Starlet to model niewielkiego samochodu (segment B) produkowanego od 1973 do 1999 roku przez japoński koncern motoryzacyjny Toyota Motor Corporation. Starlet zastąpiła wytwarzaną w latach 1961-1973 Toyotę Publica. W ciągu 26 lat produkcji Starlet dostępny był w pięciu kolejnych odsłonach.

W 1996 roku Toyota zaprezentowała piątą już generację modelu Starlet (niektóre źródła podają to auto jako czwartą serię). Od razu wóz był dostępny z trzydrzwiowym oraz pięciodrzwiowym nadwoziem typu hatchback.

Karoseria miała nieco ponad 3,7 m długości, nieco ponad 1,6 m szerokości i 1,4 m wysokości. Auto było niezbyt duże i w momencie pojawienia się na rynku miało mniejsze wnętrze niż wielu poważnych konkurentów Toyoty. O ile z przodu osoby średniego wzrostu mogły bez problemu znaleźć sobie wygodną pozycję do podróży, o tyle na tylnej kanapie brakowało miejsca zarówno na nogi, jak i nad głowami. Nawet niezbyt wysokie osoby miały problemy z zajęciem miejsca na tylnej kanapie. Jazda w trzy osoby z tyłu była prawdziwą udręką, a jeszcze większy dyskomfort odczuwali tam pasażerowie, gdy kierowca przesunął swoje siedzenie maksymalnie do tyłu. Problem stanowiło też wsiadanie do samochodu wyposażonego w troje drzwi.

Deska rozdzielcza i całe wnętrze nie wyglądały zbyt nowocześnie, ale były dobrze urządzone. Materiały użyte do wykończenia kabiny miały przeciętną jakość, jednak poziom montażu wszystkich elementów w środku nie pozostawiał wiele do życzenia.

Jedną z niewielu wad Toyoty Starlet (w zasadzie jedyną dużą poza brakiem miejsca w środku) było słabe wyciszenie kabiny pasażerskiej, co dawało się we znaki zwłaszcza podczas szybszej jazdy, kiedy do wnętrza dostawały się nie tylko dźwięki generowane przez silnik, ale też szum opon i powietrza opływającego karoserię.

Nie można było za to nic zarzucić autu w kwestii widoczności ze środka. Mimo dość szerokiego tylnego słupka w wersji 5-drzwiowej wszystko było doskonale widać do tyłu.

Pod maską tego niewielkiego auta instalowano trzy różne silniki, ale nie wszystkie były dostępne na każdym rynku. Podstawową jednostkę napędową stanowił 1,3-litrowy motor o oznaczeniu 2E z pojedynczym wałkiem rozrządu w głowicy. W Starlet ten silnik miał moc 75 KM. To wystarczało, aby samochód poruszał się sprawnie w ruchu miejskim.

Kolejnym źródłem napędu był 1,3-litrowiec z serii 4E, który miał objętość skokową niewiele większą od wspomnianego wyżej motoru. W jego konstrukcji zastosowano także tylko jeden wałek rozrządu w głowicy. Silnik miał moc ok. 90 KM i maksymalny moment obrotowy 118 Nm.

Była też dostępna jego wersja z turbodoładowaniem. W takiej konfiguracji serce Toyoty cechowało się mocą 135 KM przy 6400 obr./min i maksymalnym momentem obrotowym o wartości 157 Nm przy 4800 obr./min. Niektóre źródła podają, że silnik ten był w stanie rozwinąć niesamowitą moc 400 KM, ale problem stanowił niezbyt wydajny wtrysk paliwa i centralna jednostka sterująca. Wyposażona w tę ostatnią jednostkę napędową Starlet GT Turbo od 0 do 100 km/h rozpędzała się w zaledwie 8,3 s.

W niektórych krajach montowano też duży, bo aż 1,5-litrowy motor wysokoprężny bez doładowania, który miał moc 54 KM i moment obrotowy 91 Nm.

W zależności od źródła napędu instalowana była 4- lub 5-biegowa manualna skrzynia biegów albo 3- lub 4-biegowa automatyczna skrzynia.

Największą zaletą tego małego japońskiego pojazdu była legendarna niezawodność. Samochód przez wiele lat okupował czołowe miejsca w klasyfikacjach najbardziej niezawodnych samochodów.

W 1999 roku zakończono wytwarzanie Starlet i zastąpiła ją nowa Toyota – Yaris, która obecnie jest oferowana już jako wóz trzeciej generacji.

4.16

Ocena na postawie 14 opinii

Oceń produkt Dodałeś już ocenę