Wyścigowe podsumowanie lipca (2011)

Wyścigi Formuły 1 szeroko relacjonuje Bartosz Pokrzywiński, zatem odsyłam do jego artykułów o GP Wielkiej Brytanii, GP Niemiec i GP Węgier.

Wyścig 1

W kwalifikacjach do pierwszego wyścigu na ulicznym torze w stolicy Portugalii najszybszy był Alain Menu w Chevrolecie. Kolejne dwa miejsca zajęli jego koledzy z zespołu – Yavn Muller i Robert Huff. Za nimi znalazło się dwóch kierowców Seatów – Gabriele Tarquini i Tiago Monteiro.

Startujący z pierwszego pola Alain Menu ani przez chwilę nie był zagrożony. Szybko zdobył odpowiednią przewagę i kontrolował sytuację. Za jego plecami o drugie miejsce bili się Muller i Huff, który na początku został uderzony przez Tarquiniego. Muller obronił swoje drugie miejsce, ale na mecie wyprzedził Huffa o zaledwie 0,25 s.

Po delikatnym zderzeniu z Robertem Huffem Gabriele Tarquini stracił swoje wysokie tempo i dał się wyprzedzić faworytowi gospodarzy – Tiago Monteiro.

Wśród kierowców niezależnych najlepszy okazał się Norbert Michelisz w BMW.

Wyścig 2

Na pole position do drugiego wyścigu stanął Stefano D’Aste powracający do serii WTCC. Po starcie, przez 3 okrążenia podążał za nim Yvan Muller. Wreszcie po 3 okrążeniach Francuzowi udało się wyjść na czoło i odjechać od reszty stawki. Nieco więcej czasu wyprzedzenie D’Aste zajęło Huffowi. Gdy mu się to udało, rzucił się w pogoń za kolegą z zespołu i dogonił go.

Zawodnicy walczyli ze sobą tak zaciekle, że doszło do małej kolizji, w wyniku której Huff ściął szykanę, a dzięki temu manewrowi wyprzedził Mullera i wygrał z przewagą niecałych 2 sekund. Brytyjczyk nie został ukarany za ścięcie szykany – najwyraźniej uznano, że to incydent wyścigowy.

Stefano D’Aste otrzymał karę za złe ustawienie na polu startowym. Przez to, że musiał przejechać przez boksy stracił 3. miejsce na rzecz Tiago Monteiro w Seacie. Zwycięzca poprzedniego wyścigu – Alain Menu – startował z 8. pola i przez długi czas nie mógł sobie poradzić z wolniejszymi od siebie kierowcami. Do mety dotarł dopiero na 6. miejscu.

Po zawodach w Portugalii Robert Huff minimalnie, bo o 4 punkty, powiększył swoją przewagę nad Yvanem Mullerem.

Donington

Wyścig 1

Z Portugalii zawodnicy przenieśli się na Wyspy Brytyjskie, gdzie na torze Donington Park ścigali się w ramach 7. eliminacji serii WTCC.

Przed zawodami podjęto decyzję o zdjęciu balastu z Volvo C30 Dahlgrena i BMW 320si (jednak nikt nie zgłosił się do startu w takim BMW).

Kwalifikacje przebiegały pod dyktando kierowców Chevroleta i to oni w kolejności: Muller, Huff, Menu zajęli trzy pierwsze miejsca. Za nimi uplasował się Monteiro w Seacie.

Tuż po starcie Yvan Muller nieco oddalił się od konkurentów, a za nim Roberta Huffa ostro naciskał Alain Menu. Szwajcarowi udało się nawet objąć drugie miejsce, jednak Brytyjczyk odzyskał pozycję.

Startujący dopiero z 11. miejsca Gabriele Tarquini zaliczył wspaniałe pierwsze okrążenie, po którym awansował aż na 4. pozycję. Stracił jednak to miejsce przed metą na rzecz Toma Coronela kierującego BMW 320 TC.

Słabo w kwalifikacjach wypadł Robert Dahlgren i musiał w czasie wyścigu przebijać się przez całą stawkę. Ostatecznie dojechał dopiero ósmy.

Wyścig 2

W drugim wyścigu po starcie cztery pierwsze miejsca objęli kierowcy BMW. Pierwszy był Coronel, drugi Villa, a za nimi Engstler i Turkington. Ponieważ w pierwszym wyścigu zawodnicy Chevroleta zajęli czołowe pozycje, to teraz startowali z odległych miejsc.

