Maciek testuje - Skoda Superb II 1.8 TSI Family

Na rynek wchodzi właśnie kolejna, trzecia już, generacja Skody Superb. Sprawdźmy więc, na podstawie Superba II 1.8 TSI w wersji Family, czy warto zainteresować się schodzącym własnie z rynku modelem, czyli Superbem II.

Stylistyka

Stylistyka nadwozia Superba II jest raczej stonowana i nie rzuca się w oczy. Dla jednych to wada, dla innych zaleta. Długie na 4,84 m nadwozie jest wystylizowane w sposób dość spokojny i poza podciętymi przednimi reflektorami (w wersji sprzed liftingu) próżno w nim szukać jakichś wodotrysków. Superb II to po prostu stateczna limuzyna klasy średniej. Najwięcej kontrowersji wzbudza tylna cześć nadwozia wersji sedan. Część osób twierdzi, że jest nieproporcjonalna. Jednak mi się podoba, co więcej kryje się w niej system twindoor, ale o tym później.

Tak skrajnych emocji, jak sedan, nie budzi druga wersja nadwozia Superba II, czyli kombi.

Wnętrze/jakość wykonania

Wnętrze Skody Superb II zaprojektowano w konserwatywnym stylu, jednak należy odczytywać to jako plus. Wszytko tu jest na swoim miejscu. Zegary wraz z dużym ekranem Maxi-Dot systemu multiinfomacyjnego są bardzo czytelne i osadzone w dwóch dużych tubach.

Znajdujące się na pokrytej skórą kierownicy przyciski obsługi komputera pokładowego, systemu głośnomówiącego (istnieje także możliwość sterowania tym systemem za pośrednictwem komend głosowych), oraz sterowania radiem, są bardzo łatwe w obsłudze. Dotykowy ekran radia również jest bardzo czytelny. Ikony na mim są duże i dobrze opisane.

Znajdujący się poniżej panel klimatyzacji automatycznej posiada dwa duże pokrętła do ustawiania temperatury oraz kilka przycisków do zmiany kierunków nawiewu powietrza oraz prędkości dmuchawy. Są na nim także przyciski służące do włączania podgrzewania przednich foteli oraz tylnej i przedniej szyby. Przyciski te są na tyle duże, że nie ma problemu z trafieniem w nie palcem, a ich rozmieszczenia na tyle intuicyjne, że bardzo łatwo daje się zapamiętać ich układ.

Cała deska rozdzielcza wykonana jest z miękkich plastików. Panele drzwiowe wykonano z miękkiego plastiku na ich górze i twardego na dole. Zaopatrzono je w duże kieszenie w których zmieści się naprawdę sporo rzeczy. W ogóle jeśli chodzi o schowki i miejsca na kubki to w Superbie II nie ma na co narzekać. Pokaźny, chłodzony, podświetlony i wyłożony miękkim materiałem schowek znajdziemy przed pasażerem. Mniejszy, ale również wyłożony materiałem znajduje się po lewej stronie kierownicy. Na tunelu środkowym znajdziemy zamykany schowek, a za nim dwa miejsca na kubki oraz duży, chłodzony i podświetlony schowek w podłokietniku. Kolejne schowki znajdują się w panelach drzwiowych oraz w podsufitce - ten przeznaczony jest na okulary. Tak więc każdy pasażer w Superbie II znajdzie miejsce na odłożenie potrzebnych mu podczas podróży rzeczy.

O centralnym podłokietniku warto wspomnieć nie tylko ze względu na znajdujący się w nim schowek. Docenić należy możliwość jego regulacji zarówno wzdłuż - co ma duże znaczenie dla osób niskich siedzących bliżej kierownicy oraz na wysokość. Naprawdę rzadko zdarza się aby podłokietnik można było regulować w dwóch kierunkach. W Superbie II można.

