Nano to mikrosamochód produkowany przez indyjski koncern samochodowy Tata Motors od 2008 roku.
„Nano” po łacinie oznacza ‘karzeł’, a nazwa w pełni oddaje rozmiary autka. Nano ma 3,1 m długości, 1,5 m szerokości i 1,6 m wysokości i mieści 4 osoby. Trudno mówić tutaj jednak o jakiejkolwiek wygodzie podróżowania, bo auto ma nietypowo ustawione, niemal jak stołki, fotele. Ma to jednak też swoją zaletę w postaci dobrej widoczności zarówno do przodu, jak i na boki.
Najtańsze wersje Nano wyposażone są w mikroskopijne koła o średnicy 12 cali, a droższe odmiany mają felgi 13-calowe. Dodatkowo podstawowa wersja ma nielakierowane zderzaki i skromne wyposażenie wnętrza.
Nano jest dostępne w trzech wersjach wyposażenia. W podstawowej samochód można nabyć tylko w trzech kolorach, fotel pasażera nie ma żadnej regulacji, brakuje zagłówków tylnych siedzeń, półki bagażnika czy choćby wspomagania układu hamulcowego. W środku straszy też goła blacha na słupkach A i B.
W odmianie najdroższej oprócz tego, że auto ma wszystkie wymienione wyżej, a niedostępne w najtańszej wersji elementy, dodatkowo jest wyposażone w lepszej jakości podsufitkę, centralny zamek, materiałową tapicerkę siedzeń i drzwi, regulację fotela pasażera oraz elektrycznie sterowane przednie szyby.
W zakresie bezpieczeństwa Tata Nano przygotowana na rynek indyjski oferuje bardzo niewiele, bo tylko pasy bezpieczeństwa, ale tylko tyle wymagają przepisy regulujące dopuszczenie samochodu do ruchu. Ponieważ producent zamierza wprowadzić Nano na rynek europejski w 2012 roku, planuje już dodatkowe wyposażenie, tak aby mała Tata spełniała odpowiednie normy. Dlatego też Nano otrzyma poduszki powietrzne (prawdopodobnie dla kierowcy i pasażera) oraz, jak to firma określa, „inne zabezpieczenia”. Inne zabezpieczenia oznaczają najprawdopodobniej ABS.
Tata liczy, że dzięki wzbogaceniu wyposażenia z zakresu bezpieczeństwa mikrosamochód zdoła zdobyć aż 4 gwiazdki w teście zderzeniowym Euro NCAP.
Oprócz trzech standardów wyposażenia dostępne są także elementy dodatkowe, takie jak radio czy nawet klimatyzacja.
Tata Nano jest wyposażana tylko w jeden silnik: mały, 2-cylindrowy motor o objętości skokowej 0,6 l. Mająca jeden wałek rozrządu i dwa zawory na cylinder jednostka napędowa montowana jest za tylnymi fotelami wzdłużnie i za pomocą manualnej, 4-biegowej skrzyni biegów przekazuje moc na tylne koła.
Silnik wytwarza 33,5 KM mocy przy 5500 obr./min i maksymalny moment obrotowy 48 Nm przy 2500 obr./min. Pozwala to rozpędzić niezbyt ładny samochód do 105 km/h.
Ze względu na małe wymiary i skromne wyposażenie podstawowe Tata Nano jest bardzo lekkim autem, waży zaledwie 580 kg.
Bolączką egzemplarzy pierwszej serii były pożary części silnikowej. Doszło do wielu takich incydentów, a w najbardziej ekstremalnym auto spłonęło 45 minut po wyjeździe z salonu. Przyczyną były łatwopalne tworzywa niskiej jakości, których zapłon następował od rozgrzanej jednostki napędowej. Wydaje się jednak, że w tej chwili problem ten został usunięty.
Według założeń producenta Tata Nano miała być najtańszym pełnowymiarowym samochodem świata. Podstawowa wersja wyposażeniowa kosztuje 100 000 rupii, czyli o 85 000 rupii mniej niż konkurencyjne Maruti 800. Nawet najdroższa Tata Nano jest tańsza od Maruti 800.
Nie ma szczegółowych wyliczeń, ile kosztowałoby to auto, gdyby można było kupić je w Polsce, jednak można szacować, że cena wynosiłaby około 9000-10 000 zł, co i tak pozostawiałoby konkurencyjne produkty pod względem kosztów daleko z tyłu.
Nim jednak Nano będzie można kupić w Polsce, trafi ono na rynki południowo-wschodniej Azji, Afryki i Ameryki Łacińskiej.
