Lotus Elise 1 generacji

Początkowa wersja modelu Elise – seria 1, ważyła zaledwie 725 kg. Centralnie umieszczoną jednostką był motor Rovera. Rzędowy silnik serii K miał pojemność 1,8 l i moc 120 KM. To niewiele jak na sportowe auto, ale pozwalało rozpędzić tego dwumiejscowego Lotusa do 100 km/h w zaledwie 5,9 s.

Nadwozie będące wspólnym dziełem Juliana Thomsona (ówczesnego głównego stylisty Lotusa) oraz Richarda Rackhama (głównego inżyniera brytyjskiej marki) było nie tylko lekkie, ale również nieduże. Z przodu zamontowano skromne, okrągłe reflektory i oddzielne kierunkowskazy. Po środku pasa przedniego umiejscowiono niewielki grill. Charakterystyczna dla tego modelu jest maska z głębokim wcięciem, przez środek którego ciągnie się duże żebro. Z boku sylwetka Elise’a nie wyróżnia się niczym szczególnym oprócz wlotu powietrza osadzonego w zagłębieniu powiększającym się stopniowo wzdłuż drzwi. Tył tego małego sportowego auta ma obły kształt. Jest prosty stylistycznie. Znajdują się tam podwójne, okrągłe światła i dwie końcówki układu wydechowego umieszczone centralnie. Ponieważ Elise miał być przede wszystkim lekki, we wnętrzu nie ma ciekawych dodatków stylistycznych. Prosta deska rozdzielcza, sportowe fotele, nieduża kierownica i niezbędne instrumenty - nic więcej.

Na bazie serii 1 powstało kilka odmian specjalnych. Był wśród nich Lotus 340R, którego nazwa odnosiła się do liczby wyprodukowanych egzemplarzy. Pierwotnie oznaczała ona stosunek mocy do masy prototypu, wyrażany w hp/t. Powstały również wersje 111S, Sport 135, Sport 160, Sport 190, Type 49, Type 79 i wiele innych. Najpopularniejszym jednak autem bazującym na modelu Elise był Exige. Przedstawiony w 2000 roku samochód wyposażono w motor z odmiany 340R, poprawione zawieszenie oraz dodatkowy pakiet aerodynamiczny.

Decydując się na kupno tego auta, nie należy spodziewać się komfortu czy łatwości w użytkowaniu przez cały rok. Wszystkie niewygody Elise wynagrodzi podczas odważnego pokonywania ostrych zakrętów.