Jak działa i do czego służy ESP?

ESP (Electronic Stability Program) to system, który na podstawie odczytów z różnych czujników przyhamowuje odpowiednie koła i redukuje moment obrotowy z silnika, dzięki czemu stabilizuje samochód w razie poślizgu.

Wpadka w teście łosia pierwszego Mercedesa Klasy A pokazała, jak ważna jest obecność układu ESP w samochodzie (fot. mat. prasowe/Mercedes)

ESP zwane też inaczej ESC (Electronic Stability Control) lub DSC (Dynamic Stability Control) wykorzystuje dwa mikrokomputery, które spełniają funkcję obliczeniową — mają za zadanie analizę sygnałów i sterowanie elementami wykonawczymi systemu.

Dane, które są przez nie przetwarzane, pochodzą z czujników, które razem pozwalają sterownikowi określić stan pojazdu — jego prędkość, kąt skręcenia i wiele innych czynników. Dzięki temu ESP z wykorzystaniem kontroli trakcji może ustabilizować tor jazdy pojazdu.

System ESP korzysta między innymi z następujących czujników lub danych:

czujniki prędkości obrotowej kół (czujniki systemu ABS),
przyspieszenia poprzecznego pojazdu,
bieżącej prędkości pojazdu,
kąta skrętu kierownicy,
ciśnienia płynu w układzie hamulcowym,
aktualnego momentu obrotowego przenoszonego na koła,
przełożenia skrzyni biegów,
masy pojazdu.

Na podstawie tych danych ESP określa między innymi kąt obrotu samochodu wokół jego własnej osi pionowej. Gdy pojazd porusza się w sposób, który według sterownika nie wynika z kierunku, który chciałby narzucić kierowca przez manewr kierownicą, przyhamowywane są odpowiednie koła, a moment obrotowy trafiający z silnika jest redukowany. Tym sposobem ESP z wykorzystaniem układu kontroli trakcji, stabilizuje pojazd na właściwym torze.

Bardziej zaawansowane rozwiązania wykorzystują tak zwany torque vectoring. Polega on nie tylko na dohamowaniu jednego z kół, ale także na przeniesieniu zwiększonego momentu obrotowego na to, które znajduje się po przeciwnej stronie.