Maybach i Zeppeliny [geneza motoryzacji]
Gdyby nie sterowce i fascynacja lotnictwem, to kto wie, czy kiedykolwiek powstałoby auto sygnowane nazwą Maybach.
Wilhelm Maybach, współpracownik Gottlieba Daimlera i konstruktor Mercedesa, w 1907 roku opuścił spółkę Daimler Motoren Gesellschaft, by wraz ze swoim synem Karlem konstruować własne silniki. Fascynowało go lotnictwo i wszelkie pojazdy latające. A z racji tego, że konstruowane przez rodzinę Maybachów silniki nadawały się do zyskujących na popularności sterowców, nestor rodu skontaktował się z hrabią Zeppelinem, królem sterowców.
Wspólnie w 1909 roku założyli firmę Luftfahrzeug-Motorenbaum GMbH. Jej dyrektorem technicznym został syn Maybacha, Karl. W 1912 roku firmę przeniesiono spod Stuttgartu do Friedrichshafen, siedziby Ferdinanda von Zeppelina, a 9 lat później Karl Maybach zdecydował się na budowę własnych samochodów. W jego zakładzie montowano ramę i wszystkie części mechaniczne. Budowę karoserii zlecano zewnętrznym firmom, które dopasowywały nadwozie do indywidualnych życzeń klientów.
Tak powstał Maybach Zeppelin DS8, wspaniały kabriolet z miękkim dachem, z silnikiem o pojemności 8 litrów. Jednostka była ośmiocylindrowa i produkowała aż 200 KM mocy. Na specjalne zamówienia stworzono ok. 190 egzemplarzy. Samochód był wytwarzany od 1930 do 1934 roku.
Chcąc poszerzyć ofertę, w 1935 roku Maybach zaprezentował nieco mniejszy model, który w wersji podstawowej kosztował 20 tysięcy marek. Auto otrzymało niezależne zawieszenie nazwane Schwingachs-Wagen. Od tego auto wzięło swoją nazwę – Maybach SW. Samochód wyposażono w jeden z trzech silników do wyboru – 3,5 litra, 3,8 litra i 4,2 litra. Powstało też cabrio na bazie tego samochodu, o dźwięcznej nazwie Transformacionscabriolet.
Produkcja samochodów była dla Maybacha działalnością niszową. Przez ponad 20 lat powstało łącznie tylko ok. 2100 pojazdów. W czasie II wojny światowej w halach firmy Maybach odbywała się produkcja na potrzeby militarne. Produkowane tam były głównie benzynowe silniki spalinowe i przekładnie, min. do czołgów Panzer IV, Tygrys I oraz Pantera, ciężarówek i transporterów, jak również silniki dla małych jednostek pływających.
Po II wojnie światowej próbowano wznowić produkcję samochodów, ale - podobnie jak w przypadku kilku innych marek - do tego nie doszło. Po śmierci Karla Maybacha w 1960 roku prawo do posługiwania się tą marką zagwarantował sobie koncern Daimler-Benz. Historia zatoczyła więc koło. Maybach wrócił pod skrzydła Mercedesa, a w przyszłości miały wrócić także Zeppeliny.
