#Fiat Stilo

Fiat Stilo

Fiat Stilo

Stilo to samochód kompaktowy produkowany w latach 2001-2007 przez włoski koncern samochodowy Fiat we Włoszech oraz w latach 2002-2010 przez brazylijski oddział Fiata w Belo Horizonte.

  • Fiat Stilo (segment C) w trzydrzwiowym nadwoziu typu hatchback produkowany był w latach 2001-2004
  • Trzydrzwiowy Fiat Stilo z szyberdachem sporej wielkości
  • Fiat Stilo w pięciodrzwiowej wersji produkowany był równolegle z trzydrzwiowym Stilo. Model Stilo posiadał w ofercie bardzo szeroką gammę silników - tak benzynowych (6 sztuk) jak i wysokoprężnych (6 sztuk)
  • Najmocniejszy benzyniak w ofercie Fiata Stilo to jednostka R5 2.4, generująca moc 170 KM (maksymalny moment obrotowy 221 Nm), a najmocniejszy diesel to jednostka R4 1.9 JTD 150, generująca moc 150 KM (maksymalny moment obrotowy 320)
  • Fiat Stilo w pięciodrzwiowym nadwoziu posiadał większy bagażnik od swojego trzydrzwiowego odpowiednika. Bagażnik w w wersji 5d posiadał pojemność rzędu 370 - 1120 litrów
  • Fiat Stilo Multiwagon produkowany był w latach  2002-2006
  • Fiat Stilo Multiwagon to Stilo w nadwoziu kombi. Bagażnik Stilo Multiwagon posiadał pojemność wynoszącą 510-1480 litra
  • Panel centralny w Fiacie Stilo
[1/8] Fiat Stilo (segment C) w trzydrzwiowym nadwoziu typu hatchback produkowany był w latach 2001-2004Źródło zdjęć: © [Zdjęcie](http://en.wheelsage.org/fiat/stilo/3door_2/pictures/486565/) użytkownika bad_Q

Stilo zastąpiło Fiaty Bravo I i Brava. Wóz był produkowany z dwoma rodzajami nadwozia w trzech wersjach. Stilo dostępne było jako 3-drzwiowy i 5-drzwiowy hatchback oraz kombi, zwane przez Fiata Multiwagon.

Stylizacja Stilo zrywała z obłymi kształtami Bravo i Bravy. Mimo niezłej sprzedaży Bravo/Bravy Fiat kojarzony był wciąż z samochodami niskiej jakości, a Stilo miało tę opinię zmienić. Zaprojektowano więc samochód o wyrazistych, ostrych i nieco kanciastych liniach, którego ogólny styl mógł przywodzić na myśl Forda Focusa. Mimo zdecydowanych linii wóz sprawiał harmonijne wrażenie.

Odmiana 3-drzwiowa została zaprojektowana nieco odważniej i miała mocniej ścięty tył z uwydatnionymi tylnymi błotnikami. Samochód wyglądał na dość muskularny. Z kolei odmiana kombi była wysoka, bo mierzyła 157 cm i przerastała większość konkurentów o 10 cm.

Wnętrze samochodu było obszerne, a fotele wygodne. Tapicerka Stilo nie powalała co prawda na kolana, ale była znacznie lepszej jakości i znaczniej lepiej spasowana niż w Bravo.

Stilo to pierwszy samochód w klasie aut kompaktowych, w którym Fiat oferował (oczywiście w opcji) aż osiem poduszek powietrznych. Ponadto dostępne były systemy ABS z EBD, ASR, ESP. Już w najtańszej odmianie podstawowe wyposażenie obejmowało dwie poduszki powietrzne, ABS oraz ESP (był też system mocowania fotelików dziecięcych Isofix). Do tego dochodziły jeszcze elektrycznie sterowane szyby i lusterka, a także komputer pokładowy.

W teście zderzeniowym przeprowadzonym przez Euro NCAP Fiat Stilo uzyskał cztery na pięć możliwych gwiazdek.

Stilo sprzedawano z 7 silnikami w 12 konfiguracjach, z którymi w zależności od wersji można było połączyć 5-biegową lub 6-biegową, manualną skrzynię biegów lub 5-stopniowy, zautomatyzowany SeleSpeed.

Wśród silników najmniejszy był motor o objętości 1,2 l, który miał moc zaledwie 80 KM. Łączono go z 6-biegową skrzynką. Z produkcji wycofano go w 2004 roku. Mimo słabych osiągów jednostka ta charakteryzowała się bardzo niską awaryjnością i niskim zużyciem paliwa. Na uwagę zasługiwał też 1,4-litrowy motor o mocy 95 KM.

Dużo gorzej było ze 103-konnym silnikiem o objętości 1,6 l, który spalał sporo oleju silnikowego, a do tego często dotykały go awarie cewki zapłonowej. Również nie najlepszym rozwiązaniem był zakup modelu Abarth ze 170-konnym silnikiem, w którym często psuły się panewki wału korbowego.

Spośród jednostek napędowych spalających olej napędowy bardzo dobry był motor JTD o mocy 115 KM. Wysoką trwałością i kulturą pracy charakteryzował się też silnik Multijet, szczególnie w najmocniejszych wersjach. Do 2005 roku na szczycie znajdowała się jego 140-konna odmiana, a modyfikacjach w 2005 roku silnik wzmocniono do 150 KM.

Niestety, z dobrymi silnikami Diesla nie szły w parze nietrwałe dwumasowe koła zamachowe. Problemem Fiatów Stilo była też awaryjna elektronika (np. notorycznie przepalające się żarówki H7). Również do nie najtrwalszych należy zawieszenie z kolumnami MacPhersona z przodu i belką skrętną z tyłu. W pierwszej fazie produkcji z przodu często pękały wyprodukowane z wadliwego materiału sprężyny śrubowe (przeprowadzono wymianę tych elementów w ramach gwarancji). Nietrwałe były też tuleje tylnej belki i końcówki drążka kierowniczego. Na szczęście ich naprawa nie należała do kosztownych.

W 2004 roku auto przeszło facelifting, w którym poprawiono nie tylko wygląd zewnętrzny, ale też materiały w kabinie oraz usunięto sporo drobnych, lecz uciążliwych usterek.

Ogólnie Fiat Stilo to udany samochód z bardzo trwałymi jednostkami napędowymi, ale z drobnymi, irytującymi usterkami. Auta używane można kupić w cenie poniżej 10 tys. zł. Niestety, dla pierwszych nabywców straciły one szybko na wartości właśnie przez wspomniane drobne usterki. Przy zakupie wozu warto zdecydować się na wersję po liftingu.

W 2007 roku model Stilo Fiat zastąpił nowym Bravo. Stilo nie sprzedawało się tak, jak życzyłby sobie włoski koncern. Winą za to można obarczyć wysoką cenę wozu. W Polsce najtańsze Stilo kosztowało ponad 50 tys. zł.

Używany Fiat Stilo - włoski rywal Golfa
Artur Kuśmierzak

Używany Fiat Stilo - włoski rywal Golfa