Najlepszy po starcie, Menu, przebijał się coraz wyżej korzystając m.in. z przepychanek kierowców BMW i Seatów. Z tyłu atakowali Muller i Huff przy okazji walcząc ze sobą. Na jednym z zakrętów Muller na chwilę wypchnął Huffa i zajął jego miejsce, a niedługo potem wyprzedził prowadzącego wtedy Engstlera.

Franz Engstler stracił też miejsce na rzecz Huffa, ale udało mu się dowieźć do mety 3. pozycję, co jest jego życiowym sukcesem w tej serii.

Dłuższy czas z Alainem Menu o piąte miejsce walczył Robert Dahlgren, ale ostatecznie Szwajcar nie dał się pokonać.

Oschersleben

Wyścig 1

Yvan Muller okazał się najszybszym zawodnikiem w kwalifikacjach przed zawodami na niemieckim torze Oschersleben. Drugi niespodziewanie był Robert Dahlgren w Volvo C30. Na trzecim miejscu uplasował się lider serii – Robert Huff. Najlepszy zawodnik Seata – Gabriele Tarquini – był czwarty, a najszybsze BMW za sprawą Toma Coronela piąte.

Start dwukrotnie był przekładany, bo kierowcy nie potrafili utrzymać szyku startowego. Gdy wreszcie udało się rozpocząć zmagania, szybko swoje miejsce stracił Dahlgren. Wyprzedzili go Huff, Coronel i Tarquini.

Chwilę później Menu potrącił Szweda i ten spadł na 8. miejsce. Trzeci po starcie Coronel miał ogromne problemy w tylnonapędowym BMW, które na mokrym torze mocno się ślizgało i tracił kolejne pozycje, aż dojechał wreszcie dziesiąty.

Kierowcy Volvo udało się awansować z ósmego na czwarte miejsce, m.in. dzięki temu, że wyprzedził Alaina Menu.

Ostatecznie do mety pierwszy dojechał Yavn Muller, za nim był Robert Huff, a trzeci najlepszy tego dnia kierowca Seata – Gabriele Tarquini.

Wyścig 2

W drugim wyścigu z pierwszego pola ruszył Franz Engstler w BMW, ale wystartował tak słabo, że bez problemu wyprzedził go Norbert Michelisz. Za nimi podążał Tiago Monteiro.

Jeszcze na starcie doszło do wypadku międzi Bennanim a Poulsenem i na tor wyjechał samochód bezpieczeństwa. Po restarcie dwie pozycje stracił Monteiro (na rzecz Menu i Tarquiniego). Potem Monteiro wyprzedził jeszcze Coronel, a potem próbował Huff, a z zamieszania skorzystał Muller i pokonał obu kierowców.

Tymczasem z przodu Engstler odzyskał pierwszą pozycję, a za nim jak cień podążał Menu. Dalej był Tarquini. Właśnie w takiej kolejności pierwsza trójka zakończyła zawody.

To dla Engstlera pierwszy triumf w serii WTCC i jednocześnie pierwsze zwycięstwo BMW w tym roku. Dzięki temu, że Muller znowu był przed Huffem, różnica w punktacji między tymi zawodnikami to tylko 6 punktów.

Następny wyścig odbędzie się dopiero na początku września w hiszpańskiej Valencji.

Kwalifikacje do wyścigu przebiegały pod dyktando Mercedesa. Bolidy tej firmy zajęły 3 pierwsze miejsca. Pierwszy był wicelider klasyfikacji Bruno Spengler, obok niego ustawił się Gary Paffett, a za Spenglerem stanął Jamie Green. Dopiero czwarte było najszybsze Audi prowadzone przez Mattiasa Ekströma.

Rozczarował lider mistrzostw Martin Tomczyk, który uzyskał dopiero 10. czas. Powracający do ścigania po strasznym wypadku w tegorocznym Le Mans Mike Rockenfeller był lepszy tylko od Rachel Frey.

Niedzielny wyścig rozpoczął się w strugach ulewnego deszczu. Przez pierwsze pięć okrążeń zawodnicy jechali za samochodem bezpieczeństwa.

Gdy Safety Car zjechał z toru od razu David Coulthard wyprzedził Vietorisa. Na nawrocie toru Molina popełnił błąd i spadł na ostatnie miejsce.

