Aerodynamika [technika wyścigowa odc. 4]

Oprócz „pracy” dyfuzora i tylnego skrzydła możliwe jest uzyskanie dodatkowego docisku w okolicach tylnej osi. Zespoły kombinują na różne sposoby, ale większość z tych rozwiązań sprowadza się do jednego – powietrze wylatujące z bocznych skrzyń kierowane jest na górną część dyfuzora, która może być jeszcze „uzbrojona” w listwy Gurneya.

Inżynierowie Red Bulla wpadli na to, że można uzyskać większy docisk tylnej osi, jeśli zmieni się miejsce wylotu powietrza z chłodnic silnika i jednocześnie zmniejszy boczne skrzynie.

Jak to działa?

Poniższy rysunek mówi w zasadzie wszystko.

Powietrze, które dostaje się do chłodnic jest następnie kierowane kanałami do wylotu na wysokości dolnego spojlera w tylnym skrzydle. Tam oczywiście powstaje siła dociskowa. Skierowanie przewodów wylotowych z chłodnic na górę pozwala skrócić boczne skrzynie, a za nimi wygospodarować dodatkową przestrzeń. Tą wolną przestrzenią może przepływać powietrze atmosferyczne oraz spaliny z rur wydechowych, które trafią na górną powierzchnię tylnego dyfuzora.

W ten sposób Red Bull uzyskał większą ilość gazów (powietrza z chłodnic, powietrza z otoczenia i spalin) do wywołania siły dociskowej.

Źródło: scarbsf1 (foto) • autowp (foto)