Volvo V50

Volvo V50 weszło do produkcji w 2004 roku. Bazuje na platformie Forda, na której opierają się między innymi Ford Focus czy Mazda 3. Jest następcą modelu V40, jednak zgodnie z nową nomenklaturą Volvo wersje kombi oznaczane są nieparzystą liczbą dziesiątek. W roku 2007 model V50 z silnikiem D5 został uznany za najlepszy samochód do ciągnięcia przyczepy kempingowej.

V50 to następca V40, ale jest to całkowicie nowa konstrukcja. Najmniejsze kombi szwedzkiego koncernu wyróżnia się krótką maską, mocno zaokrąglonymi błotnikami z muskularnie wysuniętym grillem z przodu. Od modelu S40 różni się atrapą chłodnicy oraz kształtem reflektorów przeciwmgłowych. Tylna część jest smuklejsza niż w sedanie i dłuższa o 46 mm. Bryła modelu V50 jest dość gładka i opływowa, zwłaszcza z przodu. Powierzchni drzwi nie zakłócają zamki, gdyż Volvo V50 wyposażone jest w system bezkluczykowego dostępu.

We wnętrzu V50 uwagę zwraca charakterystyczny kokpit. W bardzo cienkiej, srebrnej listwie umieszczono wszystkie elementy sterowania klimatyzacją i sprzętem audio. Wygląd kokpitu jest kontrowersyjny, za to obsługa intuicyjna i wygodna. Wszystko znajduje się pod ręką. Dzięki przemyślanej konstrukcji foteli podróżowanie modelem V50 nie męczy nawet w długich trasach. Siedziska i oparcia mają podwójne systemy regulacji, dzięki czemu można zawsze tak dobrać ich położenie, że jest wystarczająco dużo miejsca z przodu i z tyłu. Praktyczności wnętrzu nadają liczne schowki i półki. Bagażnik modelu V50 ma pojemność jedynie 417 l, co jest dość słabym wynikiem jak na auto typu kombi. Po złożeniu tylnych siedzeń uzyskuje się przestrzeń bagażową z płaską podłogą o pojemności 1307 l.

Volvo V50 ma dość bogate wyposażenie. W najwyższych wersjach wyposażenia oferowano takie elementy, jak automatyczna klimatyzacja, ABS, sensor deszczu i zmierzchu, kontrola trakcji. Zastosowano również innowacyjne elementy wyposażenia, takie jak reflektory biksenonowe z możliwością doświetlania zakrętów czy system ostrzegania o obiektach znajdujących się w martwym polu lusterek BLIS. W testach Euro-NCAP druga generacja Volvo S40 uzyskała maksymalną notę 5 gwiazdek.

Jednostki montowane w modelu V50 są takie same jak w S40. Volvo dało swoim klientom szeroki wybór: aż 11 jednostek napędowych, 5 benzynowych oraz 6 wysokoprężnych. Do podstawowej wersji V50 montowano silnik benzynowy 1,6 o mocy 100 KM. Do mocniejszych jednostek należały motory 1,8 o mocy 125 KM, 2,0 o mocy 145 KM oraz silnik o pojemności 2400 cm3 występujący w kilku wariantach mocy, od 140 do 170 KM. Najmocniejsza jednostka benzynowa to turbodoładowany motor 2,4, w zależności od wersji rozwijający moc od 210 do 230 KM. Gamę jednostek wysokoprężnych otwiera motor 1,6 D o mocy 109 KM. Mocniejsza wersja tego silnika ma oznaczenie D2 i rozwija moc 115 KM. Mocniejszy motor 2,0 występuje w trzech odmianach: D 136 KM, D3 150 KM oraz D4 177 KM. Najmocniejszy silnik 2,4 D5 generuje 180 KM.

W sprzedaży model V50 oferowany jest z dwiema przekładniami: 4-biegową przekładnią automatyczną bądź 5-biegową manualną.

Właściciele Volvo V50 zadowoleni są ze szwedzkiego kombi, a jako słabe punkty podają niewystarczającą przestrzeń we wnętrzu, mały bagażnik oraz wysokie spalanie jednostek benzynowych. Do zalet auta należą niezawodność i trwałość. Potwierdza to raport TUV, w którym V50 klasyfikuje się dość wysoko. Jeśli jednak już się zepsuje, jest dość drogie w naprawie. Stylistyka, mimo że kontrowersyjna, może się podobać.