Elvis Presley i jego samochody [cz. 1]

Elvis Aaron Presley urodził się 8 stycznia 1935 r. Karierę muzyczną rozpoczął w wieku 19 lat i szybko wspiął się na szczyt m.in. dzięki takim utworom, jak "Love Me Tender" czy "Heartbreak Hotel". Szacuje się, że na całym świecie rozeszło się ponad miliard egzemplarzy jego albumów (licząc też single, epki itd.).

Jego kuzyn Billy Smith wspomniał, że Elvis dobrze radził sobie za kierownicą. W czasach szkolnych został uhonorowany wyróżnieniem dla kierowcy jeżdżącego wyjątkowo bezpiecznie.

Presley przed osiągnięciem popularności przez pewien czas jeździł ciężarówką dla firmy Crown Electric. Jeden z jego znajomych skontaktował go z Eddiem Bondem, niewiele starszym od Elvisa, ale mającym już na koncie sukcesy i stojącym na czele własnego zespołu. Po przesłuchaniu Bond miał powiedzieć Presleyowi żeby lepiej trzymał się posady kierowcy, bo piosenkarzem nigdy nie zostanie.

Joe Esposito, długoletni przyjaciel i prawa ręka Presleya, w wywiadzie z 2007 r. mówił, że Elvis uwielbiał samochody. Pociągała go zwłaszcza stylistyka. Nie zwracał uwagi, czy pojazd kosztuje 5000 czy 50 000 dol. Esposito twierdzi, że chociaż Presley nie stronił od aut marek zagranicznych, to z patriotycznych pobudek często wybierał modele amerykańskie.

Tylko w lipcu 1973 r. wydał 200 000 dol. na 29 pojazdów i to ciągu 1,5 tygodnia (dziś 200 000 dol. z 1973 r. to ok. 2,3 mln dol., czyli ok. 7,27 mln zł). Jeśli zobaczył w witrynie samochód, który mu się podobał, po prostu go kupował. Gdy salon był zamknięty, ludzie Presleya kontaktowali się z dealerem, nawet w środku nocy. Mało kto decydował się na przepuszczenie takiej okazji, jak sprzedaż auta Królowi.

Muzyk słynął ze swojej hojności. Rozdawał samochody rodzinie, przyjaciołom, współpracownikom, swoim ochroniarzom, kucharzom, sprzątaczkom, a nawet całkiem obcym ludziom. W styczniu 1976 r. przebywał na nartach w stanie Kolorado. Po raz kolejny wybrał się na motoryzacyjne zakupy i kupił znajomym kilka Cadillaców.

Nie omieszkały o tym poinformować media. W lokalnym programie stacji NBC prezenter Don Kinney powiedział do kamery: "Elvisie, jeśli to oglądasz, nie obraziłbym się, gdybym i ja dostał samochód". Elvis oglądał. Następnego dnia pod siedzibą telewizji zaparkował niebieski Cadillac Seville.

O Cadillacach Presleya powstało szereg publikacji, programów telewizyjnych, a także film dokumentalny. Nie sposób opisać w jednym tekście wszystkich, którymi jeździł. Z tego powodu skupimy się na najbardziej charakterystycznym i mającym status jednego z symboli popkultury, czyli różowym modelu Fleetwood Series 60.

Elvis kupił pierwszego Cadillaca Fleetwood Series 60 w różowym kolorze w marcu 1955 r. Samochód pochodził z drugiej ręki. Przez kilka miesięcy służył on muzykowi i jego zespołowi Blue Moon Boys. Niestety, 5 czerwca 1955 r. pomiędzy Hope i Texarkana w stanie Arkansas awaria hamulców spowodowała, że Cadillac stanął w ogniu.

Miesiąc później Elvis nabył nowego Fleetwooda, z niebieską karoserią i czarnym dachem. Samochód został przemalowany przez sąsiada Presleya, który stworzył specjalny odcień różu nazwany Elvis Rose. Muzyk podarował auto mamie.

Gladys Presley nigdy nie zdobyła prawa jazdy. Autem w latach 1955-1956 jeździł Elvis i muzycy z jego grupy. We wrześniu 1955 r. Scotty Moore z Blue Moon Boys wjechał Cadillakiem w inny wóz i poważnie uszkodził.

Fleetwood został naprawiony. Presley wymienił w nim tapicerkę. Dotychczas czarny dach został pokryty białym lakierem.

W 1960 r. muzyk przekazał różowego Cadillaca w użytkowanie wspomnianemu Joe Esposito, którego poznał w trakcie służby wojskowej. Obecnie Fleetwood stoi w Elvis Presley Automobile Museum Graceland wraz z ponad 20. innymi samochodami Króla.

W 2007 r. stworzona została dokładna kopia Cadillaca. Korzystają z niej podczas zbiórek organizacje charytatywne walczące z rakiem piersi.

