Lancia Kappa

Kappa to model klasy wyższej średniej (segment E) produkowany w latach 1994-2001 przez włoską firmę Lancia, należącą do włoskiego koncernu Fiat. Kappa zastąpiła model Thema pierwszej generacji, z kolei jej miejsce zajął Thesis w 2002 roku. Czasami Kappę oznaczano po prostu jako k.

Początkowo model Kappa dostępny był jako klasyczny 4-drzwiowy sedan. Linie nadwozia przypominały nieco Themę, ale sprawiały, że Kappa wyglądała bardziej świeżo. Z przodu samochodu znajdowały się wąskie reflektory, podobne do tych zastosowanych w Lancii Delcie drugiej generacji.

W kabinie swobodnie mieściło się pięć osób. Przednie siedzenia były dobrze wyprofilowane i zapewniały dużo większy komfort niż ich odpowiedniki w Themie. Miejsca na nogi i nad głowami było wystarczająco dużo nawet dla wysokich osób. Do tego Lancia Kappa miała spory bagażnik.

Mimo klasycznego nadwozia auto cechowało się nie najlepszą widocznością z wnętrza. Dotyczy to szczególnie tyłu Lancii, gdzie widoczność ograniczały szerokie słupki.

Deska rozdzielcza była znacznie nowocześniejsza niż w Themie. Do jej budowy użyto znacznie lepszych materiałów niż w poprzedniku. Również jakość spasowania części we wnętrzu była dużo lepsza niż w Themie. Mimo wielkiego postępu w stosunku do starszego auta Kappie nigdy nie udało się przebić przez niemiecką konkurencję. Za to ten wóz cieszył się dużym powodzeniem wśród przedstawicieli polskiego rządu. Przez wiele lat Lancia Kappa była samochodem reprezentacyjnym.

Przy projektowaniu udało się zwiększyć sztywność samochodu o 15%, co stanowiło spory postęp w zapewnieniu bezpieczeństwa w tym samochodzie. Za bezpieczeństwo odpowiadały także takie systemy, jak ABS, ASR i ESP oraz poduszki powietrzne.

Od początku produkcji Kappę można było nabyć z kilkoma silnikami. Najmniejszy z nich miał 5 cylindrów i 2 l objętości skokowej. Ta 147-konna jednostka napędowa pozwalała rozpędzić auto do 204 km/h. Nieco mocniejsza była 5-cylindrowa jednostka o objętości 2,4 l. Dzięki temu motorowi, który osiągał moc 177 KM, Lancia potrafiła pojechać z prędkością 214 km/h.

Najwyższą kulturą pracy odznaczał się 6-cylindrowy widlasty silnik o objętości 3 l. Rozwijał on moc 204 KM i maksymalny moment obrotowy 270 Nm. Tak wyposażona Kappa przyspieszała do 100 km/h w 8 s i osiągała 225 km/h prędkości maksymalnej. Najmniejszą jednostką napędową był 2-litrowiec z turbosprężarką o mocy 205 KM i momencie obrotowym 298 Nm. Dzięki niemu auto mknęło z prędkością nawet 235 km/h.

Osoby oszczędne mogły liczyć na 2-litrowy silnik Diesla z turbosprężarką, który miał moc 124 KM. Jego maksymalny moment obrotowy wynosił 265 Nm. Średnie zużycie paliwa nie powinno było przekraczać 12 l na 100 km.

W 1996 roku do sedana dołączyło elegancko stylizowane kombi o oznaczeniu SW. W tym samym roku zmodernizowano 2-litrowy, wolnossący silnik, montując w nim kanały dolotowe o zmiennej długości. Po ulepszeniach motor miał 155 KM mocy maksymalnej.

W 1997 roku oferta powiększyła się o pięknie stylizowaną Lancię Kappę Coupé. Ten wóz różnił się od sedana m.in. zmniejszonym rozstawem osi, ale zwiększonym rozstawem kół, drzwiami bez ramek okiennych i inaczej zaprojektowaną tylną częścią nadwozia (pokrywa bagażnika).

Rok później producent wymienił 4-cylindrowy motor turbo na jego 5-cylindrowy odpowiednik. Objętość skokowa pozostała co prawda ta sama, ale moc wzrosła do 220 KM. Z kolei silnik Diesla został wyposażony w bezpośredni wtrysk paliwa typu common rail.

W 1999 roku zmodyfikowano 2-litrowego oraz 2,4-litrowego benzynowca i zakończono produkcję wersji coupé. Powodem była niska sprzedaż. Wyspecjalizowany zakład składający te wozy na zlecenie Lancii zbudował tylko 3226 sztuk.

Na początku 2001 roku w Lancii Kappa pojawiły się lampy wyładowcze (tzw. ksenony), już pół roku później zakończono produkcję tego samochodu. Powodem była niezadowalająca sprzedaż – przez 7 lat zbudowano tylko nieco ponad 117 tys. sztuk. Dodatkowo niemiecka konkurencja wprowadziła do tego czasu już nowe samochody. Kappa została zastąpiona rok później modelem Thesis.