Ile nowości znajdziemy w odświeżonym Oplu Zafirze?

Nowa twarz zapożyczona z Astry, choć mająca swój indywidualny charakter, z jednej strony odmładza Zafirę, z drugiej czyni z niej mniej rozpoznawalny model. Nie ważne czy światła w kształcie bumerangów Zafiry Tourer wam się podobały czy nie. Obecnie Zafira jest mniej oryginalna. A propos samej nazwy, to pewnie już zauważyliście, że przydomek Tourer znika, ponieważ obecnie oferowana jest tylko jedna Zafira, a nie jak to miało miejsce podczas premiery tej generacji - dwie różne.

Technicznie samochód się właściwie nie zmienił. Otrzymał kilka nowoczesnych rozwiązań, których brakowało lub dotychczasowe były już przestarzałe. Pierwsze, co zwraca uwagę po otwarciu drzwi, to częściowo nowy kokpit. Z centralnej konsoli znika budka z ekranem systemu multimedialnego – teraz trafia on na właściwe miejsce, czyli został wbudowany w samą deskę. Jest większy i czytelniejszy, a system IntelliLink R4.0 jest kompatybilny z Apple CarPlay oraz Android Auto. Jest to system standardowy i taki mieliśmy okazję sprawdzić.

Nie jestem przekonany do powyższego rozwiązania. Nawigacja pochodzi ze smartfona, którego obraz rzucany jest na większy ekran. W związku z tym, trzeba mieć jedno i drugie urządzenie, by w rezultacie i tak korzystać tylko z jednego. Do tego smartfon potrzebuje zasilania oraz transmisji danych. Nie jest też do końca stabilny, ponieważ zdarzało się, że obraz mapy nieoczekiwanie znikał, by za chwilę wrócić. Opcjonalnie można mieć IntelliLink Navi 950 z wbudowaną już nawigacją satelitarną.

W Zafirze pojawił się szeroko reklamowany przez Opla system OnStar. Jest również możliwość podłączenia do sieci Wi-Fi aż siedmiu urządzeń. Korzystanie ze wszystkich na raz może nie być takie proste, gdyż w kabinie znajduje się tylko jedno gniazdo USB, zatem trzeba mieć także tradycyjną ładowarkę na gniazdko zapalniczki lub opracować cały system logistyczny z obliczeniem zapotrzebowania i zasobu energii elektrycznej w baterii każdego z urządzeń.

Obsługa samochodu nie powinna sprawić problemu klientom, korzystającym wcześniejszej z Zafiry Tourer. Choć część kokpitu uległa zmianie, jest on nadal rozwiązany w sposób typowy dla samochodów Opla. Nowe są także wskaźniki i wnoszą lekki powiew świeżości, ale nie za duży. Na przykład, ekran komputera pokładowego został nieco wzbogacony, poprawiono też grafikę i kolorystykę z czerwono-pomarańczowej na szaro-białą. To jednak wciąż nie to samo co ładny, kolorowy wyświetlacz z nowej Astry. Są natomiast elektroniczne wskaźniki ilości paliwa i temperatury cieczy chłodzącej.

Wszystko inne jest na swoim miejscu z jednym małym wyjątkiem. Ogólnie funkcjonalość pozostaje ta sama, ale zniknął malutki schowek na górnej części deski rozdzielczej, nad odkrytą półką przed pasażerem z przodu. Drobiazg, ale zupełnie nie rozumiem takiego ruchu. Reszta jest jak wcześniej. Wciąż mamy cztery pełnowymiarowe siedzenia, jedno na jakieś 70 proc. i dwa dla dzieci umieszczone w bagażniku, pod warunkiem, że je dokupimy. Nadal można złożyć środkowe miejsce w duży podłokietnik, przekształcając Zafirę w salon na kołach. Dla ścisłości, całość nazywa się Flex7 i niczym dziś nie porywa, a praktyczny podłokietnik na szynie FlexRail wciąż pozostaje sporą zaletą modelu. Bagażnik o pojemności 710 litrów zmierzony wg. normy ISO również nie uległ zmianom. Tak jak dodatkowy bagażnik na rowery FlexFix, który można wysunąć spod tylnego zderzaka.

O właściwości jezdne dba opcjonalne, adaptacyjne zawieszenie FlexRide, które w trybie Tour zapewnia przyjemną miękkość i odczuwalną stabilność karoserii na niedużych nierównościach, natomiast w trybie sportowym zachowuje czujność, by byle dziura nie wytrąciła auta z równowagi. Dobrze trzyma samochód podczas szybkich zmian kierunku, ale wciąż czuć ociężałość typową dla poprzednich generacji Opli. Tu niestety nie pomaga podobno poprawiony układ kierowniczy, który wciąż samoczynnie nie utrzymuje pasa ruchu, jak robi to Astra. W dziedzinie samej jazdy, progresu praktycznie nie ma. Chyba że nocą, ale nie było nam dane sprawdzić nowych reflektorów diodowych AFL.

Mieliśmy natomiast okazję poczuć moc 200 koni mechanicznych i siłę 280 niutonometrów silnika 1.6 Direct Injection Turbo z bezpośrednim wtryskiem benzyny. Takiego systemu zasilania nie dostał mniejszy motor 1.4 T. Niestety 200 KM nie czyni z Zafiry auta o sportowych aspiracjach, ale jednostka zachowuje wysoką kulturę pracy, jest cicha i sprawnie rozpędza się od niskich obrotów. W górnej partii więcej słychać oraz czuć dynamikę oczekiwaną od silnika benzynowego. Naciskanie go, skutkuje silnym wzrostem zużycia paliwa. Nieco inaczej wygląda temat 170-konnego diesla 2.0 CDTI, który ma znacznie wyższy moment obrotowy i jego obciążanie nie jest aż tak kosztowne. Niestety podczas jazd testowych nie byliśmy w stanie dokonać pomiaru zużycia paliwa, ale z pewnością zrobimy to gdy tylko otrzymamy samochody do prawdziwych testów. Producent podaje średnie spalanie dla wspomnianej benzyny na poziomie 6,8-7,2 l/100 km, natomiast dla Diesla 4,9-5,2 l/100 km. Wielka szkoda, że nie poprawiono mechanizmu zmiany przełożeń, bo jest on wciąż niedoskonały.

W nowej Zafirze dużych zmian nie ma i chyba tak ma pozostać. Część z nowości, które mieliśmy w Astrze, Opel chyba chce zachować dla zupełnie nowego modelu minivana lub kolejnej generacji Zafiry. Tak naprawdę, trudno nawet strzelać, kiedy może nastąpić jej premiera. Równie dobrze mogłaby wyglądać jak teraz, bo odświeżona Zafira jest naprawdę świeższa, choć smak pozostał ten sam. System OnStar, nowy zestaw multimedialny na lekko zmodyfikowanej desce rozdzielczej i nowe wskaźniki to wszystko, co nowego realnie otrzyma klient. To tylko lifting i nie oczekujmy od Zafiry bycia lepszym samochodem niż Zafira Tourer. Ważne, że wciąż jest tak samo dobra.

Odmłodzonego minivana można już zamawiać u dealerów Opla. Pierwsze egzemplarze trafią do salonów w październiku. Ceny zaczynają się od 79 950 złotych.