BMW serii 6 linii E24 to następca pięknego i bardzo cenionego dziś modelu E9, którego produkcja zakończyła się w 1975 roku. Było to długie i rozłożyste coupé, zaprojektowane i początkowo składane przez firmę Karmann. Auto wprowadzało powiew świeżości w zakresie stylistyki, jednak z nawiązaniem do dotychczasowych produktów firmy z Monachium. Zarząd firmy zdecydował, że nowy wóz musi mieć wyłącznie 6-cylindrowe silniki, nadające autu segmentu GT niepowtarzalny charakter.

Agresywny i elegancki zarazem kształt wyszedł spod rąk Paula Bracqa i potrafi zawstydzić niejedno dzisiejsze sportowe auto. Stylistykę wersji przeznaczonych na rynek amerykański psują trochę zderzaki, które musiały się pojawić, by spełnić lokalne normy mówiące o konieczności praktycznie bezszkodowego wyjścia ze stłuczki zaistniałej przy 5 mph (8 km/h). 4755 mm długości, 1725 mm szerokości i 1365 mm wysokości sprawiały, że samochód był odbierany jako typowy przedstawiciel klasy GT. Sprawdzał się zarówno na torze wyścigowym, jak i w codziennej eksploatacji czy długiej trasie.

Obszerne wnętrze (głównie dla dwóch osób, choć z tyłu także było przestronnie) zadowalało w nawet najdalszej podróży, umilały ją dodatkowo bardzo komfortowe, najczęściej skórzane fotele. Wyposażenie także było bogate jak na przełom lat 70. i 80.: ABS, elektryka szyb, wspomaganie kierownicy, aluminiowe felgi, szyberdach, podgrzewane fotele o elektrycznym sterowaniu, klimatyzacja, komputer pokładowy - takie elementy nie były niczym nadzwyczajnym w BMW serii 6 E24. Późniejsze modele miały także poduszkę powietrzną dla kierowcy, a auta przeznaczone na rynek amerykański nawet takie rozwiązania jak regulowana wysokość tylnego zawieszenia, klimatyzowana tylna kanapa, osłony przeciwsłoneczne czy dopracowany, 8-głośnikowy zestaw audio.

Początkowo zaprezentowano 630 CS i 633 CSi. Z silnika 3,0 l oraz 3,2 l motory te osiągały odpowiednio 185 oraz 200 KM. Moc na tylne koła była przekazywana za pośrednictwem 4- lub 5-biegowej skrzyni Getrag lub 3- lub 4-stopniowego automatu ZF. W grudniu 1977 roku do oferty wprowadzono motor 635CSi. Jednostka o pojemności 3,4 l generowała 218 KM, była w stanie jechać 230 km/h i rozpędzić auto ważące około 1,5 tony do 100 km/h w 7,3 s. Niespełna 6 lat później, na frankfurckim Motor Show, z myślą o Europejczykach pokazano bardzo pożądaną odmianę M635CSi, która była odpowiednikiem japońskiej oraz amerykańskiej wersji M6, zaprezentowanej w lipcu 1986 roku.

Auto przygotowane przez M GmbH dla Starego Kontynentu miało motor pochodzący z najbardziej sportowego i bardzo elitarnego wozu w gamie - modelu M1. 6,7 s do 100 km/h i przeszło 250 km/h prędkości maksymalnej to wynik imponujący nawet po prawie 30 latach. Niektórzy mówią, że przyśpieszenie do setki było jeszcze lepsze. Magazyn "Car and Driver" podczas testowania M6, wersji słabszej (260 KM) i przez bardziej luksusowe wyposażenie cięższej względem M635CSi, osiągnął czas 6,1 s (fabryczne dane - 6,8 s). Niestety, przyjemność ze sportowej jazdy sporo kosztowała przy dystrybutorze - producent dla wersji M podaje średnie spalanie na poziomie 18 l na 100 km. Dla Ameryki Północnej powstała specjalna luksusowa odmiana L6, zaprezentowana w 1986 roku i bazująca na 635CSi.

Przez 11 lat produkcji, do 1989 roku, linie montażowe w Dingolfing, w Niemczech, opuściło 86 216 egzemplarzy BMW serii 6 E24. Zbudowano 4088 sztuk modelu M635CSi oraz 1767 odmiany M6, które dzisiaj są łakomym kąskiem dla kolekcjonerów.

4.27

Ocena na postawie 41 opinii

Oceń produkt Dodałeś już ocenę