Test: Audi S3 Sportback (2024) - to zależy, czego szukasz

A3 to kompakt premium, który na rynku jest już blisko 3 dekady. Przez ten czas pod maski różnych wariantów tego samochodu trafiły różne legendarne silniki – z jednej strony 1,9 TDI, a z drugiej: 3,2 VR6 i 2,5-litrowy 5-cylindrowiec. Przede mną stoi rozwiązanie pośrednie – S3 Sportback z 2-litrowym motorem.

A może nie jest to wcale tak pośrednie rozwiązanie? Kompetencje hot hatchy bardzo się rozrosły przez lata ich istnienia i wcale nie trzeba flagowych rozwiązań, żeby dostać dużo. Audi S3 po liftingu dostało dodatkowe 23 KM i 20 Nm i dostarcza teraz na koła 333 KM i 420 Nm. To więcej, niż wariant sprzed lat z VR6 pod maską i niebezpiecznie blisko ówczesnego, 340-konnego RS3. Zabrakło do niego tylko 7 KM.

Zmodyfikowane reflektory wyraźnie odróżniają S3 po liftingu od modelu sprzed poprawek. Bardziej moją uwagę zwraca jednak wydech Akrapovic, który zwiastuje, że o brzmienie tutaj nie muszę się martwić.

Siadam za sterami kompaktowego sportowca. I już na starcie nie jestem przekonany, co sądzić o materiałach użytych do wykończenia. Siedzę w świetnym, skórzanym fotelu, który od razu przyjemnie mnie obejmuje, zwiastując dobre trzymanie boczne. Przed sobą mam kierownicę z perforowaną skórą, która świetnie sprawdza się w gorętsze dni i niweluje problem spoconych dłoni, gwarantując świetny chwyt.

Na desce rozdzielczej nie brakuje też alcantary. Problem w tym, że żeby to wszystko zobaczyć, musiałem odchylić głowę w bok, bo od panelu z piano black po lewej od kierownicy słońce świecące lekko z tyłu, odbija się jak od lustra. Nieszczęsnego piano black widywałem więcej, ale tutaj generalnie go nie brakuje, w tym w miejscu, moim zdaniem newralgicznym – słońce będzie mi przez najbliższy tydzień świecić stąd jeszcze kilka razy.

Przez ten czas jednak przekonam się, że wiele można wybaczyć S3 dzięki jego napędowi. Audi wprowadziło na tylnej osi dwa sprzęgła wielopłytkowe, które stanowią kluczowy element torque splittera. System ten pozwala naddać mocy na zewnętrzne koło na zakręcie. Dzięki temu rotacja nadwozia jest wzmacniana przez przyspieszenie po zewnętrznej zamiast przez hamowanie po wewnętrznej. Dzięki temu S3 prowadzi się bardzo dobrze, jest mniej podsterowne niż wcześniej. Rozwiązanie sprowadzone tutaj z RS3 sprawia, że kompaktowe Audi prezentuje na zakrętach olimpijską formę.

Inżynierowie z Ingolstadt poprawili też układ kierowniczy, który teraz zyskał precyzję przy większych wychyłach układu. Czy w praktyce jest to odczuwalne? Prawdę mówiąc, bez porównania z przedliftowym S3 trudno powiedzieć. Nie zmienia to faktu, że jest to po prostu dobry układ. Daje poczuć kierowcy, co dzieje się z przednimi kołami i zapewnia dużą precyzję prowadzenia.

333 KM są w S3 bardzo skutecznie transferowane na jezdnię. Dzięki bardzo dobremu napędowi niezwykle szybko można na wyjściu z zakrętu otworzyć przepustnicę i katapultować się naprzód. Te zapędy wspiera dwusprzęgłowa skrzynia S-Tronic oraz nowość na pokładzie S3: system podtrzymania wstępnego ciśnienia doładowania. Turbosprężarka szybciej sprzedaje tlenowego kopa w tłoki – nie trzeba czekać na jej rozpędzenie, dzięki czemu moc jest w S3 nie tylko wyższa niż wcześniej, ale jest też łatwiej dostępna.

Szczególnie w nowym trybie Dynamic+ kompaktowy hot hatch jest niezwykle żywiołowy. Było to dla mnie radykalną zmianą po Mini Countrymanie JCW, który jakby nie bardzo chciał ruszać z miejsca. Audi jest tu na drugim biegunie. S3 strzela ogniem w koła i bez chwili zawahania rusza przed siebie. Napędowo ten samochód jest petardą. Skrzynia błyskawicznie przerzuca nas przez kolejne przełożenia. Wskazówka obrotomierza zajadle atakuje czerwone pole bez chwili wytchnienia.

