Nissan Sunny B15 jest bezpośrednim następcą modelu B14. Zadebiutował w 1998 roku. Oferowany był jedynie jako 4-drzwiowy sedan. W rodzimej Japonii identyczne auto występowało pod nazwą Nissan Super Sunny, a w USA pod nazwą Sentra. Produkcję B15 zakończono w roku 2007. Auto nie było oferowane w Europie.

Sunny B15 wizualnie stanowił niewielkie rozwinięcie koncepcji stylizacyjnej poprzedniej generacji. Miał stonowane, niczym niewyróżniające się nadwozie, pozbawione charakterystycznych detali. Ważące ok. 1150 kg nadwozie mierzy 4105 mm długości, 1710 mm szerokości i 1416 mm wysokości.

Pod maską Sunny mogło pracować kilka 4-cylindrowych jednostek napędowych. Wśród jednostek benzynowych najsłabszy był silnik 1,3 l (90 KM), który nie zapewniał autu zadowalających osiągów. Nieco mocniejszy 1,5 l niezależnie od napędu (dostępny był zarówno z napędem na przednie koła, jak i 4x4) dysponował mocą 105 KM. Kolejna jednostka o pojemności 1,6 l rozwijała 175 KM i gwarantowała najlepsze ze wszystkich oferowanych silników osiągi. Pojemniejszy, ale słabszy pod względem mocy był motor 1,8 l, generujący 130 KM. Ta jednostka wydaje się najlepszym wyborem z uwagi na dobrą relację mocy do zapotrzebowania na paliwo. Niewysokie spalanie wynika w tym przypadku z braku konieczności wkręcania silnika na wysokie obroty w celu uzyskania zadowalających przyspieszeń. Wszystkie jednostki benzynowe wyposażone były w głowicę o 4 zaworach na cylinder.

Propozycją wysokoprężną w ofercie Nissana Sunny był niewysilony (75 KM), choć bardzo trwały i oszczędny motor CD20 o pojemności 2 l. W ofercie zastąpił go nieco nowocześniejszy diesel 2,2 l legitymujący się mocą 79 KM. Jednostki wysokoprężne to niewielki procent wszystkich sprzedanych modeli Sunny, jednak odznaczały się dużą trwałością.

W amerykańskim, bliźniaczym modelu Sentra dostępna była także jednostka o pojemności 2 l, zastąpiona w 2002 roku silnikiem 2,4 l oferowanym w dwóch wariantach mocy: 165 KM lub 175 KM. Mimo dużej mocy auto miało jednak opinię ociężałego i nieprzyjemnego w prowadzeniu.
Pięciostopniowa skrzynia manualna dostępna w tym modelu jest jego słabą stroną. Problem niewchodzenia biegów jest powszechny, choć ustępuje w miarę rozgrzewania się przekładni.

Zawieszenie modelu Sunny nie należy do skomplikowanych, co czyni je również nieawaryjnym i łatwym w eksploatacji. Oparte jest na kolumnach MacPhersona z przodu i podwójnych wahaczach poprzecznych z tyłu. W wersji amerykańskiej tylne zawieszenie zastąpiono prostszą, ale też zapewniającą gorszą pewność prowadzenia belką skrętną. W Polsce problemów może przysporzyć niska dostępność części zamiennych, wynikająca z nieobecności auta na europejskich rynkach. Z danych raportów awaryjności wynika jednak, że zawieszenie modelu Sunny wykazuje się bezawaryjnością.

Wnętrze Nissana Sunny generacji B15 zaprojektowane jest prosto, ale czytelnie. Wyposażenie wnętrza jest bardzo ubogie. Materiały wykończeniowe wnętrza są niestety twarde, nieprzyjemne w dotyku i łatwe do zarysowania. Ich spasowanie także nie należy do najlepszych. Wnętrze można określić jako umiarkowanie przestronne, konkurencja w tym względzie oferuje znacznie więcej. Minusem jest nie najlepsza widoczność. Problemem typowym dla każdej generacji Nissana Sunny jest kiepskie wyciszenie nadwozia.

4.81

Ocena na postawie 36 opinii

Oceń produkt Dodałeś już ocenę