Po ośmiu okrążeniach Tomczyk awansował już na 8. miejsce. Tor jest dość prosty i ma zaledwie 2,3 km długości, zatem widać jak szybko Martin Tomczyk przebijał się do przodu.

Już 3 okrążenia dalej Tomczyk poradził sobie z Maro Engelem. Przed okrążeniem 13. Davidowi Coulthardowi udało się dopchać do pierwszej dziesiątki. Nadal lało jak z cebra, a mimo to 124 tysiące widzów obserwowały zmagania kierowców.

Na 16. okrążeniu prowadzący Mercedesa Gary Paffett stracił panowanie nad autem i walnął bokiem w ścianę okalającą tor. Kierowcy nic się nie stało, ale samochód nie nadawał się do jazdy.

Po pierwszej serii zjazdów do boksów wiele się nie zmieniło, a w czołówce cały czas Ekström naciskał Greena próbując odebrać mu drugą lokatę.

Tomczyk opóźnił jak tylko mógł pierwszą wizytę w boksach i u swoich mechaników pojawił się dopiero na 50. okrążeniu. Dwie rundy później po raz drugi zawitał do boksów zaliczając w ten sposób dwa regulaminowe postoje. Dzięki takiej taktyce Niemiec przesunął się z 7. na 3. miejsce.

Opady nasilały się i gdy kierowcy byli na 58. okrążeniu, ze względu na ich bezpieczeństwo wyjechał Safety Car. Zawodnicy przejechali jeszcze 7 rund i na 65. okrążeniu czerwoną flagą sędziowie zatrzymali wyścig.

Te przedziwne zmagania wygrał Bruno Spengler w Mercedesie, drugi był Jamie Green (też Mercedes), a trzeci Martin Tomczyk (Audi). Ralf Schumacher dojechał jako 6., a David Counlthard jako 8. Mike Rockenfeller do mety dotarł dopiero 14.

Następna runda odbędzie się na słynnym Nürburgringu 7 sierpnia.

Sobota

Na samym początku lipca zespoły stawiły się na hiszpańskim torze Navarra, by tam walczyć z sobą o prymat w 6. eliminacji serii GT1.

Na dwóch pierwszych polach startowych stanęły dwa Lamborghini Murciélago należące do ekipy All-Inkl.com. Za nimi znalazła się czerwona Corvette kierowana przez Verdoncka, który zastąpił Catsburga, który z kolei zasiadł za sterami Nissana zespołu Sumo Power, a dalej Nissan Michaela Krumma – lidera mistrzostw.

Bez żadnych problemów kierowcy przejechali dwa zakręty, na trzecim pirueta wykręcił Matech-Ford Vaniny Ickx. Ta kilka okrążeń później zjechała do boksów, gdy te były zamknięte i za karę otrzymała kolejny przejazd przez boksy.

Szybko pierwsze 7 wozów oddaliło się od reszty stawki, a ton nadawały im dwa Lamborghini.

Niezłe zawody jechał Martin, który w Fordzie GT z numerem 41 przeciskał się do przodu z 7. pozycji. Gdy auto dotarło do 4. miejsca, kierowca przez dłuższy czas nie mógł sobie poradzić z Corvette #11, która jechała dość defensywnie. Dzięki powolnej jeździe Verdoncka oba Lamborghini znacznie się oddaliły. Wreszcie po 22 minutach walki kierowca Forda uporał się z Chevroletem.

Po wizytach w boksach w zasadzie nie nastąpiły poważniejsze zmiany. Jedyna większa różnica była taka, że zajmujący miejsce Martina Baguette z pit stopu wyjechał na pozycji 4. za Astonem Martinem numer 4 zespołu Hexis. Z kolei za Fordem znalazł się Chevrolet #11, a za nim drugi Aston ekipy Hexis.

Baguette szybko uporał się z Hohenadelem i próbował gonić Lamborghini, a tymczasem w Corvette team Exim Bank (#11) uderzył Piccione (Aston #3).

W wyniku tego w Chevrolecie po chwili pękła opona i Mike Hezemans prowadzący czerwony wóz musiał zjechać do boksów.

Za uderzenie w Hezemansa Piccione dostał karę Drive Trough przez co stracił sporo czasu i do mety dojechał dopiero 10.

