Ariel Atom
Ariel Atom to brytyjskie auto sportowe, produkowane od roku 2000 przez Ariel Motor Company w Somerset. Zaczynało jako projekt studencki autorstwa Nika Smarta. Było ono dofinansowywane między innymi przez firmę TVR. Model LSC (Lightweight Sports Car, ang. "lekki sportowy samochód") został zaprezentowany w 1996 roku.
Atom wygląda na tyle charakterystycznie, że nie można go pomylić z żadnym innym samochodem. Oparte na konstrukcji rurowej nadwozie jest niemal całkowicie odkryte. Jedynie z przodu zastosowano kilka paneli mających na celu poprawę aerodynamiki pojazdu. Standardowo samochód nie jest wyposażony w żadną szybę, ani przynajmniej demontowalny dach. Z pomiędzy dwóch kubełkowych foteli wystaje wlot powietrza do silnika, którego kształt nawiązuje do tych znanych między innymi z bolidów Formuły 1. Cała konstrukcja była projektowana przede wszystkim po to, by doskonale sprawować się podczas jazdy, w przeciwieństwie do innych aut sportowych, w których istotny był również wygląd. Tak naprawdę stylistyka Atoma jest tylko "powłoką" na to, co uzyskano w wyniku obliczeń inżynierskich.
Jednym z istotniejszych podzespołów tego typu samochodu jest jego zawieszenie. Za zestrojenie tego zamontowanego w Atomie odpowiadali inżynierowie Lotusa. Całe zawieszenie jest regulowane, dzięki czemu można przystosować je do własnych potrzeb. Do dostosowania charakteru pracy tego podzespołu potrzebny jest jedynie płaski klucz.
Od początku produkcji Atom przechodził kilkakrotnie niewielkie zmiany. Dotyczyły one głównie jednostek napędowych oraz pozostałych podzespołów mechanicznych, w tym skrzyń biegów. Początkowo, w 2000 roku, Atom oferowany był z czterocylindrowym, rzędowym silnikiem Rovera, generującym 112 KM oraz 145 Nm momentu obrotowego. Napęd przenoszony był przez 5-biegową skrzynię biegów z umieszczonego z tyłu silnika na tylną oś. Przy masie własnej wynoszącej 456 kg były to bardzo dobre parametry.
Inżynierom z firmy Ariel to jednak nie wystarczyło. W 2003 roku zaprezentowano więc zmodyfikowanego Atoma. Zastosowano silnik Hondy o symbolu K20A. Motor ten, należący do słynnej rodziny 2-litrowych jednostek napędowych, generował 223 KM i 196 Nm. Jego maksymalna prędkość obrotowa wynosiła 8600 obr./min. Udało się jednocześnie zachować niemal niezmienioną masę pojazdu. Rok później zaprezentowano Atoma, który zaszokował świat motoryzacji. Zastosowano ten sam silnik co wcześniej, ale zamontowano dodatkowo turbosprężarkę. To pozwoliło na wydobycie z 2-litrowego motoru Hondy aż 304 KM i 259 Nm momentu obrotowego. Od 2003 roku w Atomach stosowana jest 6-biegowa, ręczna skrzynia biegów.
Odkąd okazało się, że Atom jest w stanie przyspieszać do 100 km/h w czasie poniżej 3 s, zaczęto porównywać go do Bugatti Veyrona, który potrzebuje na to około 2,5 s. W 2008 roku Ariel Motors przedstawiło odmianę Atoma, która była w stanie pokonać wielokrotnie droższego egzotycznego konkurenta. Atom 500 został wyposażony w 500-konny silnik V8 o pojemności 3 l. Wersja specjalna tego lekkiego auta została też uzbrojona w spojler oraz wiele innych elementów poprawiających aerodynamikę – niemal wszystkie zostały wykonane z włókna węglowego, by zapewnić najmniejszą możliwą do osiągnięcia masę. Widlastą ósemkę sprzężono z 6-biegową, sekwencyjną skrzynią biegów Sadev. Zmiana przekładni była niezbędna, ponieważ ta przystosowana do mocy silników zapożyczonych od Hondy nie byłaby w stanie przenieść tak dużych mocy i momentów obrotowych. Ostatecznie, po wprowadzeniu wszystkich modyfikacji, udało się uzyskać u Atoma 500 masę około 550 kg. Cel został osiągnięty i nowe dzieło Ariela stało się zdolne przełamać barierę przyspieszenia do 100 km/h, ustanowioną przez Veyrona. Atom 500 potrzebuje na to zaledwie 2,3 s.
Samochód, zaczynający jako projekt studencki, stał się jednym z najlepszych masowo produkowanych samochodów torowych dopuszczonych do ruchu. Na początku 2011 roku ustanowił on rekord okrążenia na torze testowym brytyjskiego programu Top Gear, uzyskując czas przejazdu wynoszący 1 min 15,1 s.
Kupując Atoma, można wybierać w niemałej palecie wyposażenia dodatkowego. Nie spodziewajcie się jednak możliwości konfiguracji znanych z Ferrari czy Lamborghini. Wyposażenie dodatkowe Atoma obejmuje m.in.: dodatkowe chłodnice dla samochodów użytkowanych w cieplejszych krajach, środkowe światło hamowania, interkom, małą szybę prowadzącą strumień powietrza wyżej nad kokpitem, panele nadwozia z włókna węglowego oraz wiele innych dodatków. Niestety, bez względu na wybrane wyposażenie nic nie zabezpieczy przed deszczem czy chłodem w trakcie jazdy. Atom jest więc samochodem przeznaczonym głównie do jazdy w ciepłe dni.
