Audi Q3 Sport 2.0 TFSI quattro S line - test, opinia, spalanie, cena

Czasami jest tak, że samochód wygląda lepiej niż jeździ, choć nierzadko jeździ zdecydowanie lepiej niż wygląda. Audi Q3 z pakietem S Line i silnikiem 2.0 TFSI pod maską wygląda i jeździ dokładnie tak jak można się tego spodziewać. Nie jest jednak samochodem doskonałym.

Audi Q3 po faceliftingu wygląda naprawdę świetnie, a uzbrojony w pakiet S Line powoli przestaje być crossoverem, zmieniając się w prawdziwego sportowca. Do testu dostaliśmy wersję Sport z silnikiem benzynowym 2,0 TFSI generującym 220 KM mocy. Za przeniesienie napędu na cztery koła odpowiada przekładnia dwusprzęgłowa S tronic.

Czasami mówi się o ludziach z wielkim sercem, co nie znaczy, że to potężni ludzie. Zazwyczaj dotyczy to osób skromnych, ale oddanych sprawie. Taki właśnie jest silnik 2,0 TFSI o mocy 220 KM i momencie obrotowym 350 Nm. Tylko 2 litry pojemności i tylko cztery cylindry, a pary w nim więcej niż w dużo większych, a nawet mocniejszych jednostkach napędowych. Motor pracuje bardzo spokojnie i łagodnie, ale moc rozwija z niezwykłym zapałem, brutalnością wręcz. Turbosprężarka napędza go już od 1300 obr./min, a po przekroczeniu 1600 obr./min motor stara się rozerwać na kawałki mierzące jedynie 4,4 m długości nadwozie. Na szczęście nie pozwala mu na to napęd quattro, który spaja całość i zawsze czuwa nad właściwą przyczepnością kół z oponami Pirelli P Zero o rozmiarze 255/35 R20. W zasadzie nie zdarza się na suchym asfalcie sytuacja, by choć na ułamek sekundy któreś z kół zabuksowało. Przyczyna jest jednak zupełnie inna niż mogłoby się wydawać. Co prawda nie można odmówić sportowym gumom przyczepności, ale na starcie wspomaga je opóźniony w działaniu automat.

Audi powinno zmienić nazwę tej przekładni na E tronic bo z S jak sportem ma już coraz mniej wspólnego. Owszem, nadal szybko zmienia biegi, często w ogóle tego nie czuć, ale dwusprzęgłowa przekładnia bardzo złagodniała. Samo ruszenie z miejsca zajmuje jej jakieś 0,5 s. Nie przeszkadza to jednak w osiągnięciu pierwszej setki już po 6,9 s. Na prędkość 140 km/h wystarczy poczekać 12,9 s. Długo poczekamy jednak na redukcje z wysokiego biegu przy niskiej prędkości. Poza tym, zmiana kolejnych przełożeń podczas maksymalnego rozpędzania wydaje się przedłużona, jakby popracowano nad złagodzeniem negatywnych skutków dużego momentu obrotowego. Ratunkiem wydaje się fenomenalnie działający tryb manualny z bardzo wygodnymi łopatkami pod kierownicą. Szkoda, że przycisk Audi Drive Select umieszczono tak nisko, bo bardzo dobrze jest z niego korzystać w trasie, zmieniając tryby jazdy pomiędzy Efficiency i Dynamic. Najlepszym rozwiązaniem byłoby umieszczenie takiego przycisku na kierownicy, co jednocześnie pozwoliłoby na dodatkową zabawę w stylu kierowcy wyścigowego, który zmienia mapowanie silnika podczas jazdy.

Druga sprawa, że nawet w trybie pracy Comfort, automat zachowuje się tak, jak zawodnicy w supertestach ekonomii. Zmienia przełożenia zanim wskazówka zbliży się do 1800 obr./min i wlecze samochód na wysokich biegach z minimalną prędkością obrotową. Oczywiście w trybie Efficienty wrzuca też na luz po zdjęciu nogi z gazu, co pozwala zaoszczędzić kilka kropel paliwa. Efektem tego jest rzeczywiście niskie spalanie w trasie wynoszące 7,4 l/100 km (w trybie Comfort 7,8 l/100 km). Dzięki dużej mocy i żeglowaniu, w mieście można się zmieścić ze spalaniem na poziomie 9,5 l/100 km. Niestety na autostradzie nie jest już tak pięknie. Lekko rozkręcony benzyniak potrzebuje 10,4 l/100 km.

Nie można odmówić Audi Q3 sportowego charakteru. Mocny napęd i bardzo dobra przyczepność pozwalają na bezstresowe i szybkie podróżowanie. Samochód praktycznie nigdy nie wymyka się spod kontroli, a układ jezdny daje znakomite jak na crossovera wyczucie. Kierownica o grubym, przyjemnym wieńcu przekazuje potrzebne informacje kierowcy, a fotele dobrze trzymają na szybko pokonywanych zakrętach. Oczywiście rządzi podsterowność, ale Q3 ma też tendencję do uślizgów wszystkich czterech kół. Wówczas włącza się ESC, którego nie można wyłączyć. Teoretycznie jest to wykonalne, zapala się nawet stosowny komunikat „Stabilizacja toru jazdy: wyłączona. Uwaga! Ograniczona stabilność jazdy”, ale nie zmienia to faktu, że ESC cały czas czuwa. Wystarczy szybki manewr wymijania przeszkody by się o tym przekonać. Gdy masa pojazdu uderza w przednią oś mocno obciążając opony, nagle uruchamiają się hamulce. Łagodnie, ale jednak. Dobre są też same hamulce, które nie tylko zatrzymują ważące 1565 kg auto na dystansie 37 metrów, ale i nie robią na nich wrażenia kolejne próby hamowania.

