W legendarnych barwach – Cam Shaft Esprit V8 (2012)

Niemiecki warsztat Cam Shaft przygotował wyjątkową wersję Lotusa Esprita V8. Wóz wyróżnia się nie tylko lepszymi osiągami niż seryjny samochód, ale też przybrał barwy legendarnych wyścigowych bolidów z Norfolk.

Olgierd Lachowski

02.05.2012 | aktual.: 07.10.2022 20:07

Pod koniec lat 70. ubiegłego wieku zespół Formuły 1 Lotus zaprezentował model 79, który wyróżniał się niesamowitą przyczepnością aerodynamiczną za sprawą zastosowania efektu przyziemnego (użycia dyfuzorów). Auta te malowano na czarno i zdobiono liniami i napisami w kolorze złotym. Malowanie to odpowiadało barwom głównego sponsora zespołu – firmy John Player and Sons. Ten brytyjski producent tytoniu reklamował w tamtym czasie nową linię papierosów o nazwie John Player Special.

Dokładnie w takim samym malowaniu jest zaprezentowany przez firmę Cam Shaft model Esprit V8. W zasadzie jest to nie malowanie, ale wysokiej jakości folia, z której produkcji i montażu jest dobrze znany niemiecki warsztat. Okleina Esprita to jednak tylko wierzchołek góry lodowej, ponieważ zmiany obejmują przede wszystkim mechanikę pojazdu.

Przypomnę, że Esprit był najdłużej produkowanym modelem Lotusa w historii. Nadwozie Esprita zostało zaprojektowane przez firmę Italdesign, a na drogach wóz pojawił się w 1976. Przez lata jednostki napędowe oraz karoseria przechodziły pewną ewolucję. W 1993 roku za sprawą Juliana Thompsona auto przeszło ostatnią dużą modernizację nadwozia, a w 1996 roku pojawiła się odmiana V8.

Pod maską znalazł się nowiutki 8-cylindrowy widlasty silnik, którego Lotus opracował z myślą o 20-letnim rozwoju. 3,5-litrowa jednostka napędowa w wersji V8 dzięki pomocy dwóch turbosprężarek Garrett T25 rozwijała moc 354 KM przy 6900 obr./min i maksymalny moment obrotowy 400 Nm przy 4250 obr./min. Jak przystało na prawdziwy wóz sportowy, napęd przenoszony był na tylne koła, a kierowca wybierał jeden z pięciu biegów w manualnej przekładni.

Esprit V8 potrzebował zaledwie 4,90 s na przyspieszenie od 0 do 100 km/h, a jego prędkość maksymalna wynosiła 282 km/h. Z takimi osiągami auto tylko nieznacznie ustępowało najmniejszemu ówczesnemu modelowi Ferrari – F355.

Esprit próbowany był też w sporcie, ale 550-konny model nie odniósł sukcesów w międzynarodowej serii BPR (obecnie jej odpowiednikiem jest GT1 World Championship). Problemem przede wszystkim była niska trwałość jednostki napędowej. Z tego samego powodu firmy tuningowe rezygnowały z bardzo poważnych modyfikacji Esprita V8.

Jednym z wyjątków jest Cam Shaft, które podjęło się podkręcenia silnika. Tuner wymienił układ wydechowy na wyścigowy, elektronikę na własną, zmodyfikował turbosprężarki oraz przełożył międzystopniową chłodnicę powietrza doładowującego z Opla Lotusa Omegi (Lotus Carlton). Dzięki tym zabiegom udało się podnieść moc silnika brytyjskiego coupé do imponujących 492 KM.

Ponadto mechanicy z niemieckiego przedsiębiorstwa wymienili seryjną skrzynię na jej 6-biegowy odpowiednik. Nie podano, z jakiego wozu ona pochodzi, ale prawdopodobnie dzięki niej można lepiej wykorzystać możliwości zamontowanej centralnie V-ósemki. Auto ma również wzmocnione hamulce.

Usprawniony motor oraz inne modyfikacje przekładają się na lepsze osiągi brytyjczyka. Cam Shaft Esprit V8 do setki przyspiesza o 0,60 s szybciej niż wóz fabryczny – czyli w 4,30 s. Prędkość maksymalna przekracza magiczną barierę 300 km/h i wynosi dokładnie 305 km/h.