Fotele zarówno te przednie jak i tylna kanapa są bardzo wygodne. Siedziska są wystarczająco długie, oparcia wysokie i dobrze wyprofilowane. Dodatkowo w przednich fotelach można regulować wysokość siedziska oraz wyparcie pod lędźwie. Wszystko to sprawia, ze zarówno przednie fotela jak i tylna kanapa są bardzo wygodne i świtanie nadają się na długie podróże.

[bNa koniec zajmijmy się przestrzenią jaką podróżującym zapewnia kabina pasażerska. Tu Superb II jest klasą sam dla siebie, gdyż przestrzeń ta jest gigantyczna! O jej ogromie najlepiej niech świadczy to, ze gdy mój kolega mający 2,07 m wzrostu, zajął miejsce na fotelu kierowcy, a następnie przesiadł się do tyłu, jego kolana nie dotykały oparcia przedniego fotela. Ba, do tego oparcia było spokojnie ok. 3-4 cm!

Komfort jazdy pasażerów tylnej kanapy podnoszą, przyciemniane tylne szyby wraz z roletami, a także centralny podłokietnik, oraz osobne nawiewy powietrza umieszczone na słupkach. Wnętrze Superba II posiada jeszcze jedną, niespotykaną w tej klasie, niespodziankę. Mianowicie w tylnych lewych drzwiach znajdziemy schowek na... parasol, wraz z parasolem! Wszystko to razem sprawia, ze Superb II to auto wręcz idealne na długie trasy.

Bagażnik

Bagażnik to kolejny punkt Superba II, w którym jest on klasą sam dla siebie - 595 l pojemności. Dodatkowo jest siatka pod półką bagażnika oraz na jego podłodze, haczyki do powieszenia siatek, dodatkowe zamykane schowki i system twindoor. Wszystko to sprawia że bagażnik w Superbie II sedan to po prostu mistrzostwo świata. Wspomniałem o systemie twindoor. Ten system który pozwala autu być jednocześnie sedanem i liftbackiem wymaga przybliżenia.

Superb II to jedyne (poza BMW 5 GT, ale ono było po Superbie II) auto, które pozwala otworzyć bagażnik na dwa sposoby. Pierwszy sposób to otworzenie tak zwanej "małej klapy". Można ją otworzyć z pilota lub przez dotkniecie elektromechanicznej klamki. W obu przypadkach klapa bagażnika, bez szyby - czyli tak jak w klasycznym sedanie, otworzy się samoczynnie.

Drugi sposób otwarcie tzw "dużej klapy". W tym celu należy dotknąć drugiej klamki - przycisku. Poczekać aż centralne światło "stopu" mignie dwa razy, a następnie dotknąć głównej klamki . w ten sposób uniesiemy do góry całą tylną klapę wraz z szybą, czyli mamy liftbacka, do którego możemy spokojnie zapakować duży gabaryt, którego nie zmieścilibyśmy przez "mała klapę". Proste i niesamowicie funkcjonalne. Na koniec zamykamy klapę bagażnika i ... kolejna niespodzianka. Superb II ma elektryczne dociąganie tylnej klapy.

Silnik, właściwości jezdne

Superb II, którego tu opisuję wyposażony jest w doładowany silnik z bezpośrednim wtryskiem paliwa o pojemności 1.8 l i mocy 160 KM oraz momencie obrotowym 250 Nm. Po hamowaniu silnika na hamowni podwoziowej okazało się, że faktyczne parametry tego silnika są dużo lepsze i wynoszą 178 KM i 272 Nm. To dość duży gratis mocy i momentu obrotowego.

