Używany Mercedes CLK W208/A208 - typowe awarie i problemy

Jeśli lubicie auta ze stajni Mercedesa, ale nudzą Was popularne modele klasy C i E, a sportowy roadster SLK jest dla Was za ciasny, to powinniście zwrócić uwagę na CLK W208. To jedno z ciekawszych coupé na rynku aut używanych z końca lat 90.

W 1999 roku samochód trafił w ręce „chirurgów”, którzy wybebeszyli z niego wszystko, co przestarzałe, i wszyli nowe implanty – zupełnie inne zderzaki, nowocześniejsze koło kierownicy, a także lusterka z kierunkowskazami. Produkcja CLK W208 szła pełną parą aż do 2002 roku, kiedy na rynku pojawił się znacznie bardziej urodziwy, bazujący na C klasie następca C209.

Rok później zakończono też produkcję wersji kabriolet, zastępując ją modelem A209. W międzyczasie Niemcy powołali do życia zbudowaną na podstawie modelu CLK W208 wyścigówkę GTR. Choć w praktyce wersja specjalna nie miała za dużo wspólnego z cywilną poza podobnym, albo raczej zbliżonym wyglądem.

• R4 2,0 (136 KM)
• R4 2,0 Kompresor (163-192 KM)
• R4 2,3 Kompresor (193-197 KM)
• V6 3,2 (218 KM)
• V8 4,3 (279 KM)
• V8 5,4 (347 KM) wersja 55 AMG

Jak na prawdziwe coupé przystało, pod maską Mercedesa CLK W208 nie ma żadnego diesla – nie uznawano wtedy jeszcze połączenia ropniaka z autem sportowym. Jednostki napędowe są raczej solidne i nie sprawiają większych problemów, oprócz tych z kompresorem, który dość często ulega awariom. Na domiar złego niestety nie jest on tani w naprawie, więc warto go sprawdzić przed zakupem wymarzonego egzemplarza.

Który silnik można polecić? Najrozsądniejszym wyborem wydaje się bazowa jednostka napędowa. Niestety, przyśpieszenie od zera do 100 km/h CLK z tym silnikiem trwa 11 s, co może nieco zniechęcić fanów szybszej jazdy. Dlatego lepiej kupić 2,3-litrowy silnik z kompresorem, dokładnie sprawdzając jego kondycję. Dlaczego akurat ta jednostka?

Bo zapewnia przyzwoite osiągi (około 8 s do 100 km/h, prędkość maksymalna rzędu 235 km/h) i pali przy tym nieco mniej niż motory V6 i V8. Prawdziwym koneserom sportu polecam wersję 55 AMG, trzeba się jednak liczyć z bardzo wysokim spalaniem. Poza tym trudno znaleźć na rynku zadbany egzemplarz tej odmiany.

Niestety, CLK W208 nie jest jednak wolny od wad. Najwięcej problemów sprawia korozja. „Ruda” może pojawić się dosłownie wszędzie: na nadkolach, progach, elementach nośnych, a nawet na podłodze i dachu. Przed zakupem trzeba też sprawdzić, czy do bagażnika nie przedostaje się woda.

Oglądając konkretne auto, warto zajrzeć w okolice regulatora wałka rozrządu i poszukać ewentualnych wycieków oleju. Aby je wyeliminować, czasem pomaga tylko wymiana jego uszczelniacza, ale niestety znacznie częściej trzeba wymienić cały regulator (problem dotyczy tylko jednostek 4-cylindrowych z rodziny M111).

Sporo kłopotów przysparzają również elektronika i elektryka. Szwankują między innymi czujnik stopu powodujący błędy systemów ABS, ESP czy ASR, a także innej maści czujniki odpowiadające za pracę silnika. Jeśli któryś z nich zawiedzie, najprawdopodobniej nie odpalimy silnika i będziemy musieli holować auto do warsztatu lawetą.

Awaryjne są również takie elementy osprzętu, jak przepływomierz, pompa paliwa i przepustnica. Ponieważ CLK W208 ma już swoje lata, można spodziewać się wystąpienia luzów w przekładni kierowniczej.

Często konieczny jest również kompleksowy remont zawieszenia. Silentblocki wahaczy, gumy stabilizatorów czy amortyzatorów to elementy, które najprawdopodobniej poddadzą się jako pierwsze.

Najwięcej problemów sprawia rdza i elektronika. Na uwagę zasługuje natomiast wysoki komfort jazdy i dobra jakość materiałów użytych do wykończenia wnętrza – gwiazda na masce zobowiązuje.

Radzę unikać egzemplarzy, w których na zewnątrz widać już ślady rdzy. Pamiętajmy o tym, że korozja praktycznie zawsze atakuje od środka. Nawet jeśli na zewnątrz są drobne ogniska, to najprawdopodobniej wewnątrz karoserii jest już znacznie gorzej.

Ceny używanych egzemplarzy Mercedesa CLK W208/A208 wahają się od 12 000 do ponad 40 000 zł. Na samochód w przyzwoitym stanie trzeba przeznaczyć minimum 25 000 zł. Tańsze auta to zwykle ruiny, które już dawno powinny zostać zezłomowane.