Pod koniec wyścigu awarii uległ Nissan GT-R GT1 prowadzony przez Bernoldiego i zawodnik odpadł z gry. Drugi Nissan zespołu Sumo Power z Campbellem-Walterem za sterami na 5 minut przed metą wyprzedził Astona numer 4 i dojechał czwarty do mety.

Wyścig wygrał duet Basseng/Winkelhock z 5-sekundową przewagą nad Pastorellim i Schwagerem w drugim Lambo. Trzeci z aż 20-sekundową stratą do zwycięzcy był Baguette w Fordzie.

Trzeba dodać, że zawody rozgrywane były w niesamowitym upale. Temperatura powietrza wynosiła 36[sup]o[/sup]C, a toru – 44[sup]o[/sup]C.

Niedziela

W związku z zastosowaniem przed weekendem w Navarze nowego silnika Lamborghini z numerem 37 (Schwager/Pastorelli) zostało karnie przesunięte o 5 pozycji do tyłu, zatem Schwager ruszał z 7. pola startowego.

Po raz kolejny po starcie zakręt numer 3 okazał się dla kogoś pechowy. Tym razem padło na Lucasa Luhra w Nissanie, który został potrącony przez Thomasa Enge w Astonie zespołu Young Driver AMR. Czech dostał potem karę przejazdu przez boksy za ten incydent.

Zaraz po starcie swoją pozycję stracił Baguette w Fordzie GT1 (startował z 2. pozycji). Młody Belg znalazł się dopiero na 6. miejscu i musiał mozolnie odrabiać straty.

Na pierwszym kółku do boksów trafił Clairay w innym Fordzie GT (przyczyna nie jest mi nieznana), a dwa okrążenia później z wyścigiem pożegnał się startujący z 3. od końca pola Hezemans. Przyczyną była awaria układu przeniesienia napędu w jego Corvette.

Z przodu szybko odjeżdżał Winkelhock w Lamborghini, a próbował gonić go świetnie dysponowany tego dnia Campbell-Walter w Nissanie drużyny Sumo Power. Z 6. pozycji do przodu przebijał się Schwager. Już po kilku okrążeniach Niemiec był czwarty i dobierał się ostro do skóry Dumbreckowi (Nissan).

20 minut od startu w Astonie Thomasa Enge pękła opona i był zmuszony zjechać do boksów. Było już wtedy pewne, że nie zdobędzie on choćby jednego punktu. Po zmianie koła wyjechał jako ostatni, a za chwilę został zdublowany przez Winkelhocka.

Zaledwie jedną sekundę po otworzeniu boksów na obowiązkową zmianę kierowców zjechał Luhr. Okrążenie później w pit stopie zrobiło się tłoczno, bo pojawiła się grupka samochodów. W ferworze walki Westbrook w Nissanie JR Motorsport wyjeżdżając ze swojego stanowiska zajechał drogę Martinowi, który zmienił Baguette. Anglik dostał za to karę przejazdu przez pit stop.

Również lider nie ustrzegł się błędu. Lamborghini Bassenga ruszyło ze stanowiska zanim ostatni z dwóch mechaników przekroczył linię, za którą powinien się znaleźć nim pojazd ruszy ze swojego miejsca w boksach.

Za swoją nadgorliwość Basseng zapłacił karą Drive Trough, miał jednak tak dużą przewagę, że wyjechał na drugim miejscu za kolegą z zespołu Pastorellim.

Pod koniec wyścigu trzeci w stawce David Brabham (Nissan) zaczął zbliżać się do obu Lamborghini, ponieważ włoskie wozy miały problemy z przegrzewającymi się hamulcami i musiały nieco zwolnić. Nie udało mu się jednak wyprzedzić żadnego z włoskich aut i Lamborghini ustrzeliło po raz kolejny dublet.

Paul Ricard

Sobota

Z Hiszpanii seria GT1 przeniosła się do Francji na tor Paul Ricard. Kwalifikacje zdominowali kierowcy Nissanów należących do JR Motorsport. Z pierwszego pola do wyścigu kwalifikacyjnego ruszał Peter Dumbreck.

Tradycyjnie na pierwszym okrążeniu ktoś musiał ponieść straty. I poniósł. Na wjeździe w szykanę Nissnana Bernoldiego potrącił Hennerici w Fordzie z numerem 40. W zdarzeniu ucierpiał też Clairay w innym Fordzie – zespół Belgian Racing – i musiał zjechać do boksów. To samo zrobił Hennerici. Po chwili sprawca kraksy wycofał się z wyścigu.