Dzięki takim parametrom silnik 1.8 TSI jest do tego stopnia elastyczny, ze nawet przyśpieszanie na 6. biegu nie stanowi dla niego żadnego problemu. Pomimo wagi i gabarytów auta jazda nim w terasie to czysta przyjemność. Silnik na każde dodanie gazu reaguje bardzo spontanicznie, a wyprzedzanie nawet dość szybko poruszających się aut nie stanowi najmniejszego problemu. Deklarowana przez producenta maksymalna prędkość 218 km/h jest bardzo sprawnie osiągana, a nawet przekroczona (na Niemieckiej autostradzie Superbem II 1.8 TSI osiągnąłem licznikowe 225 km/h, co odpowiadało rzeczywistej prędkości wskazywanej przez GPS na poziomie 220 km/h).

Zawieszenie Superba II zastrojno w sposób dość komfortowy. Aczkolwiek auto jest bardzo stabilne w szybkich łukach i nie wykazuje tendencji ani do nad, ani do podsterowności. Superb II prowadzi się bardzo neutralnie i pewnie, nawet przy autostradowych prędkościach.

Progresję układu kierowniczego dobrano bardzo dobrze. Kierowca świtanie czuje co dzieje się na styku kół z asfaltem. A jak z ekonomiką? Uważam ze dobrze. Zużycie paliwa w mieście mieści się w granicach pomiędzy 9,5 a 10,5 l 100 km. Na trasie jest to od 7,2 do 7,8 l/100 km - w zależności od rozwijanych prędkości. Minimalne zużycie paliwa jakie udało mi się uzyskać na trasie to 6,8 l/100 km. To trasa o długości 115 km przejechana z prędkością 110 km/h.

Superb II na co dzień

No dobrze a jak to auto sprawuje się na co dzień? Czy ma jakieś wady? i jak z awaryjnością? No cóż samochód ma 2,5 roku. Jeśli chodzi o awarie, to nie wydarzyło się absolutnie nic. Niestety było parę wpadek jakościowych. Na samym początku okazało się, że kontrola końcowa w fabryce przeoczyła brak jednej, gumowej, zaślepki na reflektorze. Skutkiem czego do jego wnętrza dostała się woda i zniszczyła układ odpowiadający za działanie systemy AFS. Reflektor wymieniono na gwarancji na nowy.

ASO Skody musiało wymienić także trzeszczącą kratkę nawiewu z prawej strony. Następnie dała znać o sobie tylna półka. Okazało się, ze ze względu na jej ciężar wyciera się na lej spodzie meszek i półka staje się twarda co powoduje, że zaczyna skrzypieć. Problem ten, po wymianie powtórzył się ponownie po roku i znów ASO wymieniło półkę, ale tym razem pod nią podkleiłem gumę która skutecznie wyeliminowała problem.

I to byłyby wszystkie problemy w trakcie dwu i pół rocznej eksploatacji Superba II 1.8 TSI.

Na koniec należy wspomnieć o światłach Superba II, bo są one bardzo wydaje i sprawiają że jazda nocą staje się przyjemnością. Są to reflektory biksenonowe ze skrętną soczewką i systemem AFS pozwalającym na zmianę długości i szerokości wiązki światła. Ktoś, kto zazna jazdy w nocy z tymi światłami nie zechce już wrócić do zwykłych statycznych ksenonów.

Podsumowanie

Superb III już puka do drzwi salonów Skody. Produkcję Superba II zakończono w styczniu 2015 r. Czy jednak warto kupić używanego Superba II ? Oczywiście że tak!

W zamian za wydane pieniądze otrzymujemy auto, które zapewnia ponadprzeciętną przestrzeń wewnątrz kabiny. Posiada gigantyczny i superfunkcjonalny (system twindoor) bagażnik. Ma świetne fotele i dobre wyposażenie. Samochód genialnie nadaje się na długie rodzinne oraz służbowe podróże. Natomiast z silnikiem 1.8 TSI pod maską jest bardzo dynamiczny, zapewnia bardzo dobre osiągi i dość niskie zużycie paliwa. Tak więc jeśli ktoś szuka wygodnego, dobrze wyposażonego i nie rzucającego się zbytnio w oczy auta klasy średniej, to Superb II będzie dla niego dobrym wyborem.