. Takiego wyniku nie osiągnąłem, ale te 15-20 s udało się.

Jadąc S7 Sportback ze stałą prędkością 90 km/h miałem wynik 4,8 l/100 km i tyle też można bez trudu osiągnąć, jadąc zgodnie z przepisami drogą krajową. Pomaga w tym, i to bardzo, asystent wydajności. Jest to współpraca nawigacji i pedału przyspieszenia, która polega na tym, że gdy asystent wykryje ograniczenie prędkości czy skrzyżowanie na kilkaset metrów wcześniej, daje kierowcy sygnał delikatnym puknięciem w pedał gazu, żeby już zdjął nogę. Po kilkunastu minutach łatwo się do tego przyzwyczaić i faktycznie działa. Przydaje się jeszcze bardziej do informowania o ograniczeniach prędkości i zwiększenia płynności jazdy.

Jesteście ciekawi maksymalnego zużycia paliwa w warunkach polskich? 8,8 l/100 km to wynik, jaki udało mi się osiągnąć, łamiąc wszelkie zasady ekojazdy, po dezaktywacji systemu start/stop i z maksymalnym przyspieszeniem, gdy tylko miało to sens. A nawet gdy nie miało. To mniej więcej wynik, jaki można osiągnąć w poprzednim RS7, ale jeżdżąc łagodnie, przepisowo i wykorzystując każdą okazję do oszczędności.

O tym, że ten model jest samochodem praktycznie kompletnym, przekonałem się podczas długiej wycieczki na południe Europy. Zawieszanie zestrojono sztywniej, więc nie można narzekać na to, że komfort na dziurawej drodze jest gorszy niż w standardowym A7. Jeśli wam to nie pasuje, pozostaje model 50 TDI z 286-konną jednostką.

W Audi S7 Sportback dostaje się niezwykłą pewność i neutralność prowadzenia oraz bardzo naturalne zachowanie układu napędowego. Większość mocy przekazywane jest na tylną oś (standardowo 60 proc.), co pozwoli zacieśnić zakręt, jeśli pojawi się podsterowność. To niepożądane zjawisko niweluje także tylna oś skrętna, ale tylko do prędkości 60 km/h. Na śliskiej nawierzchni samochód prowadzi się jak rajdówka, tylko za duża i ważąca 2 tony. Jednak to, jak łatwo udaje się nad nim panować, wciąż mnie zdumiewa.

Co ważne, samochód nie jest zbyt nisko zawieszony, co pozwala korzystać z niego w niemal każdych warunkach. Również na szutrze miałem okazję przejechać kilka kilometrów i stabilność nie pozostawiała wątpliwości, z czym miałem do czynienia. Solidna maszyna na każdą okazję, ma wszystko, czego trzeba do szybkiej, ale i dojrzałej jazdy.

Wnętrze nowego Audi S7 Sportback to połączenie tych trzech cech. Z jednej strony limuzyna, ale tylko dla osób siedzących z przodu – z tyłu maksimum wzrostu to 180 cm. Z drugiej auto sportowe, bo kierownica, fotel i ustawienie obu tych elementów zachęcają do dynamicznej jazdy. A technicznie to wielkie połacie szkła, sensownie poukładane przyciski, które działają bezbłędnie. Ekrany są ostre, czytelne i wcale nie przeładowane informacjami, jak mogłoby się wydawać. Przeszkadzało mi natomiast umieszczenie kontrolek kierunkowskazów w górnej części ekranu wskaźników, przez co zasłaniał je wieniec kierownicy.

Obsługa auta zasługuje na najwyższą ocenę. Podobnie jak nagłośnienie firmy Bang&Olufsen, które można opisać jako "grzechu warte". Nawet praktyczność auta mnie zaskoczyła, bo tak pakownego bagażnika o pojemności raptem 525 litrów się nie spodziewałem. Przydaje się też system ISOFIX na przednim fotelu, bo tak na serio to jest to samochód 4-miejscowy.

Problem z fotelikami dla dzieci jest taki, że tylna kanapa nie ma regulowanego kąta pochylenia oparcia, a zagłówków nie da się wyjąć. To niestety przeszkadza w wygodnym ustawieniu fotelików i dzieciom podczas snu w podróży często "lecą głowy". To w zasadzie tyle wad, jeśli chodzi o ten samochód.

Wszystko w tym samochodzie się zgadza, a sens montowania pod maską jednostki benzynowej, jeśli istnieje mocniejsza wersja RS7, uważam za niewielki. Superszybki i ekonomiczny diesel to jest to, czego naprawdę chciałem w tym samochodzie i czego też pragną klienci. Nieprzypadkowo wybierają mocne diesle w samochodach od klasy średniej wzwyż.

Nawet dźwięk tego silnika jest dla mnie na plus. Podczas postoju to klekot, ale mając świadomość jego osiągów, na serio nie ma się czym przejmować. Na autostradzie to już bez znaczenia. Brzmienie z głośników skalibrowano przyjemnie, mnie takie efekty nie przeszkadzają.

Jednak to, co wydarzyło się z układem wydechowym to dramat. Te czarne końcówki, które widać na zdjęciach, nie mają z wydechem nic wspólnego. To ozdoba i bynajmniej nie są to puste końcówki. To po prostu plastik w kształcie wydechu. Właściwe końcówki mieszczą się z lewej strony i są zagięte do dołu.

Wyobraźcie sobie taką sytuację na autostradzie. Kierowca innego auta podziwia wasze Audi, bo jednak wizualnie samochód jest świetny, po czym spotykacie się na parkingu. Podchodzi i zagaduje, chwalisz się mocą, opowiadasz o tym, jak mało pali, ale się stresujesz. Robisz wszystko, by nie schylił się do tylnego zderzaka i nie zauważył, że cztery owalne czarne rurki są wykonane z plastiku i nawet nie są przelotowe. Bo gdy to zauważy, wybuchnie śmiechem. Dlatego pierwsze co zrobiłbym po zakupie S7 Sportback, to zamówił tylny zderzak do A7 lub szukał zamiennika u jednego z tunerów.