Nim jednak to się stało Dusseldorp zdążył doszczętnie rozbić swojego Astona Martina. Wyjeżdżając z zakrętu kierowca wpadł w poślizg i z impetem uderzył w bandę okalającą tor. Na szczęście zawodnikowi nic się nie stało.

Wypadek ten spowodował wyjazd na tor samochodu bezpieczeństwa, za którym bolidy jechały w ślimaczym tempie przez kolejne 13 minut. Po wznowieniu wyścigu dwa Nissany ekipy JRM (Dumbreck i Luhr) zaczęły oddalać się od reszty stawki.

Na normalny pit stop pierwszy zjechał Bernoldi w Nissanie. Również jednym z pierwszych w boksach był lider wyścigu. Z kolei Luhr zjechał dość późno, ale szybka obsługa sprawiła, że jego zmiennik – Michael Krumm – wyjechał na tor jako pierwszy i nie oddał prowadzenia już do mety.

Na 25 minut przed końcem z wyścigu zrezygnował Pastorelli w Lamborghini. Powodem była utrata mocy w bolidzie. Także Hezemans w Corvette zatrzymywał się kilka razy na nieplanowane postoje. Wyścig skończył jako jedenasty.

Mający pewne problemy ze swoim Lambo Winkelhock zdołał jednak wyprzedzić w końcówce zawodów Enjalberta w Corvette i zajął 7. miejsce. Na kilkanaście minut przed końcem karę przejazdu przez boksy dostał Campbell-Walter. Prawdopodobnie była ona nałożona na niego za ścięcie szykany.

Na ostatnim okrążeniu naciskający od dłuższego czasu Westbrooka w Nissanie prowadzący Astona Martina Enge brawurowym manewrem wyprzedził Brytyjczyka, który stracił jeszcze jedną pozycję – na rzecz drugiego kierowcy zespołu Young Driver AMR.

Ociągający się z odbyciem kary Drive Trough Campbell-Walter do boksów udał się tuż przed metą na ostatnim okrążeniu wykonując ten sam manewr, który zrobił dobrych kilka lat temu Michael Schumacher w Formule 1. W F1 zabroniono potem zjeżdżać na kary na ostatnim okrążeniu, jednak w GT1 można nadal.

Niedziela

W niedzielę zrobiło się pochmurno i zapowiadało się na deszcz, jednak ten nie spadł. W przeciwieństwie do większości wyścigów serii GT1 w tym obyło się na starcie bez incydentów. Straty miał tylko zespół Exim, bo Mike Hezemans przebił oponę i już na samym początku odpadł z walki, oraz Vanina Ickx w Fordzie, która również miała uszkodzoną oponę, ale po wizycie w boksach kontynuowała jazdę.

Szybsze na prostych o kilka kilometrów na godzinę Nissany właśnie na tych odcinkach toru wyprzedzały konkurentów. Właśnie dzięki dużym prędkościom rozwijanym przez swój bolid duet Campbell-Walter/Brabham przebił się z 12. na 4. pozycję. Jedynymi samochodami, które dotrzymywały Nissanom jako tako kroku były Astony DB9 ekipy Young Driver.

Po 25 minutach jazdy doszło do bratobójczej walki między dwoma Astonami Martinami zespołu Hexis. Co prawda auta nie zetknęły się z sobą, ale w ferworze zmagań Piccione (bolid numer 3) popełnił błąd i wpadł w poślizg. Kosztowało go to utratę wielu pozycji. Jego zmiennik dojechał do mety dopiero jedenasty.

Na zmianach w boksach najwięcej stracił duet Basseng/Winkelhock, który do tego czasu okupował 4. pozycję. Ostatecznie dotarli na 8. miejscu.

W drugiej części wyścigu na drugiej pozycji Astona numer 7 zmienił Aston Martin numer 8 (ten sam zespół Young Driver), za którego kierownicą Darren Turner to zbliżał się, to oddalał od prowadzącego Luhra.

Na 6 minut przed metą w 4. w „peletonie” Nissanie (JR Motorsport) numer 22 prowadzonym przed Dumbrecka doszło do awarii zawieszenia i kierowca nie ukończył zawodów.

Dzięki drugiemu w ten weekend zwycięstwu i słabej pozycji Lamborghini #38 na mecie prowadzenie w klasyfikacji kierowców objęli Krumm i Luhr. Mają oni 14 punktów przewagi nad drugą parą – Bassengiem i Winkelhockiem – i 27 punktów nad Piccinim i Hohenadelem.