Messerschmitt KR200 to jeden z najbardziej oryginalnych pojazdów, jakimi jeździł Presley. Nie wiadomo dokładnie kiedy i w jakich okolicznościach nabył niemiecki mikrosamochód. Sfotografowano go w nim po raz pierwszy w 1956 r.

W sierpniu 1957 r. Elvis oddał Messerschmitta Bernardowi Lansky'emu w zamian za możliwość dokonania dużych zakupów w jego sklepie odzieżowym w Memphis. Bernard Lansky zmarł w 2012 r. Nie sprzedał Messerschmitta, chociaż przez lata otrzymał wiele ofert kupna.

Muzyk w 1958 r. został wcielony do wojska. Po przejściu szkolenia został oddelegowany do amerykańskiej bazy w niemieckim Friedbergu, gdzie odbywał służbę do marca 1960 r.

W Niemczech korzystał z białego BMW 507, roadstera uznawanego za jeden z najpiękniejszych samochodów w historii bawarskiej marki. Auto wcześniej należało do znakomitego kierowcy Hansa Stucka, który wygrał nim kilka wyścigów górskich. Aby Presley mógł bez przeszkód korzystać z BMW na co dzień, zamontowano nowy silnik.

Elvis nie rozumiał niemieckiego i myślał, że podpisuje z dealerem umowę na kupno roadstera. Okazało się jednak, że auto wziął na wynajem i po pewnym czasie musiał je zwrócić.

Część źródeł podaje, że Presley w końcu kupił dotychczas użytkowany egzemplarz i kazał go przemalować, inne, że wszedł w posiadanie nowego. Faktem jest, że Elvis wybrał czerwony kolor lakieru. Na białym roadsterze fanki non stop wypisywały szminką swoje numery telefonów.

BMW w lipcu wystawiło auto dawniej należące do amerykańskiego piosenkarza w swoim muzeum. Firma zamierza odrestaurować samochód.

Podczas stacjonowania w Niemczech Elvis Presley zamówił Lincolna Continentala Mark V. Egzemplarz nr 32 z rocznika 1960 został wysłany do cenionej firmy karoseryjnej Hess & Eisenhardt. W nieco późniejszym okresie stała się ona znana z tego, że zbudowała prezydencką limuzynę SS-100-X, w której śmierć poniósł Kennedy (auto służyło kolejnym głowom państwa do 1978 r.).

Lincoln Presleya został wyposażony m.in. w elektrycznie sterowaną szybę oddzielającą tylny rząd od przedniego. Oba rzędy były osobno klimatyzowane.

Rolls-Royce Phantom V dołączył do kolekcji Elvisa Presleya w 1963 r. Samochód został wyposażony w system audio Blaupunkt, telefon, klimatyzację i mikrofon. Na pokładzie były m.in. kieliszki, lusterko i szczotka do ubrań.

Auto było kilkukrotnie przemalowywane, a to dlatego, że lakier był narażony na dziobanie i ptasie odchody. Ilekroć Elvis odwiedzał rodzinny dom, do Rolls-Royce'a podbiegały kury, które przeglądały się w lśniącej karoserii jak w lustrze.

Presley oddał w 1968 r. Phantoma na cele charytatywne. W tym miesiącu Rolls-Royce został sprzedany za pośrednictwem domu aukcyjnego Bonhams za 396 000 dol. (ok. 1,25 mln zł).

Produkowany w latach 1963-1981 Mercedes-Benz 600 po dziś dzień uchodzi za synonim luksusu. Elvis miał dwie sztuki niemieckiej limuzyny. Jedna stacjonowała w Kalifornii, a druga w Memphis w Tennessee.

Egzemplarz z 1970 r. w kolorze niebieskim trafił pod młotek 4 lata temu. Zapłacono za niego 80 700 funtów (ponad 420 000 zł).

Stutz to amerykańska marka, która w latach 1911-1935 produkowała sportowe i luksusowe samochody. Została wskrzeszona w 1968 r. pod nazwą Stutz Motor Car of America.

Firma powracała na rynek po kilku dekadach nieobecności z modelem Blackhawk. Na początku zbudowano dwa prototypy przedprodukcyjne. Egzemplarz stworzony przez Carrozzeria Padane został w 1970 r. przetransportowany do USA w celu prezentacji potencjalnym klientom.

Jednym z nich był Presley, który kupił samochód od ręki. Do 1974 r. zamówił jeszcze trzy sztuki.

Stuzt Blackhawk III z 1973 r. należał do jego ulubionych samochodów. Elvis nie pozwalał nikomu nim jeździć, zapewne przez wzgląd na fakt, że pierwszy Stuzt został rozbity, gdy został odesłany do myjni.

Blackhawk III pod maską miał 230-konny silnik V8 Pontiaca. Wnętrze było wykończone czerwoną skórą i 18-karatowym złotem.

Ostatnie zdjęcie Elvisa Presleya przed jego śmiercią zostało wykonane 16 sierpnia 1977 r. Został uchwycony przez fotografa, gdy prowadził Blackhawka.