Temperatura barwowa światła – dlaczego jest tak ważna? [oświetlenie]

Najkorzystniejsze dla ludzkiego wzroku jest światło zbliżone do słonecznego, czyli barwy biało-niebieskiej. Sprawdźmy, dlaczego oraz jaki to ma związek z oświetleniem samochodu.

Najkorzystniejsze dla ludzkiego wzroku jest światło zbliżone do słonecznego, czyli barwy biało-niebieskiej. Sprawdźmy, dlaczego oraz jaki to ma związek z oświetleniem samochodu.

Ludzkie oko jest wyposażone w dwa receptory fal elektromagnetycznych (światła).

• Pręciki odpowiadają za postrzeganie obrazu czarno-białego przy słabym oświetleniu. Są bardzo wrażliwe na światło, co sprawia, że mogą rejestrować nawet pojedyncze fotony. Aby wzrok dostosował się do ciemności, odbiór jasnego światła musi zostać całkowicie wyeliminowany. Jest to przyczyna słabej ostrości w ciemności i długiego czasu przystosowania wzroku po wejściu z jasnego pomieszczenia do ciemnego. Z tego powodu obraz odbierany przez pręciki często jest nieostry. Ma to duży związek z potrzebą odpowiedniej regulacji reflektorów, ponieważ oślepienie kierowców jadących z naprzeciwka jest dokładnym odzwierciedleniem zjawiska, kiedy po impulsowym odebraniu dużej ilości światła oko musi znów dostosowywać ostrość obrazu do ciemności. Pręciki są najbardziej czułe na światło niebieskie, dlatego dąży się do uzyskania odpowiednich temperatur barwowych odpowiadających temu światłu, by uzyskać odpowiednią widoczność w nocy. Aby zrozumieć przewagę żarówek ksenonowych nad zwykłymi, wystarczy spojrzeć na poniższy rysunek.

• Czopki są odpowiedzialne za widzenie w jasnym świetlne oraz rozpoznawanie kolorów czerwonego, zielonego i niebieskiego (odbieranie fal świetlnych o różnych długościach). Są stukrotnie bardziej czułe na światło. Receptory te dostosowują się do zmiany natężenia światła około czterokrotnie szybciej niż pręciki, dlatego po wejściu z ciemnego do jasnego pomieszczenia szybko uzyskuje się ostry obraz. Odpowiadają one także za szybką akomodację oraz utrzymywanie wysokiej ostrości także obiektów będących w ruchu. Światło nie może być jednak zbyt intensywne, ponieważ receptory ulegają przesyceniu. Charakteryzuje się to jaskrawą aurą i także wiąże się z oślepianiem kierowców.

Największe rozproszenie światła następuje przy najkrótszych falach, czyli takich kolorach, jak fioletowy oraz niebieski. Światło niebieskie powoduje mniejszy kontrast widzenia - ma to niewielki wpływ na odbiór obrazu przez pręciki, ponieważ i tak jest on nie do końca ostry, ale osłabia wrażenia świetlne w ciągu dnia. Kompromis w tym przypadku stanowi światło biało-niebieskie, którego temperatura barwowa definiowana jest na poziomie 6500 K i odpowiada światłu dziennemu.

Problem świateł mijania stosowanych zarówno w dzień, jak i w nocy mamy więc rozwiązany. Światła do jazdy dziennej emitują biały kolor charakteryzujący się optymalną długością fali rejestrowaną przez czopki, ale co ze światła przeciwmgielnymi? Dlaczego stosowane są jako osobne źródło światła? Światło żółte emitowane przez reflektory przeciwmgielne charakteryzuje się najmniejszym rozpraszaniem, dzięki czemu jest korzystne do jazdy w trudnych warunkach atmosferycznych i przy słabej widzialności.

Wybór odpowiedniej temperatury barwowej światła emitowanego przez reflektory samochodowe ma więc ogromny wpływ na bezpieczeństwo, zdrowie oraz komfort podróżowania. Jednak czy stosowanie świateł mijania/do jazdy dziennej w pełnym wymiarze godzin i pór roku ma według Was sens?

[ankieta id="76"]

Zobacz też:

Technika świetlna w samochodach – podstawy [oświetlenie]

Reflektory ksenonowe – podstawy [oświetlenie]

Ksenony samoróbki – na co uważać? [oświetlenie]