Volkswagen, przejmując upadłą markę Bugatti, miał względem niej bardzo ambitne plany. Chciał po raz kolejny, po Romano Artiolim, spróbować wskrzesić legendę. Tak narodził się model Veyron. Po wielu latach prowadzenia prac projektowych nowy samochód wszedł do produkcji w 2005 roku.
Za projekt wschodzącej legendy odpowiadali między innymi Hartmut Warkuss, Jozef Kaban oraz Wolfgang Schreiber. Konstruując Veyrona, zespół projektantów i inżynierów miał za zadanie stworzyć samochód, który nie miałby sobie równych. Cel został osiągnięty. Od momentu pierwszej prezentacji aż do tej pory Bugatti wzbudza podziw.
Od zewnątrz Veyrona nie da się pomylić z żadnym innym samochodem. Ogromne wloty powietrza wystające nad dachem, zmieniające stopień wysunięcia w zależności od zapotrzebowania motoru na powietrze, grill w kształcie podkowy, przysadzista sylwetka o krągłych i muskularnych kształtach – to wyróżniki tego modelu. Bardzo często jego nadwozie jest konfigurowane w dwukolorowym schemacie kolorystycznym.
Wnętrze Veyrona kipi od luksusu. Dostępna jest szeroka gama konfiguracji kolorystycznych. Wszystkie elementy obszyte są skórą, a wykończenia wykonane z lekkich stopów. Mimo że nowe Bugatti miało być supersamochodem wybijającym się osiągami ponad wszystkie inne maszyny swojego segmentu, nie zbudowano spartańskiego pojazdu do bicia rekordów, lecz wóz o komforcie na poziomie najlepszych gran turismo. Wyposażenie wnętrza obejmuje radio z odtwarzaczem CD, klimatyzację oraz kilka innych, niezbędnych w samochodach tej klasy urządzeń i udogodnień.
Bogato wykończone wnętrze wysokiej klasy nie jest jednak głównym atutem tego samochodu. Podziw budzi przede wszystkim znakomita jednostka. 16-cylindrowy motor o układzie W, z poczwórnym turbodoładowaniem, czterema zaworami na cylinder i pojemności wynoszącej 8 l, rozwija moc 1001 KM i 1250 Nm momentu obrotowego. Jak się później okazało, podana moc była zaniżona – w rzeczywistości umieszczony centralnie silnik miał 1020 KM. Potężny motor został wyposażony w 3 intercoolery, 3 chłodnice silnika, chłodnicę oleju skrzyni biegów, chłodnicę oleju dyferencjału oraz chłodnicę oleju silnikowego. Napęd przekazywany jest przez sekwencyjną, 7-biegową skrzynię biegów na wszystkie cztery koła. Przekładnia ta projektowana była przez duży zespół inżynierów w ciągu niemal całego okresu konstruowania Veyrona. Problem stanowiło zaprojektowanie skrzyni biegów rodem z Formuły 1, ale będącej w stanie znieść długotrwałe użytkowanie.
Szokująca moc szła w parze z szokującymi osiągami. Veyron stał się pierwszym seryjnie produkowanym samochodem, który przekroczył barierę 400 km/h (osiągnął 407 km/h). Nowe Bugatti ustanowiło również rekord przyspieszenia od 0 do 100 km/h. Veyron 16.4 potrzebuje na to zaledwie 2,5 s.
Bugatti wprowadziło na rynek wiele odmian specjalnych Veyrona: Pur Sang (5 egzemplarzy) – wersja charakteryzująca się przede wszystkim nadwoziem niepokrytym żadnym kolorem (widać aluminiowe i karbonowe elementy); Fbg Par Hermes – felgi oznaczono literką H, a wnętrze pokryte jest skórą przez firmę Hermes; Sang Noir (15 egzemplarzy) – wersja ze specjalnym czarnym lakierem na całym nadwoziu oraz pomarańczowym wykończeniem wnętrza; Bleu Centenaire – model przedstawiony na setne urodziny marki Bugatti, wykończony od zewnątrz matowym i połyskującym lakierem Bugatti Blue. Oprócz tych wersji specjalnych wprowadzono dwie szczególnie ważne odmiany. Grand Sport to odmiana z nadwoziem typu targa, wprowadzona do produkcji w 2009 roku. Można korzystać z niego na trzy sposoby. Z założonym twardym dachem prędkość maksymalna jest taka jak dla Veyrona coupé. Z otwartym nadwoziem została ona ograniczona do 369 km/h. Z kolei z zamkniętym, płóciennym dachem Veyronem Grand Sport nie można jechać szybciej niż 130 km/h.
Ostatnim dziełem Bugatti jest Veyron Super Sport: wersja ze wzmocnionym do 1200 KM i 1600 Nm silnikiem oraz znacznie ulepszoną aerodynamiką. Pozwoliło to na odebranie rekordu prędkości samochodu produkowanego seryjnie amerykańskiemu SSC Ultimate Aero, który przez krótki okres był lepszy od Veyrona 16.4. Super Sport osiągnął 431,072 km/h. Sprzedawane egzemplarze są jednak ograniczone elektronicznie do 415 km/h.
Ostatniego Veyrona 16.4 sprzedano w 2011 roku. Do tej pory nie został przedstawiony następca tego modelu. Zakup Veyrona to koszt rzędu 1 400 000 euro.
