Toyota MR2 W20

MR2 to model niewielkiego sportowego samochodu produkowanego od 1984 do 2007 roku przez japoński koncern motoryzacyjny Toyota Motor Corporation. Pierwsze dwie generacje tego modelu miały nadwozie coupé, a trzecia jest roadsterem.

W 1989 roku Toyota zaprezentowała drugą generację modelu MR2. Podobnie jak poprzednik nowy wóz w Japonii otrzymał nazwę MR-S. Tę samą nazwę auto nosiło też we Francji (choć w całej Europie nazywało się MR2), a przyczyną było skojarzenie brzmienia nazwy MR2 z niezbyt eleganckim wyrazem.
Nowy pojazd wyraźnie urósł w stosunku do poprzednika. Długość nadwozia zwiększyła się o około 200 mm, a rozstaw osi o 80 mm. Szerokość i wysokość pozostały podobne.

W przeciwieństwie do modelu serii W10 auto drugiej serii miało obłą karoserię. Jej stylistyka wpisywała się w ogólny światowy trend zapoczątkowany przez Japończyków. Na początku lat 90. ubiegłego wieku bardzo popularne były obłe nadwozia o miękkich liniach. Tak właśnie wyglądała MR2. Miała też kolejne modne rozwiązanie, a więc chowane przednie reflektory. Auto dostępne było jako coupé oraz jako targa, czyli wersja ze zdejmowanymi panelami dachu. Niektóre osoby zauważały podobieństwo MR2 do Ferrari 348 oraz w późniejszym czasie do Ferrari F355.

Sportowe wnętrze małej Toyoty było ciasne i niskie, jednak w porównaniu z poprzednikiem poczyniono bardzo wyraźny postęp. W tym modelu przeciętnego wzrostu Europejczyk nie musiał kląć na czym świat stoi, bo nie mógł się zmieścić w środku. Oczywiście wysokie osoby nie miały możliwości zajęcia wygodnej pozycji na sportowych fotelach MR2.

Wnętrze wykończono materiałami nie najwyższej jakości, a spasowanie większości części pozostawiało sporo do życzenia. Kolejnym problemem było słabe wyciszenie samochodu. W środku słychać było nie tylko hałas silnika, ale również powietrza opływającego nadwozie. W niektórych egzemplarzach targa bywało tak, że woda dostawała się do środka między panelami dachowymi, ponieważ odkształceniu w wyniku eksploatacji ulegały uszczelki.

W MR2 II jednostka napędowa znalazła się również za plecami kierowcy – umieszczono ją centralnie. W Japonii zadanie podstawowego motoru spełniał 2,2-litrowy silnik o mocy 165 KM. W USA ten sam silnik miał moc zmniejszoną do 130 KM. Klient miał do wyboru manualną albo automatyczną skrzynię biegów.

Z kolei w Europie jedynym dostępnym agregatem był 2-litrowiec o mocy 138 KM w odmianie podstawowej i 154 KM w wersji GT. W Japonii ta druga wersja była najsłabszą oferowaną przez Toyotę.

W Stanach Zjednoczonych i Kraju Kwitnącej Wiśni topowa MR2 miała 2-litrową jednostkę napędową z turbodoładowaniem. Na rynku amerykańskim silnik rozwijał 200 KM mocy maksymalnej, a w Japonii o 21 KM więcej. Ani Japończycy, ani Amerykanie nie mieli wyboru w kwestii skrzyni biegów połączonej z tą jednostką. W Japonii była to 6-biegowa przekładnia ręczna, a w USA 5-biegowy automat.

W kolejnych latach samochód stale modernizowano. W 1992 roku do wersji turbo jako opcja oferowany był mechanizm różnicowy o zwiększonym tarciu wewnętrznym. Od kolejnego roku najmocniejszy europejski silnik miał 180 KM, a japońska wersja Turbo 245 KM. Po 1996 roku obniżono o 10 KM moc jednostki europejskiej ze względu na normy czystości spalin.

W 1998 roku TRD zaprezentowało wersję 2000GT. Była to mocno zmodyfikowana wizualnie (szersze o 60 mm) i mechanicznie MR2. Auto wyposażono w 500-konny silnik.
W latach 1995-1997 ekipa Sard wystawiała wyścigową wersję MR2 nazwaną MC-8. Auto miało 4-litrowy silnik Toyoty o mocy 600 KM. Niestety, wóz nie odniósł żadnych sukcesów.

Produkcja MR2 drugiej generacji zakończyła się w 1999 roku. Zastąpiono ją autem z nadwoziem typu roadster.