Dzięki sportowemu, adaptacyjnemu zawieszeniu samochód jest… komfortowy. Jak na felgi dużej średnicy i niskie opony oraz obniżone zawieszenie, wygaszanie wstrząsów generowanych przez nierówną nawierzchnię jest jakimś majstersztykiem. Samochód zaskakująco dobrze czuje się zarówno na wyrwach przejeżdżanych z dużą prędkością jak i na progach zwalniających czy polepionym przez drogowców kilkadziesiąt razy asfalcie. Dla tego to wciąż…

Nisko położona dolna krawędź przedniego zderzaka, potężne wloty powietrza, w które powietrze nie wpada, nisko poprowadzone progi, podwójny wydech i 20-calowe koła ze sportowym ogumieniem sprawiają wrażenie jakby Audi Q3 całkowicie straciło swój uterenowiony charakter. A jednak wciąż pozostaje sprawnym na bezdrożach autem. Nawet po zjechaniu z dróg nieutwardzonych daje sobie radę. Napęd w trybie offroad rewelacyjnie przekazuje moc na koła o lepszej przyczepności. Jedynym problemem może być wspomniany niski profil ogumienia, który na nierównościach szybko się zamyka i ma się wrażenie, że auto już stoi na feldze. Trzeba przed taką jazdą zadbać o bardzo wysokie ciśnienie.

Audi Q3 pozostaje praktycznym samochodem oferującym wysoką, choć nie do końca dopracowaną pozycję za kierownicą, przejrzystą deskę rozdzielczą, łatwe w obsłudze multimedia, spory bagażnik o pojemności 460 litrów i przestrzeń dla czterech osób. Co prawda, w tylnej części kabiny nie ma nadmiernego luzu, ale bez trudu mieszczą się dwie dorosłe osoby. Jedynie kierowca może narzekać na trudności ze znalezieniem właściwych ustawień kierownicy i fotela. Również na fatalnie umieszczony panel do sterowania klimatyzacją, którego nie udało się poprawić podczas liftingu. Wciąż jest za nisko i wciąż regulacja automatycznej klimy pseudopokrętłami pozostawia sporo do życzenia.

Pod ręką pasażerów znajduje się spora liczba dobrze zaprojektowanych schowków i kieszeni o odpowiedniej wielkości. Jedynie ten przed drążkiem obsługi skrzyni biegów jest kompletnie nieprzydatny. Nie mieści się w nim ani portfel, ani przeciętnej wielkości smartfon. Z tyłu też nikt z dwójki pasażerów nie poczuje się gorszy, bowiem na środku kanapy znalazł się składany, szeroki podłokietnik z wysuwanymi uchwytami na napoje. Mają też gniazdo 12V i nawiewy wentylacji. Również bagażnik ma dobry do zagospodarowania kształt, a kanapa składa się intuicyjnie i lekko.

Samochód startuje z ceną 170 000 zł, co oznacza, że za wersję Sport z silnikiem mocniejszym o 40 KM trzeba zapłacić 33 tys. zł więcej od podstawowej 2,0 TFSI. Nie ma jednak lepszego czasu na zakup dodatkowych opcji niż teraz. Na przykład pakiet S line został wyceniony na 5520 zł, choć cena podstawowa to 12 390 zł. Za system parkowania plus z bardzo dobrej jakości kamerą cofania wystarczy zapłacić 2530 zł. 20-calowe obręcze kół kosztują normalnie 12 140 zł, ale w połączeniu z pakietem S Line tylko 6800 zł, co daje kwotę 1700 zł na koło. Co dostajemy w podstawie?

Poza kompletem poduszek i systemów bezpieczeństwa seryjnym wyposażeniem są m. in. ksenonowe reflektory, radioodtwarzacz z 8 głośnikami i nieco przestarzałym już 6,5-calowym wyświetlaczem, Audi Drive Select pozwalający wybierać pomiędzy trybami jazdy, klimatyzacja manualna i sportowe fotele. Klimatyzacja automatyczna kosztuje od 2090 zł w górę, w zależności od połączenia jej z innymi opcjami.

Pozostaje pytanie: czy samochód jest drogi? Biorąc pod uwagę osiągi, napęd na cztery koła, automatyczną skrzynię biegów, wyposażenie i jakość jaką oferuje cena 170 tys. zł nie jest wygórowana, zwłaszcza jak na markę Audi. Jednak solidnie doposażony egzemplarz kosztuje już 258 tys. zł. Gdyby wypośrodkować, realna cena takiego samochodu to ok. 200 tys. zł, a to wciąż nie jest szczególnie dużo.

Dobre wykonanie i wyciszenie wnętrza

Przestronny bagażnik

Znakomite właściwości jezdne

Wysoki komfort jazdy

Bardzo dobre osiągi silnika

Sprawny napęd na cztery koła

Bardzo dobre reflektory

Dziwna pozycja za kierownicą

Za nisko umieszczony panel klimatyzacji

Skrzynia biegów działa czasami zbyt ekonomicznie

Ubogie wyposażenie wersji podstawowej