Wśród zespołów nadal pierwszy jest wystawiający Lamborghini All-Inkl.com.

Ósma i jednocześnie przedostatnia eliminacja mistrzostw odbędzie się 6 września na chińskim torze Ordos.

Audi nie było w stanie zrobić nic, by przeciwstawić się dominacji Peugeotów 908 na włoskim torze Imola w 4. eliminacji Międzykontynentalnego Pucharu Le Mans.

Nie dość, że w kwalifikacjach francuskie wozy były najszybsze, to jeszcze i w wyścigu kierowcy prowadzący 908 prowadzili od startu do mety.

Duet Burdais/Davidson okazał się niepokonany. Za nimi, ze stratą nieco ponad minuty, finiszowali zawodnicy drugiego Peugeota – Montagny i Sarrazin. Najszybsze Audi z Bernhardem i Fässlerem straciło do zwycięzcy jedno okrążenie, natomiast drugi z niemieckich bolidów (Kristensen/McNish) dotarł czwarty.

Dwa kolejne miejsca ze stratą 7 i 8 okrążeń do zwycięskiego Peugeota zajęli kierowcy prowadzący Lole B10/60 Toyoty zespołu Rebellion. W klasie LMP2 triumfował Zytek Z11SN Nissan ekipy Greaves.

Wśród bolidów klasy GTE najlepsze były oba Ferrari 458 Italia drużyny AF Corse. Dopiero za nimi finiszowało BMW M3 GT.

Z kolei Porsche 911 GT3 RSR numer 63 należące do zespołu Proton zostało zdyskwalifikowane za to, że jeden z kierowców przekroczył limit czasu za kierownicą.

W tej chwili w klasie LMP1 wśród producentów zdecydowanie prowadzi Peugeot, natomiast w klasyfikacji zespołów Francuzi mają minimalną przewagę nad Niemcami.

Następny wyścig odbędzie się 11 września na Silverstone. Tam Aston Martin planuje powrót do ścigania, ale nie z modelem AMR-One, a zeszłorocznym Lola B09/60 wyposażonym w 12-cylindrowy widlasty silnik. Dla AMR-One ten sezon jest już spisany na straty.

W przeciwieństwie do sobotnich kwalifikacji, podczas których padał ulewny deszcz, niedzielny wyścig przebiegał na suchym torze. Cały czas jednak wszyscy mieli stracha, kiedy zacznie padać, bo nad obiektem wisiały ciężkie, sine chmury.

Z pierwszego pola ruszył Ronnie Quintarelli w Nissanie GT-R GT500 ekipy S Road MOLA i to on wraz z drugim kierowcą – Masataką Yanagidą – wygrali czwartą eliminację serii SuperGT.

Po półtorej godziny jazdy z 20-sekundową stratą na drugim miejscu zameldował się duet Ishiura/Iguchi w Lexusie SC430 GT500 zespołu DENSO SARD, a trzecia była Honda HSV-010 GT drużyny Epson z Michigamim i Nakayamą za kółkiem.

W słabszej kategorii GT300 nie dali nikomu szans startujący z 3. pola Orime z Imperatorim w Lexusie IS350 (zespół SG CHANGI). Za nimi dojechali z prawie 30-sekundową stratą Nitta i Kunimoto w Toyocie Corolli Axio, a na trzecim miejscu z ponad 30 sekundami straty przyjechała ARTA Garaiya (Takagi/Matsuura).

Po czterech wyścigach w klasie GT500 prowadzą zwycięzcy z Sugo, a w GT300 Tanaka/Hiranaka, którzy jeżdżą Ferrari 458 GTC.

Zawody oglądało zaledwie 27 000 widzów. Następna runda odbędzie się na Suzuce 20 sierpnia.

Poniżej klasyfikacja nieoficjalna, której w serii Super GT się nie prowadzi. Dla zabawy stworzyłem tabelę producentów w klasie GT500. Na wynik w każdym wyścigu składają się wyniki trzech najlepszych wozów danej firmy według punktacji zespołowej.

WTCC

W przyszłym roku Ford pojawi się w WTCC

Mike Earle szef zespołu Arena Motorsport przyznał, że wraz z Mountune Racing Engine pracują nad zbudowaniem samochodu wyścigowego spełniającego wymogi serii WTCC na bazie Focusa. W tej chwili Arena Motorsport i FRD Motorsport wystawiają Fordy w brytyjskich oraz chińskich mistrzostwach samochodów turystycznych.