Wszystko tutaj gra perfekcyjnie. Audi S3 to bardzo szybki hot hatch, który da sporo frajdy z samego przyspieszania, ale i pozwoli nacieszyć się każdym zakrętem, który przed nim postawimy. W całym tym mechanicznym dynamicie brakuje mi tylko jednego – lepszego brzmienia. Wydech Akrapovic niestety bardziej wygląda niż gra. Jest to jednak mały brak w charakterze, który bardzo łatwo naprawić już we własnym zakresie, po zakupie auta.

Trochę trudniej naprawić pozostałe dwa problemy z brzmieniem. Po pierwsze – audio Sonos jest według mnie po prostu poniżej poziomu nie tylko aut klasy premium, ale i poniżej niektórych kompaktów marek popularnych. Dźwięk jest płaski, brakuje mu przestrzenności i detalu. Zaskakujące jest, że jest to system sygnowany logo jakiegoś zewnętrznego producenta.

Drugi problem z dźwiękiem polega na tym, że S3 jest po prostu niezbyt dobrze wyciszone. I nie mam na myśli przegrody między kabiną a komorą silnika, a raczej okolice nadkoli. Szum opon jest moim zdaniem jak na premium trochę zbyt głośny przy prędkościach ekspresowo-autostradowych.

Mieszane uczucia pozostawił po sobie też UX. Multimedia są superczytelne – to bardzo ładnie narysowany i zaprojektowany system, ale zachowuje się jak komputer, którego nie formatowaliście od 8 lat. Np. po przyciśnięciu ikony ustawień opóźnienie do dźwięku kliknięcia i faktycznego przejścia do innego ekranu wynosi ponad sekundę. Do tego, żeby w ogóle zacząć używać infotainmentu trzeba pokonać szereg zgód – to doskonale znam też z Toyoty Highlander. W trakcie tygodniowego testu dwa razy zdarzyło się, że ekran multimediów po prostu zgasł w trakcie jazdy. Nie jest to kluczowe dla bezpieczeństwa, ale zwyczajnie denerwujące.

Jeśli nigdzie się nie spieszycie i nie szukacie mocnych wrażeń za kierownicą Audi S3, odwdzięczy się przyzwoitym spalaniem. Stabilna jazda drogą ekspresową przyniosła mi 7,6 l/100 km, co przy tej mocy i napędzie jest dobrym wynikiem. Dla utrzymania tej stabilności warto jednak korzystać z pracy własnych nóg. Tempomat spowalnia auto dość nagle i od razu hamuje znacząco. Można się do tego przyzwyczaić i dużo wcześniej zmieniać pas ruchu za poprzedzającym autem, ale można to też było trochę lepiej zaprogramować.

Jeśli pominąć świecące po oczach piano black, ergonomia S3 jest bardzo dobra. Przyciski na kierownicy pracują dobrze, są wygodnie rozmieszczone. Konsola środkowa ma wygodny wybierak kierunku jazdy oraz – brawo za utrzymanie tego – fizyczne przyciski do sterowania klimatyzacją. Nie brakuje tu też miejsca na większy smartfon z ładowarką indukcyjną. Nad nim Audi umieściło dwa porty USB-C.

Tylne miejsca są wygodne i zapewniają podstawowe trzymanie boczne. Za sportowymi przednimi fotelami mogłoby być jednak więcej miejsca na nogi lub fotelik montowany tyłem do kierunku jazdy. Idąc jeszcze bardziej do tyłu – bagażnik nie jest przepastny, ale 325 l na co dzień wystarczy. Rodzinne wakacje będą jednak wymagały boksu dachowego lub zapakowania się ponad półkę.

Podstawowe Audi S3 Sportback jest wycenione przez Audi na 231 tys. zł i przyznam, że dawno nie byłem tak rozdarty, pisząc podsumowanie testu samochodu. Samochód ten ma bowiem mnogość niesamowicie jaskrawych mocnych stron. Ma też liczne problemy, o których wspomniałem w tym teście. Mieszczą się one w dwóch różnych zbiorach. Zalety są bowiem ściśle związane ze sportowymi wrażeniami z jazdy tym autem. Ostatecznie dochodzę do wniosku, że Audi S3 to fenomenalny hot hatch, ale bazujący na średnim samochodzie.

Musicie więc odpowiedzieć sobie na pytanie – czego bardziej chcecie, kupując właśnie to auto? Jeśli jest to wybór podyktowany sercem – liczcie finansowanie. Jeśli jednak bardzo istotny jest komfort użytkowania tego samochodu jako daily, na rynku są lepsze rozwiązania.