#Volvo 940

Volvo 940

Volvo 940

Volvo 940 to pojazd klasy wyższej produkowany od 1990 roku. Ogólnie można powiedzieć, że to model 740 po faceliftingu. Wykorzystano ten sam układ napędowy, elementy karoserii i deskę rozdzielczą. Konkurencją dla Volvo 940 były Mercedes W124 czy BMW 5. Auto występowało w dwóch odmianach: jako 4-drzwiowy sedan oraz 5-drzwiowe kombi.

  • Volvo 940 to wyższej klasy auto produkowane z nadwoziem sedan lub kombi. Model swój debiut odnotował w 1990 roku. Osiem lat później został zastąpiony autem Volvo S80
  • Samochód można było kupić z 4-5-biegową skrzynią manualną lub 4-biegową automatyczną
  • Wnętrze auta mimo, że było przestronne, nie robiło dobrego wrażenia. Urok psuło wykończenie kabiny średniej jakości plastikowymi elementami
  • Konkurencję dla modelu może stanowić Citroen XM lub Mercedes-Benz W124
  • Najczęstszymi usterkami w 940-tce są problemy z maglownicą i wycieki oleju ze skrzyni biegów. Ze względu na problemy z dostępnością niektórych części zamiennych, eksploatacja auta może okazać się kosztowna
[1/5] Volvo 940 to wyższej klasy auto produkowane z nadwoziem sedan lub kombi. Model swój debiut odnotował w 1990 roku. Osiem lat później został zastąpiony autem Volvo S80

Volvo 940 nadal jest proste i kanciaste, ale dzięki drobnym zmianom stylistycznym wygląda dużo nowocześniej od poprzednika. Z przodu zastosowano zderzak o zmodyfikowanym kształcie, nowe reflektory przednie oraz inny grill. Zmniejszono przetłoczenia na masce, dzięki czemu 940 nie wygląda topornie, jak 740. W tylnej części zmieniono zderzak, klapę bagażnika oraz lampy. Samochód zyskał na elegancji i nowoczesności. W 1995 roku został poddany faceliftingowi. Zmodernizowaną wersję można poznać po nowych reflektorach, tylnych lampach oraz zderzakach o zmienionym kształcie.

Wnętrze nie sprawia najlepszego wrażenia. Twarde plastiki są na szczęście przyzwoicie spasowane, więc podczas jazdy nie słychać żadnych niepokojących dźwięków. Dzięki długości ponad 4,8 m i szerokości niemal 1,8 m we wnętrzu udało się wygospodarować imponującą przestrzeń dla pasażerów. Typowe dla produkowanych wtedy Volvo obszerne fotele zapewniają wyjątkowy komfort. Duża, czteroramienna kierownica jest dość prosta, ale pewnie leży w dłoniach kierowcy. Na tylnej kanapie jest wystarczająco dużo miejsca zarówno nad głową, jak i na nogi. Dzięki znacznej szerokości usiądą tam wygodnie nawet trzy osoby. Również możliwości załadunkowe są mocną stroną tego pojazdu. W wersji sedan do jego bagażnika zmieścimy nawet 475 l bagażu. Po rozłożeniu tylnej kanapy kombi pomieści około 2100 l.

Egzemplarze z końca produkcji mają całkiem bogate wyposażenie (klimatyzacja, podgrzewane fotele, wspomaganie kierownicy, ABS, poduszki powietrzne). W roku 1995 na pokład trafiły boczne poduszki powietrzne.

Gamę jednostek benzynowych otwiera dwulitrowy motor o mocy 111KM. Mocniejszy silnik o pojemności 2,3 rozwija moc 131 KM, silnik 2,3 16v - 155 KM, a wolnossący motor V6 o pojemności 2800 cm3 147 lub 170 KM. Pod maskę 940 trafiały również silniki benzynowe wyposażone w turbosprężarkę. Motor 2,0 generował 190 KM, a silnik o pojemności 2300 cm3 165 KM. Oferowano również cztery silniki wysokoprężne. Najsłabszy 2,4 D dysponował mocą tylko 82 KM. Motor 2,4 TD oferowano w trzech wariantach: 115, 122 lub 165 KM.

Volvo 940 było dostępne z trzema przekładniami. Najbardziej popularna jest 5-biegowa skrzynia manualna. Montowano również przekładnię ręczną o 4 biegach i 4-biegową przekładnię automatyczną. Volvo 940 miało napęd na tylne koła.

Produkcję 940 zakończono dopiero w 1998 roku. Jak przystało na Volvo wytwarzane w tamtych latach, model 940 ma opinię trwałego. Eksploatację utrudnia niska dostępność części zamiennych; niekiedy trzeba je sprowadzać na zamówienie. Do częstych usterek zaliczają się problemy z maglownicą oraz wycieki oleju ze skrzyni biegów. W zawieszeniu częstym awariom ulegają amortyzatory tylne. Właściciele tego modelu narzekają na drgania wału napędowego przenoszące się na nadwozie samochodu. Przy odpowiednim użytkowaniu i serwisowaniu auto odwdzięcza się ponadprzeciętną niezawodnością. Mała liczba używanych egzemplarzy utrudnia zakup zadbanego egzemplarza.