Start Focusa w WTCC planowany jest na przyszły rok.

Czy Łada wróci do WTCC?

Vitaly Pietrov testował ostatnio Ładę Grantę przygotowaną do pucharu Łady. Wozy są zbudowane przez TMS Sport, które jest prowadzone przez Viktora Szapovalova startującego w latach 2008-2009 Ładą w serii WTCC.

Szapovalov ujawnił, że wóz spełnia wymogi regulaminu WTCC i mógłby w każdej chwili wystartować w tej serii. Stwierdził też, że nie jest wcale wykluczone, iż Łada pojawi się w przyszłym sezonie w WTCC.

DTM

BMW się pokazało

W połowie lipca na Olympiastadion w Monachium odbyła się pokazowa impreza serii DTM. Przy jej okazji zaprezentowano nowego gracza przyszłorocznych mistrzostw – BMW M3 DTM. Auto weszło już w fazę intensywnych testów. Więcej o tym bolidzie przeczytanie pod poniższymi linkami:

24 Heures du Mans/ILMC

Jaguar wróci do Le Mans?

Według informacji przedstawionych przez magazyn Autosport możliwe jest, że Jaguar wróci do 24-godzinnego maratonu w Le Mans z bolidem odpowiadającym specyfikacji klasy LMP1. W tej chwili właściciel Jaguara, firma Tata, ocenia możliwość powrotu brytyjskiej marki na francuski tor. Niepotwierdzona informacja jest taka, że pozytywna decyzja już zapadła, jednak nie został wyznaczony termin jej realizacji.

Ostatni triumf Jaguara miał miejsce w 1990 roku za sprawą modelu XJR-12 napędzanego 7-litrowym motorem V12. Według firmy 730-konny silnik był w stanie rozpędzić wóz do 368 km/h. W Le Mans zanotowano prędkość 353 km/h.

Lotus w klasie LMP2 w Le Mans?

Firma Lotus ogłosiła, że w Stanach Zjednoczonych utworzyła podmiot odpowiedzialny za przygotowania do wyścigów w serii ALMS modelu Evora GTE oraz za projekt bolidu klasy LMP2.

Nazwany roboczo „Le Mans Prototype” spełniający wymagania kategorii LMP2 wóz zostanie zaprezentowany na wystawie samochodowej we Frankfurcie nad Menem. Pierwsze testy auto ma przejść pod koniec roku, a celem jest start w przyszłorocznym wyścigu w Le Mans.

FIA GT World

Tak roboczo nazywane są mistrzostwa, które mają zająć miejsce obecnej serii GT1. Przypomnę, że będą mogły w nich startować zarówno wozy GT1, jak i klasy GT3. Odpowiednie regulacje mają wyrównać osiągi wszystkich samochodów.

Stephane Ratel - szef organizacji SRO - poinformował, że zgłosiło się już 7 zespołów z różnymi samochodami. Są to: Young Driver AMR (z Astonem Martinem), Team WRT (Audi), Marc VDS (BMW), Vita4One Racing (Ferrari), Belgian Racing (Ford), All-Inkl.com Münnich Motorsport (Lamborghini) i JRM Motorsport (Nissan).

Oznacza to, że zobaczymy co najmniej 14 samochodów i wreszcie do najważniejszej serii GT wraca Ferrari. Co więcej, lista zgłoszeń nie jest jeszcze zamknięta, a rozmowy są prowadzone m.in. z Alpiną BMW, Chevroletem i Mercedesem-Benzem.

Gdyby wszystkie te firmy zgłosiły się do nowych mistrzostw, byłby to najmocniej obsadzony sezon od lat. Organizator w najlepszym przypadku spodziewa się 22 bolidów na torze. Pełna lista zostanie ogłoszona na początku września.

Kalendarz natomiast zostanie przedstawiony w październiku, jednak już teraz wiadomo, że na pewno znajdzie się w nim co najmniej jeden wyścig w Europie oraz zawody w Argentynie, Brazylii i ZEA. Trwają rozmowy na temat rozgrywania zawodów w Północnej Ameryce, Australii, Azji i w Rosji.

Zobacz też:

Źródło: FIA WTCC • GT1 • DTM • Super GT