Ferrari 348

Ferrari 348 jest dwumiejscowym, tylnonapędowym samochodem sportowym, który zadebiutował w 1989 roku na targach motoryzacyjnych we Frankfurcie. Zastąpił on model 328 produkowany w latach 1985-1989. W zależności od wersji nadwozia Ferrari 348 nosi nazwę 348 TB Coupe lub 348 TS Targa.

Wymiary samochodu wynoszą 4230 mm długości, 1895 mm szerokości i 1170 mm wysokości. Rozstaw osi mierzy 2450 mm, a masa auta to około 1400 kg. Za stylistykę 348 odpowiada studio Carrozzeria Pininfarina. Charakterystyczne otwierane reflektory, paski na drzwiach, zamaskowane tylne klosze lamp nawiązywały do kultowego modelu Testarossa produkowanego w latach 1984-1996.

Pod maską Ferrari 348 znajduje się centralnie umieszczona 32-zaworowa jednostka V8 o pojemności 3,4 l, mocy 300 KM (220 kW) uzyskiwanej przy 7200 obr./min i 317 Nm maksymalnego momentu obrotowego osiąganego przy 4200 obr./min. Moc przekazywana jest za pomocą 5-stopniowej manualnej skrzyni biegów. Średnica cylindra i skokowa tłoka wynoszą odpowiednio 85,00 mm x 75,00 mm, a stopień sprężania 10,4:1. Ferrari 348 ma skrzynię biegów zapożyczoną z modelu Mondial T, produkowanego w latach 1980-1993. Jest ona umieszczona poprzecznie. Auto do pierwszej setki rozpędza się w 5,4 s i osiąga prędkość maksymalną 275 km/h. Do pokonania pierwszych 400 m Ferrari 348 potrzebuje 13,8 s. Pojemność zbiornika paliwa wynosi 91 l. Spalanie przy spokojnej jeździe oscyluje w granicach 20 l. Z przodu znajduje się niewielki bagażnik.

W 1993 roku samochód został poddany modernizacji, dzięki czemu moc wzrosła do 312 KM (229 kW) w wersji północnoamerykańskiej i 320 KM (235 kW) w wersji europejskiej. Zwiększono stopień sprężania z 10,4:1 do 10,8:1 z ulepszonym systemem sterowania silnikiem - Bosch Motronic 2,7. Zbiornik paliwa został zmniejszony do 88 l, co obniżyło całkowitą masę samochodu. Jedną z głównych zmian było zamontowanie nowego układu wydechowego. Zmodyfikowano również geometrię zawieszenia, dzięki czemu zwiększyła się kontrola nad pojazdem podczas jazdy. Od tego czasu model 348 był sygnowany jako 348GTB, 348SS i 348GTS. Podczas trwającej pięć lat produkcji z fabryki w Modemie wyjechało ponad 8000 egzemplarzy modelu, z czego aż 4400 348 to wersje TS. Model 348 był wyposażany w system ABS, kontrolę trakcji i komputer pokładowy, klimatyzację, elektrycznie opuszczane szyby, skórzane fotele, immobiliser, centralny zamek oraz autoalarm.

W 1993 roku Ferrari zaprojektowało sportową wersję 348, nazwaną Competizione lub 348 GTC. Wyprodukował ją warsztat Michelotto. Wnętrze zdemontowano - jego miejsce zajęła klatka bezpieczeństwa. Przednie tylne zderzaki oraz drzwi wykonano z bardzo wytrzymałego kevlaru. Pokrywa przednia silnika została także zmodyfikowana, aby zredukować wagę samochodu. Wyprodukowano tylko 11 sztuk tej sportowej wersji, nie wszystkie zostały dopuszczone do ruchu ulicznego. Dwie ścigały się zawodowo, z czego jedna z sukcesami w serii GT SuperCar Championship. Moc supersamochodu oscylowała w granicach od 360 KM (268 kW) do 500 KM (370 kW).

Bezpośrednia konkurencja Ferrari 348 to Porsche 911, Maserati 3200 GT oraz Honda NSX.

Następcą Ferrari 348 było Ferrari F355 produkowane w latach 1994-1999.